Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xiij. Capittel.

¶ Hier scheyden si wt alle de vreemdelingen onder den volcke Godts, na de wet Mose. Sy maecten kisten, den Leuiten wordt haer deel toegeschict, ende den Sabbath wort vernieut.

1

⁺ ENde in dier tijt^† werdt dat Boeck Mose ghelesen voor de ooren des volcx, ende daer in vantmen gescreuen,^† dat de Ammoniten ende Moabiten nemmermeer in de ghemeynte Godts en souden comen.

+ A vers 1

† 2.Esd. 8.b.8.

† Deut. 23.a.3.

2

Om dat si den kinderen Israels niet te ghemoet en quamen, met broot ende water,^* ende huerden teghen hen Bileam, dat hijse veruloecken soude. Maer onsen Godt keerde dien vloeck in een segheninghe.

* Num. 22.a.4.

[p. 185v]

3

Doen si nv dese wet hoorden, schieden si alle vreemdelinghen van Israel af.

4

Ende voor dien hadde de Priester Eliasib inde kiste aent huys onses Gods, geleyt den offer Tobia.

5

Want hy hadde hem een groote kiste gemaect, ende daer hadden si te voren henen gheleyt, Spijsoffer, wieroock, de ghereetschap, ende de thienden vanden Coren, Most, ende Olie, nae de gheboden der Leuiten, Sangers ende Poortiers, daer toe de Heffinghe der Priesters.

6

⁺ Maer in allen desen en was ick te Ierusalem niet.^† Want inden tweendertichsten iare Arthahsastha, des Conincx tot Babel, quam ick totten Coninck, ende na sommighe daghen verwerf ick vanden Coninck,

+ B vers 6

† 2.Esd. 2.a.1.

7

Dat ick na Ierusalem trock. Ende ick mercte dattet niet goet en was, dat Eliasib aen Tobia ghedaen had, dat hy hem een kiste maecte, inden Hof aent huys Godts.

8

Ende het verdroot my seer, ende ick wierp alle de ghereetschap vanden huyse Tobia wt, voor de kiste,

9

Ende hiet datmen de kiste reynighen soude. Ende ick bracht aldaer weder de ghereetschap des huys Gods, dat Spijsoffer, ende den Wieroock.

10

^* Ende ick vernam, dat der Leuiten deelen hen niet ghegheuen en waren, om welcker saken wille, de Leuiten ende Sanghers gheuloden waren, elc tot sinen Acker te arbeyden.

* 2.Esd. 10.d.36

11

Doen berispte ick de Ouerste ende sprack: Waerom verlaten wy dat huys Godts? Maer ic vergaderdese, ende settedese aen haer plaetse.

12

Doen bracht gheheel Iuda de thienden vanden Coren, Most, ende Olie, totten schat.

13

Ende ick sette ouer de schatten, Selemia den Priester, ende Sadok den Scriftgheleerden,⁺ ende vanden Leuiten, Pedaia, ende onder haer hant, Hanan den sone Sachur, des soons Mathania. Want sy werden ghetrou ghehouden, ende hen wert beuolen haren broeders wt te deelen.

+ C vers 13

14

Mijn^† Godt gedenct mijns daer aen, ende en wischt niet wt mijn ontfermherticheyt, die ick aen mijns Gods huys ende aen sine^† hoedinghe ghedaen hebbe.

† 2.Esd. 5.c.19.

† Wacht.

15

^* Ter seluer tijt sach ic in Iuda wijnperssen treden opten Sabbath, ende schoouen in brenghen, ende Ezels geladen met wijndruyuen, vijghen ende alderley last te Ierusalem brenghen, opten Sabbath dach. Ende ick betuychdese op dien dach, doen si de victalie vercochten.

* 2.Esd. 10.b.31

16

Daer woonden oock Tyriers in, die brachten visch, ende alderhande ware, ende vercochtense opten Sabbath, den kinderen Iuda ende Ierusalems.

17

Doe berispte ick de Ouerste in Iuda, ende seyde tot hen: Wat is dat voor een boos dinc, dat ghy doet, ende breeckt den Sabbath dach?

18

En deden onse Vaderen alsoo niet, ende onse Godt bracht al dit ongheluck ouer ons, ende ouer dese stadt? Ende ghy maect der gramschap ouer Israel noch meer, dat gy den Sabbath breect.

19

⁺ Ende doen de poorten te Ierusalem op getrocken waren, voor den Sabbath, hiet ic de poorten toe sluyten, ende beual datmense niet open doen en soude, tot na den Sabbath. Ende ick stelde sommighe mijnder knapen aen de poorten, datmen gheenen last daer in brenghen en soude opten Sabbaths daghe:

+ D vers 19

20

Doen bleuen de Cremers ende vercoopers met alderhande ware, ouer nacht daer buyten, voor Ierusalem, eens oft twee weruen.

21

Doen ghetuychde ick hen, ende sprack tot hen: Waerom blijfdy ouernacht om de mueren? Doet ghijt noch eens, so wil ic de hant aen v slaen. Van dier tijt aen en quamen si des Sabbaths niet meer.

22

Ende ick sprack totten Leuiten die daer reyn waren, dat si comen souden, ende de poorten wachten, om den Sabbaths dach te heyligen. Mijn God ghedenct my dies oock, ende spaert my nae uwer grooter ontfermherticheyt.

23

^† Ick sach tot dier tijt oock Ioden die daer wijfs namen van Asdod, Ammon ende Moab.

† 2.Esd. 10.b.30

24

⁺ Ende haer kinderen spraken half Asdodisch, Ende en costen niet Iootsch spreken, mer na de tale elcx volcx.

+ E vers 24

25

Ende ick scheldese ende vloectese, ende sloech sommighe mannen, ende pluctese, ende nam eenen eedt van hen by Godt: Ghy^† en sult uwe dochteren niet gheuen haren sonen, noch hare dochteren nemen uwen sonen, oft v seluen.

† Deut. 7.a.3.

26

En heeft niet^† Salomo de Coninck Israels daer aen ghesondicht? Ende daer en was doch in vele Heydenen gheen Coninck hem ghelijck, ende hy was sinen Gode lief, ende God settede hem tot eenen Coninck ouer gheheel Israel. Nochtans brachten hem de buytenlantsche wijuen tot sonden.

† 3.Reg. 11.a.1.

27

En hebt ghy dat niet ghehoort dat ghy sulck groot quaet doet, om v aen onsen Godt te vergrijpen, met buytenlantsche wijuen te nemen?

28

Ende een vanden kinderen Ioiada des soons Eliasib des Hooghen Priesters, hadde vrientschap ghemaect met Saneballat den Horonite: Maer ick iaechde hem van my.

29

Ghedenct haerder mijn God, die des Priesterschaps quijt zijn geworden, ende des verbonts des Priesterschaps, ende der Leuiten.

30

Also reynichde icse van allen buytenlantschen, ende stelde de wacht der Priesteren ende Leuiten, elcken tot sinen wercke.

31

Ende dat hout te offeren, op ghesette tijden, ende de eerstelinghen. Ghedenckt mijnder mijn Godt ten besten.

¶ Eynde des Boecx Nehemia.