Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .vj. Capittel.

¶ Iob onderwijst zijne vrienden dat hy niet te vergeefs so onlijdsamelijck gheschreyt en heeft, Want de smerte groot is, ende hy treft haer heymelijc, dat sy meer wt geueynstheyt dan wt warachtigher liefden ghecomen zijn, om hem te troosten.

1

⁺HIob andtwoorde ende sprack:$

+ A vers 1

2

Waert datmen mijnen iammer woeghe, ende mijn lijden te samen in een waghe leyde,

3

So soudet swaerder zijn dan tsant aender See. Daerom ist om niet, wat ick spreke.

4

Wandt de pijlen des Almachtighen steken in my. Der seluer verbolghentheyt, suypt wt mijnen gheest, ende de verschrickinghen Gods zijn op my gherecht.

5

^† Dat wilt en crijscht niet, alst gras heeft: Den Osse en loeyt niet, als hy zijn voeder heeft.

† Amos. 3.a.4.

6

Canmen oock eten dat ongesouten is? Oft wie can smaken dat witte dat om den doyer is?

7

^† Wat mijne siele niet aen en wilde tasten, dat is mijne spijse van smerte.

† Prou. 27.a.7.

8

O dat mijne biddinghe geschiede, ende dat my God gaue dat ic hope.

9

Dat God begoste ende versloeghe my, ende liet zijne hant gaen, ende vermorselde my:

10

Soo hadde ick noch troost, ende wildy bidden in mijnder cranckheyt, dat hy slechts niet en spaerde.^* Ick en heb doch niet versaect die reden des heiligen.

* Matt. 10.d.32. 2.Tim. 2.b.12.

11

⁺Wat is mijne cracht dat ick soude moghen volherden? Ende welck is mijne eynde, dat mijn siele verduldich soude zijn?

+ B vers 11

12

Mijn cracht en is doch niet steenen, so en is mijn vleesch niet metalen.

13

Ick en hebbe doch nerghens gheen hulpe, ende mijn vermoghen is wech.

14

Wie zijnen naesten gheen ontfermherticheyt en bewijst, die verlaet des Almachtigen vreese.

15

^† Mijne broeders gaen verachtelijc voorby my als een beke, ghelijck de water stroomen voorby vloyen.

† Tren. 1.a.2.

16

Doch die voor den rijm schromen, ouer dien sal den sneeu vallen.

17

Inder tijt alse de hitte drucken sal, sullen sy versmachten, ende alst heet wordt, sullen sy verghaen van haerder plaetsen.

18

Haren wech gaet besijden wt, sy treden opt onghebaende, ende sullen vergaen.

19

Sy sien op de weghen Thema, op de voetpaden van het Rijck Arabien verwachten sy.

20

Maer sy sullen te schande worden, alst opt alder sekerste is, ende hen schamen moeten, als sy derwaerts comen.

21

⁺Want ghy zijt nv tot my gheco-men, ende om dat ghy iammer siet, vreest ghy.

+ C vers 21

22

Heb ick ooc gheseyt: Brengt herwaerts, ende van uwen vermogen schencket my wat.

23

Ende verlost my vander hant des viants, ende verlost my vander hant der Tijrannen?

24

Leert my, ick wil swijghen: Ende wat ic niet en weet, dat onderwijst my.

25

Waerom straft ghy die oprechte redene? Wie is onder v, diese soude connen ghestraffen.

26

Ghy versiert woorden dat ghy slechts straft, ende dat ghy slechts woorden blaest, die my versaecht maken souden.

27

Ghy ouerualt eenen armen weese, ende graeft uwen naesten cuylen.

28

Doch dewijle ghy begost hebt, so siet op my, oft ic voor v met luegenen bestaen sal.

29

Antwoordet wat recht is, mijn antwoort sal noch recht blijuen.

30

^† Wat gheldet, oft mijne tonge onrecht hebbe, ende oft mijnen mondt wat quaets voor gheeft?

† Iob. 11.a.4.