Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .x. Capittel.

¶ Hy verantwoort hem voor Godt als voor eenen Richter, ende voecht zijn gheheel reden daer henen, aengesien dat niemant sonder schult en leeft, ende God dat wete, Waerom dat hy dan soo grouwelijcken is int straffen. Ende waerom hy strafte als niemant zijnder ghewalt ontloopen en mach.

1

⁺MIjnder sielen verdriet mijn leuen. Ick wil mijne claghen ouer my laten gaen,

+ A vers 1

2

Ende spreken vander bedroeffenisse mijnder sielen. Ende tot Gode segghen: En verdoemt my niet, Laet my weten waeromme ghy teghen my twistet.

3

Behaghet v dat ghy gheweldt doet, ende my verwerpt die uwe handen ghemaect hebben, ende maect der godlooser voornemen tot eeren?

4

Hebt ghy dan oock vleesschelijcke ooghen, oft siet ghy ghelijck een mensch siet?

5

Oft is uwen tijt als eens menschen tijt? Oft uwe iaren als eens mans iaren?

6

Dat ghy na mijn misdaet vraecht, ende soecket mijne sonden.

7

Soo ghy doch weet, dat ick niet godloos en sy.^† Soo doch niemant en is, die wt uwer hant verlossen mach.

† Deut. 32.f.39.

8

^† Vwe handen hebben my gheschapen, ende ghemaect al wat ick om ende omme ben: Ende ghy versinct my so geheelijck.

† Psal. 119.k.73 Sap. 7.a.2.

9

⁺Ghedenct doch dat ghy my wt leem ghemaect hebt, ende sult my weder tot Aerde maken.

+ B vers 9

10

En hebt ghy my niet als melck ghemolcken, ende als kaese laten runnen?

11

Ghy hebt my huyt ende vleesch aenghetrocken, met beenen ende aderen hebt ghy my te samen gheuoecht.

12

Dat leuen ende weldaet hebt ghy aen my ghedaen, ende v opsien bewaert mijnen Adem.

13

Ende hoe wel ghy sulcx in uwer herten verbercht, soo weet ick nochtans dat ghy dat ghedenckt.

14

Wanneer ick sondighe, so merct ghijt haest, ende en laet mijne misdaet niet onghestraft:

15

Ben ick godloos soo is my wederom wee. Ben ick gherecht, soo en derre ick nochtans mijn hooft niet opheffen, als ick die vol smaets ben, ende sie mijn allende.

16

Ende gelijck een opgherecht Leew, iaecht ghy my, ende handelt wederom grouwelijck met my.

17

⁺Ghy vernieuwet uwe ghetuyghen teghen my, ende maket uwer gramschappen vele op mi. Dat eene plaecht my ouer dat ander met hoopen.

+ C vers 17

18

Waerom^† hebt ghy my wt Moeders Lijue laten comen? Och oft ick vergaen ware, ende my noyt gheen ooghe ghesien en hadde:

† Iob. 3.a.11. Iere. 20.d.17.

19

Soo ware ick als die noyt gheweest en zijn, van Moeders lichaem totten graue ghebracht.

20

En wil mijn cort leuen dan niet een eynde hebben? Ende van my aflaten, dat ick een weynich vermaect werden mochte?

21

Eer ick dan wech gae, ende en come niet weder, te weten, int Lant der duysternissen ende donckerheyts:

22

Int Landt daert sticke dicke duyster is, ende daer gheen ordinancie en is, daer het schijnet als de donckerheyt.