Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .ix. Capittel.

¶ Iob laet toe, datter gheen mensche voor God onschuldich zijn en mach, hoe wel dat hy voor de menschen die alderbeste schijnt, nochtans soo statet vast dat Godt na zijnen wille, ende niet na onsen doen oft laten en straft.

1

⁺HIob andtwoorde ende sprack:

+ A vers 1

2

Ia,^† ick weet seer wel dattet alsoo is, dat een mensche niet rechtuaerdich blijuen en mach teghen God.

† Iob. 4.b.17. 25.a.4. Psal. 143.a.2.

3

Heeft hy lust met hem te kijuen, soo en can hy hem op duysent niet een geantwoorden.

4

Hy is wijs ende machtich.^† Wien ist oyt wel geluct, die hem tegen hem gheset heeft?

† 2.Par. 13.c.12.

5

Hy verset de bergen eer zijt ghewaer worden, die hy in zijne gramschap omkeeret.

6

Hy beweecht een Lant wt zijnder plaetsen, dat zijne pilaernen daueren.

7

Hy spreect totter Sonnen, soo en gaetse niet op, ende beseghelt die Sterren.

8

Hy^† breydet den Hemel wt alleen, ende gaet op de baren der See.

† Psa. 104.a.2

9

Hy^* maect den wagen aenden Hemel, ende Orion, ende die seuen Sterren, ende de Sterren Suytwaerts.

* Amo. 5.a.8.

10

Hy doet groote dinghen die niet te ondersoecken en zijn, ende wonderlijcheden dier gheen ghetal en is.$

11

⁺Siet, hy gaet my voorby, eer ick des gewaer worde: Ende verandert hem eer ict mercke.

+ B vers 11

12

Siet, als hy snellijck wech vaert, wie wil hem weder halen?^† Wie wil tot hem segghen: Wat maect ghy?

† Rom. 9.d.20.

13

Hy^* is God, zijne gramschap en can niemant gestillen, onder hem moeten hen de hoouaerdighe HEEren buyghen.

* Iere. 10.a.6.

14

Hoe soude ick hem dan gheantwoorden, ende woorden vinden teghen hem?

15

Al waert dat ic ooc schoon recht hadde, so en can ic hem nochtans niet geantwoorden, mer ick moeste om mijn recht smeecken.

16

Als ic hem alschoon aenroepe, ende hy my verhooret, so en gelooue ick nochtans niet, dat hy mijne stemme hoore.

17

Want hy vaert ouer my met gedruyssche, ende maket my der wonden vele sonder oorsake.

18

Hy en laet mijnen gheest hem niet vermaken, maer hy maect my vol droeffenissen.

19

Wiltmen macht, so is hy te machtich: Wiltmen recht, wie wil mijn getuyge zijn?

20

Segge ick dat ick gerecht ben, so verdoemt hy my doch. Ben ic dan vroom, so maect hy my doch tot onrecht.

21

Ben^† ick dan vroom, soo en derf haer mijn siele dies niet aen nemen. Ick en begheer geens leuens meer.

† 1.Cor. 4.a.4.

22

Dat is dat eene, dat ick geseyt hebbe.^* Hy verdoet beyde den vromen ende den godloosen.

* Eccle. 9.a.2.

23

Als hy beghint te gheesselen, so dringt hy haest voort totten doot, ende bespottet de aenuechtinghe der ontschuldigher.

24

⁺Maer dat Lant wort gegeuen onder de hant des godloosen, dat hy hare Rechters verdrucke. En ist soo niet, hoe sout anders zijn?

+ C vers 24

25

^† Mijne daghen zijn snelder geweest, dan een Looper, sy zijn gheulucht, ende

† Iob. 7.a.6.

[p. 191v]

en hebben niet goets beleeft.

26

Sy zijn vergaen als de stercke schepen, ghelijck eenen Aren vlieget totter spijsen.

27

Als ick denck, ick wil mijnder clagen vergheten, ende mijn gebaer laten varen, ende my vermaken,

28

Soo vreese ick alle mijne smerte, want ick weet dat ghy my niet ontschuldich en laet zijn.

29

Ben ick dan godloos, waerom lijde ick dan sulcke onnutte plaghe?

30

^† Al wiessche ick my schoon met allen sneeuwater, ende reynichde mijne handen metten fonteynen,

† Iere. 2.c.15.

31

So sout ghy my nochtans in den dreck duycken, ende mijne cleederen sullen my schandelijck aenstaen.

32

Want hy en is mijns niet ghelijck, dien ick antwoorden mochte, dat wy voor tgerechte met malcanderen quamen.

33

Daer en is geen Scheytsman tusschen ons, noch die zijne hant tusschen ons beyden legge.

34

Hy neme zijne roede van my, ende late zijne veruaren van my, dat ick mach spreken, ende my voor hem niet vreesen en derf.

35

Anders en can ick niet doen, dat voor my sy.