Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xvj. Capittel.

¶ Iobs meyninge is, als de mensche na menschelijcker wijse voor God geoordeelt soude worden, So waer hy vroom ende gherecht, Oock gherechter dan haerder vele die meer gelucx hebben dan hy. Ende daerom staetet noch vast dat Godt na zijnen wille straft, ende niet na onse wercken.

1

⁺HIob andtwoorde ende sprack:

+ A vers 1

2

Ick heb sulcx dicwils ghehoort. Ghy zijt altemael allendighe troosters.

3

En willen de loose woorden geen eynde hebben? Oft wat maect v so vermeten, also te spreken? Ic soude ooc so wel connen spreken als ghy. Oft God wilde, dat uwe siele in mijnder sielen stede ware.

4

Ick wilde ooc met woorden aen v setten, ende mijn hooft also ouer v scudden.

5

Ick wilde v stercken metten mont, ende met mijnen lippen troosten.

6

Maer al spreke ick al, so en sparet my doch de smerte niet: Laet ict staen, soo en gaet hy niet van my.

7

Maer nv maect hy my moede, ende verstooret al wat ick ben.

8

Hy heeft my rimpelachtich ghemaect, ende getuyghet teghen my. Ende mijn teghenseggher recht hem tegen my op, ende antwoordet tegen my.

9

Sijn verbolgentheyt schuert, ende die op my gram is, bijtet de tanden ouer my te samen. Mijn wederpartijder blicket met zijnen oogen op my.

10

⁺Sy hebben haren mont opgesparret teghen my, ende hebben my schimpelijc op mijn^† kinnebacken gheslaghen. Sy hebben haren moet altesamen aen my ghecoelt.

+ B vers 10

† 3.Re. 22.d.24. mar. 14.g.64 Tren. 3.c.30.

11

God heeft my ouerghegeuen den ongherechten, ende heeft my inder godlooser handen laten comen.

12

Ick was rijck, maer hy heeft my te niete ghemaect. Hy heeft my by den hals ghenomen, ende in stucken ghestooten, ende heeft my hem tot een schiet teecken opgherecht.

13

Hy heeft my omringet met zijnen geschutten. Hy heeft mijne nieren gesplit, ende niet gespaert. Hy heeft mijn galle op de Aerde gheghoten.

14

Hy heeft my deen wonde op dander ghemaect. Hy is tot my ingeloopen, als een machtighe.

15

Ick heb eenen sack om mijne huyt genaeyt, ende heb mijne hoornen inden stof geleyt.

16

Mijn aensicht is gheswollen van weenen, ende mijn oogschelen zijn verduystert.

17

Hoe^† wel datter gheen vermetenheyt in mijne hant en is, ende mijn ghebet reyn is.

† Iob. 6.c.30. 11.a.4. 34.a.5

18

Och aerde en bedect mijn bloet niet, ende mijn ghecrijsch en moet geen ruymte vinden.

19

Ooc siet daer, mijn getuyghe is inden hemel, ende die my kent is inder hoochten.

20

Mijn vrienden zijn mijne bespotters, maer mijn ooghe traent tot God.

21

Waert dat een man met Gode mochte rechten, als eens menschen kint met zijne vrienden.

22

Maer de gesette iaren zijn ghecomen, ende ick gae henen den wech, dien ick niet weder comen en sal.