Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .iiij. Capittel.

¶ Daer coemt een groote droefheydt ende claghe onder den Ioden, maer Mardocheus beschickt door Esther de Coninginne dat de sake verandert wordt.

1

⁺ DOen Mardachai vernam al watter gheschiet was, verschuerde hy sine cleederen, ende troc eenen sack aen, ende asschen, ende ghinc wt, midden inde stadt, ende riep luyde ende claechlijck,

+ A vers 1

2

Ende quam voor de poorte des Conincx. Want niemandt en mocht tot des Conincx poorte ingaen, die eenen sac aen had.

3

Ende in allen landen tot welcker plaetsen des Conincx woort ende ghebot quam, was een groot claghen onder de Ioden, ende vele vasteden, weenden, droeghen rouwe, ende laghen in sacken, ende inde asschen.

4

Doen quamen de maechden Esthers, ende hare Camerlinghen, ende gauent haer te kennen. Doen verschricte de Coninghinne seer. Ende si sant cleederen datse Mardachai aen soude doen, ende den sack van hem leggen: Maer hi en namse niet.

5

Doen riep Esther Hathach, van des Conincks Camerlinghen, die voor haer stont, ende dede hem beuel aen Mardachai, dat hi vernemen soude wat dat ware, ende waerom hy so dede.

6

Doen ginck Hathach wt tot Mardachai op de strate, inde stat die voor de poorte des Conincx was.

7

Ende Mardachai seyde hem alle wat hem ontmoet ware. Ende de somme des siluers, dat Haman gesproken had in des Conincx Camer ouer te weghen, om der Ioden wille haer te vernielen.

8

⁺ Ende gaf hem een wtschrift des gebots, dat te Suzan aen gheslaghen was, haer te vernielen, dat hijt Esther soude thoonen, ende haer te kennen geuen: Ende gheboot haer dat si totten Coninck in soude gaen, ende doen een bede aen hem om haer volck.

+ B vers 8

9

Ende doen Hathach in quam, ende seyde Esther de woorden Mardachai,

10

Sprack Esther tot Hathach, ende gheboot hem aen Mardachai:

11

Alle de knechten des Conincx, ende dat volck inden lande des Conincx, weten, dat so wie totten Coninck ingaet, binnen inden hof, hy sy man oft wijf, die niet geroepen en is, die sal stracx gebots steruen (ten sy dat de Coninck, dat gulden scepter te hemwaerts wt trecke, op dat hi leuende blijue) Maer ick en ben nv in dertich daghen niet gheroepen, totten Coninck in te comen.

12

Ende doen de woorden Esther, Mardachai gheseyt werden,

13

Hiet Mardachai Esther weder segghen: En denckt slechs niet, dat ghy v leuen behout, de wijle dat ghi int huys des Conincx zijt voor alle Ioden.

14

Want ist dat ghy te deser tijt swijghet, so sal den Ioden wt een ander plaetse hulp ende verlossinge opstaen, ende ghy, ende v Vaders huys sult vergaen.

Ende wie wetet oft ghy om deser tijt wille, totten Conincrijcke gecomen zijt? Esther hiet Mardachai antwoorden.

15

Soo gaet henen, ende vergadert alle de Ioden die tot Suzan voor handen zijn ende vast voor my, dat ghy niet en eet noch en drinckt in drie daghen, noch des daechs noch des nachts. Ick ende mijne maechden willen oock also vasten. Ende also wil ick totten Coninck ingaen tegen dat ghebot: Vergae ick, soo vergae ick.

16

Mardachai ghinck henen, ende dede alle wat hem Esther gheboden hadde.