Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .viij. Capittel.

¶ Als dat volck in de Feeste der Louerhutten vergadert was, doen las Esdras dat gheset, oft de wet Mose.

1

⁺ ALs nv de^† seuenste maent aen quam, ende de kinderen Israels in haren steden waren,

+ A vers 1

† 1.Esd. 3.a.1. 3.Esd. 9.d.38.

2

Vergaderde hem dat gheheele volc als een man, op de breede strate, voor de waterpoorte. Ende spraken tot Esra, den schriftgheleerden: Dat hy dat wetboeck Mose soude halen, dat de HEEre Israel gheboden heeft.

3

Ende Esra de Priester^† bracht de Wet voor de ghemeynte, beyde mannen ende vrouwen, ende alle diet verstaen costen, inden eersten daghe der seuender maent.

† Deut. 31.c.10. 4.Reg. 23.a.2

4

Ende las daer in, op die breede strate, die voor de Waterpoorte is, van smorghens vroech totten middach toe, voor mannen ende wijuen, ende wie dattet verstaen coste. Ende des gheheelen volcks ooren waren totten wetboeck ghekeert.

5

Ende Esra de Schriftgeleerde stont op eenen hooghen houten stoel, dien sy ghemaect hadden om te prediken. Ende neffens hem stont Mathithia, Sema, Anania, Vria, Hilkia, ende Maeseia tot zijnder rechter hant. Ende tot zijnder slincker hant, Pedaia, Misael, Malchia, Hasum, Hasbadana, Sacharia ende Mesullam.

6

⁺ Ende Esra dede dat^† boeck open voort gheheel volck, want hy stack wt ouer allet volc. Ende doen hijt op dede, stont alle dat volck.

+ B vers 6

† Luc. 4.b.17.

7

Ende Esra loofde den HEEre den grooten God. Ende allet volc antwoorde: Amen, Amen, met haren handen in de hoochte, ende neychden hen, ende aenbaden den HEEre metten aensichte ter aerden.

8

Ende Iesua, Bani, Serebia, Iamin, Akub, Sabthai, Hodaia, Maeseia, Klita, Asaria, Iosabad, Hanan, Plaia, Ende de Leuiten deden, dat dat volck op de wet aenmercte, ende dat volck stont op zijn stede.

9

Ende si lasen in dat wetboeck Gods, claerlijck ende verstandelijck, datment verstont, doenment las.

10

Ende Nehemia die daer is Hathirsata, ende Esra de Priester, de scriftgheleerde, ende de Leuiten, die daer maecten, dat dat volck opmerckte, spraken tot alle den volcke: Desen dach is heylich den HEEre uwen Gode, daerom en zijt niet truerich, ende en weent niet.⁺ Want allet volck weende, doen sy de woorden der wet hoorden.

+ C vers 10

11

Daerom sprack hy tot hen:^† Gaet henen, ende eet dat vette, ende drincket dat soete, ende seyndet den ghenen oock deelen die voor hen seluen niet bereydt en hebben. Want desen dach is heylich onsen HEEre, daerom en becommert v niet. Want de blijschap aenden HEEre is uwe sterckheyt.

† 3.Esd. 9.e.52.

12

Ende de Leuiten stilden allet volck ende spraken: Sijt stille, want den dach is heylich, en becommert v niet.

13

Ende allet volck ghinck wech, dat het soude eten, drincken, ende deelen seynden, ende een groote blijscap maken. Want si hadden de woorden verstaen, diemen hen vercondicht hadde.

14

Ende des anderen daechs vergaderen hen de Ouerste vaderen onder dat gheheele volck, ende de Priesters ende Leuiten, tot Esra den schriftgheleerden, dat hy hen de woorden der wet soude^* bedieden.

* Onderrichten

15

Ende si vonden gheschreuen in de wet dat de HEERE^† door Mosen geboden hadde, dat de kinderen Israels in Loouerhutten souden woonen, opt feest inder seuenster maent.

† Leuit. 23.f.33 Num. 29.b.12

16

⁺ Ende si lietent vercondighen ende wtroepen in alle hare steden, ende te Ierusalem ende segghen: Gaet wt op de berghen, ende haelt olijftacken, hersboomentacken, myrrentacken, palmentacken, ende tacken van dichten boomen, datmen Louerhutten make, soot gheschreuen staet.

+ D vers 16

17

Ende dat volc ghinck wt, ende haelden sommighe, ende maecten hen Loouerhutten, elck op zijn dack, ende in hare houen, ende in de houen aent huys Gods, ende op de breede strate aen de waterpoorte, ende op de breede strate aen de poorte Ephraim.

18

Ende de gheheele ghemeynte der gheender die wt der geuanckenissen weder waren gecomen, maecten Loouerhutten, ende woonden daer in. Want de kinderen Israels en hadden sint der tijt Iosua, des soons Nun, tot desen dach toe niet alsoo ghedaen, ende was een seer groote blijschap.

19

Ende daer wert int wetboeck Gods ghelesen alle dage, vanden eersten dach aen totten laetsten toe. Ende hielden de feeste seuen dagen lanc, ende opten achsten dach de vergaderinghe, alsoot behoort.