Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxxiiij. Capittel.

¶ Van dat rijcke ende vrome feyten des Conincx Iosie.

1

⁺ IOsia was^† acht iaer out, doen hy Coninck wert, ende regeerde eenendertich iaer te Ierusalem.

+ A vers 1

† 4.Reg. 22.a.1

2

Ende dede dat den HEEre wel beuiel, ende wandelde inde weghen zijns vaders Dauid, ende en weeck noch ter rechter noch ter slincker sijden.

3

Want inden achtsten Iare zijns Conincrijcx, doen hy noch een ionghelinck was, begost hy den Godt zijns vaders Dauids te soecken.

4

Ende inden twelfsten Iaer begost hy Iuda ende Ierusalem te reynighen^† van de Hoochten, ende Boschkens, ende Afgoden, ende ghegoten Beelden.

† 4.Re. 23.b.6.

5

Ende liet voor hem afbreken de Altaren Baalim, ende de beelden bouen daer op, hieu hy daer bouen af. Ende de boschkens ende afgoden, ende beelden brack hy in stucken, ende maectese tot stof, ende stroydese op de doode grauen, der gheenre die hen gheoffert hadden.

6

Ende^† verbrande de ghebeenten der Priesteren op de Altaren, ende reynichde also Iuda ende Ierusalem.

† 3.Reg. 13.a.2. 4.Re. 23.e.20.

7

Daertoe inde steden Manasse, Ephraim Simeon, ende tot Naphtali toe in haren woestijnen rontom.

8

Ende doen hy de Altaren ende boschkens af ghebroken had, ende de Afgoden cleyn in stucken gemalen, ende alle de beelden af gehouden hadde int gheheele Lant Israel, quam hy weder te Ierusalem.

9

^+† Inden achthiensten Iaer zijns Coninckrijcx, doen hy dat Lant, ende dat huys gereynicht had seynde hy Saphan den sone Azalia, ende Maeseia den stadthouder, ende Ioas den sone Ioahas de Cancellier, te repareren dat huys des HEEren zijns Gods,

+ B vers 9

† 4.Reg. 22.a.3

10

Ende sy quamen totten hooghen Priester Hilkia, ende men gaf hem dat ghelt dat totten huyse Gods ghebracht was, dwelck de Leuiten die aenden dorpel de wacht hielden, vergadert hadden, van Manasse, Ephraim, ende van alle ouerghebleuen in Israel, ende van geheel Iuda ende BenIamin, ende van dien die te Ierusalem woonden,

11

Ende gauent onder de handen der arbeyders, die bestelt waren aent huis des HEEren. Ende sy gauent dien, die daer arbeyden aent huys des HEEren, ende waer dattet veruallich was, dat sy dat

[p. 175r]

huys souden beteren.

12

Die selue gauent voortaen den timmerlieden, ende boulieden, om gehouwen steenen ende geschaeft hout te coopen, totten balcken aende huysen, die de Coningen Iuda bedoruen hadden.

13

⁺ Ende de mannen arbeyden aent werck ghetrouwelijck.

Ende ouer hen waren geordineert Iahath ende Obadia, de Leuiten vanden kinderen Merari. Sacharia ende Mesullam, vanden kinderen der Kahathiten, om dat werck voort te drijuen. Ende waren alle Leuiten die op snaren spelen costen.

+ C vers 13

14

Maer ouer de lastdragers ende toedrijuers tot alderhande arbeyt, in allen ambachten, waren vanden Leuiten, de schrijuers, Officiers ende Portiers.

15

Ende doen sy tgelt wt namen, dat totten huyse des HEEren in geleyt was, vant Hilkia de Priester dat boec der wet des HEEren, door Mose ghegeuen.

16

Ende Hilkia antwoorde, ende sprac tot Saphan den Schrijuer:^† Ick heb dat wet boeck geuonden inden huyse des HEEren, ende Hilkia dede dat boeck Saphan.

† 4.Reg. 22.b.8

17

Mer Saphan brachtet totten Coninck, ende seydet den Coninck weder, ende sprack: Allet, wat onder de handen uwer knechten ghegeuen is, dat maken sy,

18

Ende sy hebben dat gelt te hoop ghegoten dat inden huyse des HEEren geuonden is, ende hebbent gegeuen, die, die gheordineert zijn, ende den arbeyders.

19

Ende Saphan de schrijuer gaf den Coninck te kennen ende sprac: Hilkia de Priester heeft my eenen boeck ghedaen.⁺ Ende Saphan las daer in voor den Coninck.

+ D vers 19

20

Ende doen de Coninc de woorden der Wet hoorde, schuerde hy zijne cleederen.

21

Ende de Coninck gheboot Hilkia, ende Ahikam den sone Saphan, ende Abdon den sone Micha, ende Saphan den schrijuer, ende Asaia den knecht des Conincx, ende sprac:

22

Gaet henen, ende vraecht den HEERE voor my, ende voor de ouergebleuen in Israel, ende voor Iuda vande woorden des Boecx datter geuonden is. Want de verbolgentheyt des HEEren is groot, die ouer ons ontsteken is, dat onse vaders niet gehouden en hebben dat woort des HEEren, dat sy gedaen hadden, so in desen Boeck geschreuen staet.

23

^* Doen ghinck Hilkia henen met den anderen vanden Coninck wtgeseynt, totter Propheterssen Hulda den wijue Sallum, des soons Thakehath, des soons Hasra, des cleeder bewaerders, die tot Ierusalem woonde int ander deel, ende spraken sulcx met haer.

* 4.Re. 22.c.14

24

⁺ Ende sy sprac tot hen: So spreect de HEEre, de Godt Israels: Segt den man die v tot my ghesonden heeft:

+ E vers 24

25

So spreect de HEEre, Siet, ick wil ongeluck brengen, ouer dese plaetse, ende hare inwoonders, alle de vloecken die geschreuen staen inden boeck, datmen voor den Coninck Iuda ghelesen heeft,

26

Om dat sy my verlaten, ende andere goden gherooct hebben, dat sy my souden vertoornen, met alderhande wercken haerder handen. Ende mijn verbolgentheyt sal ontsteken worden ouer dese plaetse, ende niet wtgheblust worden.

27

Ende tot den Coninc Iuda die v wtgesonden heeft, den HEEre te vraghen, sult ghy also seggen: So spreect de HEEre de God Israels, van de woorden die ghy ghehoort hebt:

28

Om dat v herte vermorwet is, ende hebt v verootmoedicht voor Gode, doen ghy zijne woorden hoordet, tegen dese plaetse, ende tegen haer inwoonders, ende hebt v voor my verootmoedicht, ende v cleederen gheschuert, ende voor my geweent: So heb ick v ooc verhoort, seyt de HEEre.

29

^† Siet, ick wil v vergaderen tot uwen vaderen, op dat ghy in v graf met vreden vergadert wert op dat uwe oogen niet en sien alle dat ongeluck, dat ic ouer dese plaetse ende haer inwoonders brengen wil. Ende sy seydent den Coninck weder.

† 4.Re. 22.d.20

30

^+* Doen seynde de Coninck henen, ende liet te hoope comen alle Ouders in Iuda ende Ierusalem.

+ F vers 30

* 4.Re. 23.a.1.

31

Ende de coninck ghinc op int huys des HEEren, ende alle mannen Iuda, ende de inwoonders te Ierusalem, de Priesters, de Leuiten, ende allet volck, beyde cleyn ende groot. Ende voor haer ooren werden ghelesen, alle woorden int boeck des verbondts, dat inden huyse des HEEren gheuonden wert.

32

Ende de Coninck^† tradt op zijn plaetse, ende maecte een^* verbont voor den HEEre, datmen den HEEre na wandelen soude, om zijne geboden, getuygenissen, ende rechten te houden, van geheelder herten, ende van gheheelder sielen, te doen na alle woorden des verbonts, die gheschreuen stonden in desen Boeck.

† 4.Re. 23.a.3

* Ios. 24.e.25. 2.Par. 6.c.12.

33

Ende daer stonden alle die te Ierusalem, ende in BenIamin voorhanden waren. Ende de Inwoonders te Ierusalem deden na dat verbont Gods, haerder vaderen God.

34

Ende Iosia nam wech alle grouwelen wt allen Landen, die den kinderen Israels toe behoorden. Ende maecte dat alle die in Israel gheuonden werden, den HEEre haren Gode dienden^* also langhe als Iosia leefde, en weken sy niet, vanden HEEre haerder vaderen Godt.

* Iosue. 24.f.31 Iudic. 2.a.7.