Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .vij. Capittel.

¶ Hier wert beschreuen eenen vriendelijcken twist Hiobs teghen God, ende hier wert oock verhaelt de rampsalicheyt des menschelijcken leuens.

1

⁺EN moet de mensche niet altoos inden strijt zijn opter Aerden, ende zijne dagen zijn als eens daechs huerlincx?

+ A vers 1

2

Ghelijck een knecht verlangt na de schaduwe, ende een dach huerlinc, dat zijnen arbeyt wt sy:

3

Alsoo heb ick wel gheheele maenden te vergeefs gearbeyt, ende der allendigher nachten zijn my vele geworden.

4

^† Als ick my nederleyde, sprack ick: Wanneer sal ick opstaen? Ende daer na rekende ick, wanneer het auont wilde worden. Want ic was gheheelijck een schousel, alle man, tot dattet duyster wert.

† Deut. 28.g.67

5

Mijn vleesch is alom wormachtich ende dreckich. Mijne huyt is vercrompen, ende te niete gheworden.

6

^† Mijne daghen zijn lichter wech geuloghen dan een weuers spoele: Ende zijn vergaen, also datter gheen ophouden geweest en is.

† Iob. 9.c.25. 14.a.2. Psal. 39.a.6.

7

Bedenct dat mijn leuen eenen windt is, ende dat mijne ooghen niet weder en comen te sien dat goede.

8

Ende gheen leuende ooghe en sal my meer sien. Dijne ooghen sien my aen, daerom vergae ick.

9

Een wolcke vergaet, ende vaert daer henen.^† Alsoo wie inder Hellen hier onder vaert, en coemt niet weder opwaerts:

† Sapien. 2.b.5

10

Ende en coemt niet weder in zijn huys, ende zijne plaetse en kent hem niet meer.

11

⁺Daerom en wil ick oock mijnen mont niet verbieden. Ick wil spreken vanden ancxt mijns herten, ende wil wt segghen vande bedroeffenisse mijnder sielen.

+ B vers 11

12

Ben ic dan een See oft waluisch, dat ghy my also veruaert?

13

Als ick dachte, mijn bedde sal my troosten, mijnen leger salt my een weynich verlichten.

14

Als ick met my seluen spreke, so veruaert ghi my met droomen, ende maect my grouwen,

15

Also dat mijn siele wenscht verhangen te zijn, ende mijn ghebeente den doot.

16

Ic en begheer niet meer te leuen. Hout op van my, want mijne dagen zijn te vergeefs geweest.

17

^† Wat is een mensch,

† Psal. 8.a.5. 144.a.3. Heb. 2.a.6.

[p. 191r]

dat ghy hem groot acht? Ende becommert v met hem?

18

^† Ghy besoect hem dagelijcx,^* ende ondersoect hem alle vren.

† Mat. 6.d.34

* Deut. 8.a.2. 13.a.3. Genes. 22.a.1.

19

Waerom en doet ghy v niet van my, ende en laet niet af, tot dat ick mijn speecsel verslinde?

20

Heb ick gesondicht, wat sal ick v doen, O ghy menschen bewaerder? Waerom maect ghy my, dat ic op v stoote, ende ben my seluen eenen last?

21

Ende waerom en vergheeft ghy my mijne misdaet niet, ende en neemt mijne sonde niet wech? Want nv sal ick my inde Aerde legghen,^† ende alsmen my morgen soect, so en sal ick daer niet zijn.

† Psal. 37.b.10.e.36.