Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .iij. Capittel.

¶ Haman wert verheuen byden Coninck. Ende haet Mardocheum, om dat hy hem niet en wilde eere bewijsen, Hy ghebiet daerom alle Ioden te dooden.

1

⁺ NAe dese gheschiedenissen maecte de Coninc Ahasueros, Haman groot den sone Medatha den Agagite, ende verhoochde hem, ende settede sinen stoel bouen alle Vorsten die by hem waren.

+ A vers 1

2

Ende alle knechten des Conincx, die inde poorte des Conincx waren, buygeden de knien, ende aenbaden Haman: Want de Coninck had alsoo gheboden.^† Maer Mardachai en buyghede de knien niet, ende en aenbadt hem niet.

† 2.Hes. 1.c.7.

3

Doen spraken des Conincx knechten, die inder poorten des Conincx waren, tot Mardachai: Waerom ouertreet ghy des Conincx gebot?

4

Ende doen si sulcx dagelijcx tot hem spraken, ende hijse niet en hoorde, so gauen zijt Haman te kennen, dat si sien souden, oft sulck doen Mardachai bestaen soude, wandt hy hadde hen gheseyt, dat hy een Iode ware.

5

Ende doen Haman sach, dat Mardachai hem de knien niet en buychde, noch hem en aenbade, wert hy vol gramscappen,

6

Ende verachtedet, dat hy aen Mardachai alleene de hant soude slaen, want si hadden hem dat volc Mardachai te kennen ghegheuen: Maer hy leyde daer op

[p. 187r]

toe, dat volck Mardachai, alle Ioden die int gheheel Conincrijcke Ahasueros waren, te vernielen.

7

⁺ Inder eerster maent, dat is de maent Nissan, int twaelfste iaer des Conincx Ahasueros werdt dat Lot gheworpen voor Haman, vanden eenen dach opten anderen, ende vander maent tot op de twelfste maent, dat is de maent Adar.

+ B vers 7

8

Ende Haman sprack totten Coninck Ahasueros: Daer is een volck verstroyt, ende deylt hem onder alle volcken, in allen landen ws Conincrijcks, ende haer wet is anders dan alle der volcken, ende en doen niet nae des Conincx wet, ende ten staet den Coninck niet te lijden, die alsoo te laten.

9

Behaget den Coninc, so scrijue hy, datment verdoe, soo wil ick thien duysent Centner siluers ouer wegen, onder de hant der Officiers, datment brenghe inde Camer des Conincx.

10

Doen troc de Coninc sinen rinc vander hant, ende gaf dien Haman den sone Medatha, den Agagite, der Ioden viant.

11

Ende de Coninck sprack tot Haman: Dat siluer sy v ghegheuen, daer toe dat volck, dat ghy daer mede doet wat v belieft.

12

⁺ Doen riepmen de schrijuers des Conincx, inden derthiensten dach der eerster maent. Ende daer wert gheschreuen soo Haman beual, aen de Vorsten des Conincks, ende totten Landtvoochden herwaerts ende derwaerts inde landen, ende totten Hooftlieden elcx volcx inde landen, herwaerts ende derwaerts, nae der schrift elcx volcx, ende nae haerder talen inden name des Conincx Ahasueros, ende met des Conincx ringhe beseghelt.

+ C vers 12

13

Ende de brieuen werden gesonden door de Loopers, in allen landen des Conincx, om te vernielen, te verworgen, ende te verdoen alle Ioden, beyde ionck ende out, kinderen ende wijuen op eenen dach, te weten, opten derthiensten dach der twaelfster maent, dat is de maent Adar, ende haer goet te roouen.

14

Alsoo was dat inhout des geschrifts: Dat een ghebot ghegeuen waer in allen landen, allen volcken te openbaren, dat si opten seluen dach bereyt souden zijn.

15

Ende de Loopers ghingen haestelijc wt nae des Conincx ghebot. Ende op de Borch Susan wert een ghebot aengeslaghen. Ende de Coninck ende Haman saten ende droncken. Maer de stadt Susan wert verwerret.