Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermd¶ Het wert Esdra te kennen ghegeuen, dattet volck Gods hem met den Heydenschen wijuen ghemengt ende veronreynicht had, waerom dat hy droeuich is, ende dat Gode claghet. | |
1Ga naar margenoot+ INden vierentwintichsten daghe deser maent quamen de kinderen Israels te samen, met vasten, ende sacken, ende aerde op hen, | |
2Ende schieden dat saet Israels van alle vreemde kinderen, ende traden henen, ende bekenden hare sonden, ende haerder Vaders misdaet, | |
3Ende stonden op haer plaetse, ende men las int wetboeck des HEEren haers Godts viermael des daechs. Ende si bekenden, ende aenbaden den HEEre haren God viermael des daechs. | |
4Ende de Leuiten stonden op in de hoochte, te weten, Iesua, Bani, Kadmiel, Sebania, Buni, Serebia, Bani, ende Chenani, ende riepen luyde totten HEEre haren Godt. | |
[pagina 183v]
| |
5Ende de Leuiten, Iesua, Kadmiel, Bani, Hasabenia, Serebia, Hodia, Sebania, Petahia spraken: Staet op, looft den HEEre uwen God, van eewicheyt tot eewicheyt. Ende men loue den Name uwer heerlijcheyt, die verhooghet is met alle segheninghe ende loue. | |
6HEERE ghy zijt het alleene,Ga naar margenoot† ghy hebt den hemel ghemaect, ende alder hemelen hemel, met alle haren heyr, de aerde ende al wat daer op is, die zee ende al watter in is, ghy maket alle dinc leuende, ende dat hemelsche heyr aenbidt v. | |
7Ga naar margenoot+ Ghy zijt de HEEre Godt,Ga naar margenoot† ghy die Abram vercoren hebt, ende hem van Vr in Caldea wt gheleyt,Ga naar margenoot* ende Abraham ghenoemt: | |
8Ende zijn herte ghetrou voor v gheuonden,Ga naar margenoot† ende een verbont met hem ghemaeckt, zijn saet te gheuen dat Landt der Cananiten, Hethiten, Amoriten, Pheresiten, Iebusiten, ende Girsoniten, ende hebt v woort gehouden, want ghy zijt rechtuaerdich. | |
9Ga naar margenoot† Ende ghy hebt aenghesien de allendicheyt onser vaderen in Egipten, ende haer roepen verhoort aen de roode zee, | |
10Ende teekenen ende wonderlijcheden ghedaen aen Pharao, ende alle sine knechten, ende aen allet volc zijns Lants. Want ghy bekendet, dat si stout teghen hen waren, ende hebt v eenen Naem ghemaect, soo het heden voor ooghen staet. | |
11Ende hebtGa naar margenoot† de zee voor hen van malcanderen gheschuert, dat sy midden in de zee drooch daer door ghinghen. Ende hare veruolghers geworpen in de diepte, ghelijck steenen in machtighe wateren. | |
12Ga naar margenoot† Ende hebtse des daechs in eender wolccolumne geleyt, ende snachts in een vier columne, om hen te lichten, op den wech den welcken si trocken. | |
13Ga naar margenoot+ EndeGa naar margenoot† zijt neder gedaelt opten berch Sinai, ende hebt met hen vanden hemel ghesproken, ende hen ghegheuen een warachtich Recht, ende een rechte wet, ende goede gheboden ende seden. | |
14Ende uwen heylighen Sabbath hen condich ghemaect, ende geboden, seden ende wetten, hen gheboden door uwen knecht Mose. | |
15Ende henGa naar margenoot† broot vanden hemel ghegheuen, doen hen hongherde, endeGa naar margenoot* water wt den steenen laten gaen, doen hen dorstede: Ende henGa naar margenoot† ghesproken, dat si in souden gaen. Ende dat Lant innemen daer ghy uwe hant ouer hieft, hen te gheuen. | |
16Maer onse vaders worden stout ende hertneckich, dat si uwe gheboden niet en hoorden. Ende weygherden hen te hooren, ende en ghedachten uwe wonderlijcheden oock niet, die ghy aen hen deet. | |
17Maer si worden hertneckich, ende wierpen een hooft op, dat sy hen souden keeren tot haerder dienstbaerheydt, in hare onuerduldicheyt. Maer ghy mijn Godt, vergauet hen,Ga naar margenoot† ende waert ghenadich, ontfermhertich, verduldich, ende van grooter ontfermherticheydt, ende en verlietse niet. | |
18Ende hoe wel syGa naar margenoot* een ghegoten calf maecten, ende spraken:Ga naar margenoot* Dat is uwe Godt, die v wt den Lande Egipti gheleyt heeft, ende deden groote lasteringhe: | |
19Noch en verliet ghyse niet inder woestijnen, nae uwer grooter ontfermherticheyt.Ga naar margenoot† Ende de wolccolumne en weke niet van hen des daechs, hen te leyden op den wech, noch de vier columne des nachts, hen te lichten op den wech dien si trocken. | |
20Ga naar margenoot+ Ende ghy gaeft hen uwen goeden geest, hen te onderwijsen.Ga naar margenoot* Ende dijnGa naar margenoot‡ Man en keerde ghy niet van haren monde,Ga naar margenoot† ende gaeft hen water doen hen dorstede. | |
21Veertich iaer lanck besorchde ghyse inder woestijnen, dat hen niet en gebrac.Ga naar margenoot* Haer cleederen en verouden niet, ende haer voeten en swollen niet. | |
22Ende gaeft hen Conincrijcken ende volcken, ende deeldese herwaerts ende derwaerts, dat si in namen dat LantGa naar margenoot† Sihon, des Conincks te Hesbon, ende dat Lant Og, des Conincx in Basan, | |
23EndeGa naar margenoot* vermenichfuldichde hare kinderen, als de Sterren aenden Hemel, ende brachtse int Lant dat ghy haren vaderen gesproken hadt, dat si daer in trecken, ende het in nemen souden. | |
24Ende de kinderen trocken daer in, ende namen dat Lant in.Ga naar margenoot† Ende ghy verootmoedichde voor hen de inwoonders des Landts, de Cananiten, ende gaeftse in hare handen: Ende hare Coninghen ende volcken inden Lande, dat sy met hen nae haren wille souden doen. | |
25Ende si wonnen vaste Steden, ende een vet Lant, ende namen huysen in, vol alderhande goeden, wtghehouwen putten, wijnberghen, olijfgaerden ende boomen, daermen af etet, oueruloedelijc. Ende aten, ende werden sat ende vet, ende leefden in wellusten, door uwe groote goetheyt. | |
26Maer si werden onghehoorsaem, ende wederstonden v, ende worpen uwe wet achter hen te rugghe.Ga naar margenoot† Ende verworchden uwe Propheten, die hen ghetuychden, dat si hen tot v souden bekeeren, ende deden groote lasteringhe, daerom gaeft ghyse in de hant haerder vianden, diese benauden. | |
27Ga naar margenoot+ Ende inder tijt haerderGa naar margenoot† benautheyt riepen si tot v, ende ghy verhoordese vanden Hemel. Ende door uwe groote ontfermherticheyt, gaeft ghy henGa naar margenoot* Heylanden, diese wt haerder vianden hant holpen. | |
28Maer als si tot rusten quamen, verkeerden si hen om quaet te doene voor v, so verliet ghyse in haerder vianden hant, dat si daer ouer heerschten, so bekeerden si hen dan, ende riepen tot v. Ende ghy verhoordese vanden Hemel, ende verlostese nae uwer grooter ontfermherticheydt menichwerf. | |
29Ende liet hen ghetuyghen, dat si haer bekeeren souden tot uwer wet. Maer sy waren stout, ende en hoorden uwe gheboden niet. Ende sondichden aen uwe rechten (Die welckeGa naar margenoot† ist datse een mensche doet, daer inne leeft) ende keerden haer schouderen wech, ende werden hertneckich, ende en hoorden niet. | |
30EndeGa naar margenoot* ghy vertroctet vele iaren ouer hen, ende liet hen ghetuyghen door uwen geest, in uwen Propheten: Maer si en namens niet ter ooren. Daerom hebt ghyse ghegeuen inde hant der volcken inde landen. | |
[pagina 184r]
| |
31Maer nae uwer grooter ontfermherticheyt, en hebt ghijt niet gheheelijc met hen wt ghemaeckt, noch haer vrlaten: Want ghy zijt een ghenadich ende ontfermhertich Godt. | |
32Ga naar margenoot* Nv onse Godt, ghy groote Godt, machtich ende verschrickelijck, ghy die dat verbondt hout, ende ontfermherticheyt, en achtet niet cleyne alle de moeyte die ons beuangen heeft, ende onse Coningen,Ga naar margenoot+ Vorsten, Priesteren, Propheten, vaders ende v geheel volck, vander tijt der Coningen tot Assur aen, tot op desen dach. | |
33Ghy zijt rechtuaerdich in al dat ghy ouer ons gebracht hebt, Want ghy hebt recht ghedaen. Maer wy zijn Godtloos gheweest, | |
34Ende onse Coningen, Vorsten, Priesteren ende vaders, en hebben niet ghedaen nae uwe wet, ende geen acht ghehadt op uwe gheboden ende ghetuyghenissen, die ghy hen hebt laten getuyghen. | |
35Ende sy en hebben v niet ghedient in haren Conincrijcke, ende in uwen grooten goeden die ghy hen gaeft, ende inden breeden ende vetten Lande, dat ghy hen inghegheuen hebt, ende en hebben hen niet bekeert van haren boosen wesen. | |
36Siet, wy zijn heden ten daghe knechten, ende inden Lande, dat ghy onsen vaderen ghegeuen hebt, te eten sine vruchten ende goeden. Siet, daer zijn wy knechten in. | |
37Ende zijn incomen vermeerdert hem den Coninghen, die ghy ouer ons gheset hebt, om onser sonden wille. Ende si heerschappen ouer onse lichamen, ende vee, nae haren wille, ende wy zijn in grooter noot. | |
38Ende in allen desen maken wy een vast verbont, ende schrijuent, ende latent onsen Vorsten, Leuiten ende Priesteren beseghelen. |
|