Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .viij. Capittel.

¶ Bildad straft den man Hiob, beschuldicht hem, ende toont hem de hypocrisie, ende hy beschrijft oock mede de natuere der hypocriten ende der geueynsder heyligen.

1

⁺DOen antwoorde Bildad van Suah, ende sprack:

+ A vers 1

2

Hoe langhe wilt ghy sulcx spreken? Ende de sprake ws monts, sulck eenen stouten moet hebben?

3

Meynt ghy dat Godt onrechtuaerdelijck oordeelt, oft dat de Almachtighe dat Recht verkeert?

4

^† Hebben uwe Sonen voor hem ghesondicht, soo heeft hyse verstooten, om haer misdaets wille.

† Iob. 1.c.18.

5

^* Maer ist dat ghy v seluen in tijts tot God doet, ende den Almachtighen smeect,

* Deut. 30.a.1.b.8.

6

Ende ist dat ghy reyn ende^† oprecht zijt, soo sal hy ontwaken tot v, ende sal weder oprechten de wooninge om uwer gherechticheyt wille.

† Vroom.

7

Ende wat ghy te voren te weynich ghehadt hebt, dat sal namaels seer toenemen.

8

Want vraecht den voorgaenden geslachte ende neemt voor v te ondersoecken hare vaders.

9

Want wy zijn van ghisteren, ende en weten niet.^* Ons leuen is een schaduwe opter Aerden.

* Iob. 14.a.2. Sap. 2.b.5. Ps. 144.a.4. 1.Par. 30.c.16

10

Sy sullent v leeren ende v segghen, ende haer reden wt haren herten voortbrenghen.

11

Can de^* lis ooc opgewassen, ist datse niet vochtich en staet? Oft gras wassen sonder water?

* Biese.

12

⁺Anders alst noch bloeyt eert afgehouden wort, verdorret eermen hoy maect.

+ B vers 12

13

Soo gaet het allen den genen die Gods vergheten, ende de^‡ hope des^† gheueynsden sal verloren zijn.

‡ Iob. 11.b.20. Sap. 5.c.15. Pro. 10.d.28. 11.a.7.

† huychelaers

14

Want zijn toeuerlaet vergaet, ende zijn hope, is een spinnen webbe.

15

Hy verlaet hem op zijn huys, ende en sal nochtans niet staende blijuen. Hy sal hem daer aen houden, maer nochtans niet staende blijuen.

16

Het heeft wel vruchten, eer dan de Sonne coemt, ende rijsen wassen voor in zijnen Hof.

17

Sijn saet staet dick byden wateraderen, ende zijn huys op steenen.

18

Maer als hy hem verslint van zijnder plaetsen, so sal hy hem tegen hem stellen, recht oft hy hem niet en kende.

19

Siet, dat is de blijschap zijns wesens, ende daer sullen ander wt den stof wassen.

20

Daerom siet, dat Godt de vrome niet en verwerpt, ende en onderhout de hant der boosachtigher niet,

21

Tot dat uwen mondt vol lachens worde, ende v lippen vol iuychens. $

22

^† Maer die v haten, sullen te schande worden, ende der godlooser Hutte en sal niet staende blijuen.

† Psal. 37.e.38.