Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

Dat .xvij. Capittel.

¶ Hy vertelt hier zijnen iammer ende ellendicheyt, ghelijck hy voor dicwils heeft ghedaen.

1

⁺MIjnen Adem is swack, ende mijn daghen zijn afghecort, dat graf is voorhanden.

+ A vers 1

2

Niemandt en is van my bedroghen, nochtans moet mijn ooghe daerom in bedroeffenisse blijuen.

3

Al wilde ghy oock schoon een borge voor my hebben, wie wil voor my ghelouen?

4

Ghy hebt hare herten dat verstant verborghen, daerom en sult ghyse niet verhoogen.

5

Hy beroemt wel zijnen vrienden de buete. Maer zijnder kinderen ooghen sullen versmachten.

6

Hy^† heeft my tot een spreeckwoort onder de lieden gheset, ende moet een wonder onder haer zijn.

† Tob. 2.d.10.

7

Mijn gedaente is doncker gheworden van trueren, ende alle mijne leden zijn als een schaduwe.

8

Daer ouer sullen de gherechte qualijck sien, ende de onschuldighe sullen hen setten teghen de geueynsde.

9

⁺De gherechte sal zijnen wech behouden, ende die van reynen handen, sal sterck blijuen.

+ B vers 9

10

Wel aen, so keert v alle herwaerts, ende coemt, ick en sal doch gheenen wijsen onder v vinden.

11

Mijne dagen zijn vergaen, mijne aenslaghen zijn verstroyt, die mijn herte beseten hebben,

12

Ende hebben vander nacht, dach gemaect, ende vanden dach, nacht.

13

Al ist dat ick alschoon langhe wachte, so is doch de Helle mijn huis, ende inder duysternisse is mijn bedde gemaect.

14

De verrottinghe heete ick mijnen Vader, ende de wormen mijne Moeder, ende mijne suster.

15

Wat sal ic verbeyden? Ende wie acht mijnder hopen?

16

Onderwaerts inde Helle salt veruaren, ende sal met my inden stof ligghen.