Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .ix. Capittel.

¶ Het wert Esra te kennen gegeuen, dattet volck Gods hem met den heydenschen wijuen ghemengt ende veronreynicheyt hadde, waerom dat hy droeuich is, ende dat Gode claghet.

1

⁺ DOen dat^† altemael beschict was, traden tot my de Ouerste, ende spraken: Dat volc Israel, ende de Priesters, ende de Leuiten, en zijn niet afghescheyden van de volcken inden landen, na haren grouwelen, te weten, der Cananiten, Hethiten, Pheresiten, Iebusiten, Ammoniten, Moabiten, Egiptenaers, ende Amoriten,

+ A vers 1

† 3.Esd. 8.e.70.

2

Want sy hebben hen,^† ende haren sonen der seluer dochteren ghenomen, ende dat heylighe saet

† Deut. 7.a.3. 12.d.29. Iosue. 23.c.12. Iudic. 3.a.5.

[p. 179v]

ghemeyn ghemaect, metten volcken inde landen. Ende de hant der Ouersten ende Raetsheeren, was de principaelste in deser misdaet.

3

Doen ick sulcx hoorde, verschuerde ic mijne cleederen ende mijnen rock, ende track mijn hoofthayr ende mijnen baert wt, ende sat eenlijc.

4

Ende alle die des HEEren woort des Gods Israels vreesden, vergaderden hen tot my, om der grooter vergrijpinghe wille. Ende ick sat eenlijck tot aen dat Auontoffer.

5

⁺ Ende om dat Auontoffer stont ick op van mijnder ellendicheyt, ende verschuerde mijn cleederen ende mijnen rock, ende viel op mijn knien, ende reckte mijn handen wt totten HEEre mijnen Godt, ende sprack:

+ B vers 5

6

Mijn Godt,^* ick schame my, ende ontsie my mijne oogen op te heffen tot v, mijn God. Want onse misdaet is ouer ons Hooft ghewassen, ende onse schult is groot tot inden Hemel.

* 3.Esd. 8.f.76

7

Van dier tijt onser Vaders aen, zijn wy in groote schult gheweest, tot op desen dach.^† Ende om onser misdaet wille zijn wy, ende onse Coninghen, ende onse Priesteren, ghegheuen inde hant der Coninghen inde landen, int sweert, inde geuanckenisse, inden roof, ende in schaemte des aensichts, ghelijck het heden sdaechs toe gaet.

† Deut. 28.d.36. Leuit. 26.e.33.

8

⁺ Maer nv is een weynich ende geheel snelle ghenade vanden HEEre onsen God geschiet, dat ons noch wat ouerbleuens is ontcomen, dat hy ons soude gheuen eenen nagel aen zijnder heyliger plaetsen, dat onse God onse oogen soude verlichten, ende gheuen ons een weynich leuens, daer wy knechten zijn.

+ C vers 8

9

Want wy zijn knechten, ende onse God en heeft ons niet verlaten, al zijn wi knechten, ende heeft ontfermherticheyt tot ons geneycht, voor de Coninghen in Persen, dat sy ons dat leuen laten, ende verhoogen dat huys ons Godts, ende oprechten zijne verstooringe, ende dat hy ons eenen Tuyn soude geuen in Iuda ende Ierusalem.

10

Nv wat sullen wy seggen, onse God, na desen? Dat wy uwe geboden verlaten hebben, Die ghy door uwe knechten de Propheten gheboden hebt, ende gheseyt: Dat Lant daer ghy in coemt om te beeruen, is een onreyn Lant, door de onreynicheyt der volcken inde Landen, in haren grouwelen, daermede dat sy, dat, hier ende daer vol onreynicheden gemaect hebben.

11

⁺ So^† en sult ghy nv uwe dochteren niet geuen hare sonen, ende haer dochteren, en sult ghi niet nemen uwen sonen. Ende en soect haren vrede noch goet niet, inder eewicheyt, op dat ghy machtich wort, ende eet dat goet inden lande, ende beeruent op uwe kinderen eewelijck.

+ D vers 11

† Deuter. 7.a.3.

12

Ende na allen dien, dat ouer ons gecomen is, om onser booser wercken ende grooter schult wille, hebt ghi onse God, onse misdaet gespaert, ende hebt ons een verlossinghe gegeuen, so het voor oogen staet.

13

Maer wy hebben ons om ghekeert, ende uwe gheboden laten varen, dat wy ons met den volcken deser grouwelen vrientschap ghemaect hebben. Wilt ghy dan op ons gram zijn, tot dat het gheheelijck wt sy, datter niet ouer, noch eenighe behoudinghe en sy?

14

HEERE Godt Israels ghy zijt rechtuaerdich, want wy zijn ouerbleuen een behoudinghe, so het heden ten daghe voor oogen staet. Siet, wy zijn voor v in onser schult, want om dies wille, en canmen niet bestaen voor v.