Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermd¶ De Moabiten ende Ammoniten trecken wt tegen Iosaphat, maer God helpt hem. | |
1Ga naar margenoot+ NAe desen, quamen de kinderen Moab, de kinderen Ammon, ende met hen vandenGa naar margenoot† Amunim om teghen Iosaphat te strijden. | |
2Ende men quam ende bootschaptet Iosaphat, ende men sprack: Daer coemt een groote menichte teghen v, van ouer gheen zijde der zee van Sirien, ende siet, si zijn te Hazezon Thamar, dat is Engeddi. | |
3Maer Iosaphat ontsach hem, ende stelde zijn aensicht den HEEre te soecken: Ende liet een vasten wtroepen in gheheele Iuda. | |
4Ende Iuda quam te samen, om den HEEre te soecken. Oock quamender vele wt alle steden Iuda den HEERE te soecken. | |
5EndeGa naar margenoot† Iosaphat tradt onder de gemeynte Iuda ende Ierusalem inden huyse des HEEren, voor den nieuwen hof, ende sprac: | |
6HEEre onser vaderen Godt, en zijt ghy niet God inden Hemel, ende Heerschapper in alle Conincrijcken der Heydenen:Ga naar margenoot* Ende in v hant is cracht ende macht, ende daer en is niemant die tegen v staen mach. | |
[pagina 169r]
| |
7En hebt ghy niet onse Godt, de Inwoonders des Lants verdreuen voor v volc Israels, ende hebbet gegeuen den sade Abrahams ws liefhebbers eewelijc, dat si daer in gewoont | |
8Ende v een heylichdom tot uwen Naem daer in getimmert hebben, ende gheseyt: | |
9Ga naar margenoot+ AlsGa naar margenoot† een ongeluc, sweert, straffe, pestilencie, oft dieren tijt ouer ons coemt, so sullen wy staen voor desen huyse voor v (want uwen Naem is in desen huyse) ende roepen tot v in onsen noot, so willet ghy hooren ende helpen. | |
10Nv siet, de kinderen Ammon, Moab, ende die vanden geberchte Seir,Ga naar margenoot* tegen de welcke ghy de kinderen Israels niet en liet trecken, doe si wt den Lande Egipti reysden, maer moesten van hen wijcken ende die niet vernielen. | |
11Ende siet, sy laten ons dies ontgelden, ende comen om ons wt te stooten, wt dat erue dat ghy ons in ghegheuen hebt. | |
12Onse Godt en wilt ghyse niet oordeelen? Want in ons en is gheen cracht teghen desen grooten hoop, die teghen ons coemt, wy en weten niet wat wy doen sullen: Mer onse ooghen sien tot v. | |
13Ende tgeheel Iuda stont voor den HEEre met hare kinderen, wijuen ende sonen. | |
14Ga naar margenoot+ Maer op Iehasiel den sone Sacharia, des soons Benaia, des soons Iehiel, des soons Mathania, den Leuite vanden kinderen Assaph, quam de geest des HEEren midden inder ghemeynten, | |
15Ende sprack: Aenmerckt gheheele Iuda, ende ghy inwoonders te Ierusalem, ende de Coninc Iosaphat. Soo spreect de HEERE tot v:Ga naar margenoot† Ghy en sult niet vreesen, noch v verslaen voor desen grooten hoop, want ghy en strijdt niet, maer Godt: | |
16Morghen sult ghy tot hen af trecken. Ende siet, sy trecken aen Siz op, ende ghy sultse aen dat lisch aencomen, in de beke voor de woestine Ieruel. | |
17Want ghy en sult niet strijden in deser saken. Tredet slechs henen, ende staet stille, ende siet dat Heyl des HEEren, die met v is. Iuda ende Ierusalem, en vreest noch en verslaet v niet, morghen treckt teghen hen wt, de HEERE is met v. | |
18Doen buychde hem Iosaphat met zijn aensicht ter Aerden, ende gheheele Iuda, ende de inwoonders te Ierusalem vielen voor den HEERE, ende aenbaden den HEERE. | |
19Ende de Leuiten vanden kinderen der Kahathiten, ende vanden kinderen der Korhiten, maecten hen op, om te louen den HEEre de Godt Israels, met luyder stemmen inder Hoochten. | |
20Ga naar margenoot+ Ende si maecten hen smorghens vroech op, ende trocken wt nae der woestijnen Thekoa. Ende doen si wt trocken, stont Iosaphat ende sprac: Hoort toe Iuda, ende ghy inwoonders te Ierusalem. Ghelooft aen den HEERE uwen Godt, soo sult ghy seker zijn. Ende gelooft sine Propheten, soo sult ghy gheluck hebben. | |
21Ende hy onderwees dat volck, ende stelde de Sanghers den HEEre, dat sy hem louen souden in heylighe cieragie, ende voor de gewapende souden trecken ende spreken: Dancket den HEEre, want sine ontfermherticheyt duert eewelijck. | |
22Ende doen si begosten met dancken ende louen,Ga naar margenoot† liet de HEEre die gestelde laghe die teghen Iuda ghecomen was, ouer de kinderen Ammon, Moab, ende die vanden gheberchte Seir comen, ende sloeghense. | |
23Doen verhieuen hen de kinderen Ammon ende Moab tegen die vanden gheberchte Seir, om te verbannen ende te vernielen. Ende doen si die vanden gheberchte Seir te niete hadden gedaen, soo halp deene den anderen dat sy hen oock verdoruen. | |
24Maer doe Iuda tot Mizpa quam aen de woestijne, keerden si hen teghen den hoope. Ende siet, doen laghen de doode lichamen opter Aerden, alzoo datter niet een ontcomen en was. | |
25Ga naar margenoot+ Ende Iosaphat quam met sinen volcke om haren roof wt te deylen. Ende vonden onder hen so vele goeden ende cleederen, ende costelijcx ghereetschaps, dwelck si hen ontnamen, alsoo dat het niet te draghen en was. Ende deylden drie daghen lanck den roof wt, want daer was vele. | |
26Ga naar margenoot† Maer opten vierden dach quamen sy tsamen in dat dal des lofs, want aldaer loofden sy den HEEre. Daer af hiet de plaetse dat dal des Lofs, tot op desen dach. | |
27Alsoo keerde elck van Iuda ende Ierusalem wederom. Ende Iosaphat voor aent spitse, dat si nae Ierusalem trocken met blijschappen. Want de HEEre hadde hem een blijschap ghegheuen aen hare vianden. | |
28Ende trocken tot Ierusalem in, met Psalteren, Herpen ende Trompetten, totten huyse des HEEren. | |
29Ende de vreese Godts quam ouer alle Conincrijcken inden landen, doen si hoorden dat de HEEre teghen de vianden Israels ghestreden hadde. | |
30Alsoo was dat Conincrijck Iosaphat stille, ende Godt gaf hem rontom ruste. | |
31Ende Iosaphat regeerde ouer Iuda,Ga naar margenoot† ende was vijfendertich iaer out doen hy Coninc wert, ende regeerde vijfentwintich iaer te Ierusalem. Sijn moeder hiet Asuba, een dochter Silhi. | |
32Ga naar margenoot+ Ende hi wandelde in zijns vaders Assas wech, ende en liet daer niet af, dat hy dede dat den HEERE wel beuiel, | |
33Behaluen alleen de Hoochten en werden niet wech ghenomen. Want dat volck en had zijn herte noch niet gheschickt totten Godt haerder vaderen. | |
34Wat meer van Iosaphat te segghen is, beyde dat eerste ende dat laetste, siet, dat is gheschreuen in de gheschiedenisse Iehu des soons Hanani, die hy opgheteekent heeft, inden boeck der Coninghen Israels. | |
35Ga naar margenoot* Daer na vereenichde hem Iosaphat de Coninck Iuda, met Ahasia den Coninck Israels, welcke godloos was met sinen doen. | |
36Ende hy vereenichde hem om met hem schepen te maken, datse op de zee souden varen. Ende si maecten de schepen tot EzeonGaber. | |
37Maer Eliezer de sone Dodaua, van Mareza, propheteerde tegen Iosaphat, ende sprac: Daerom dat ghy v met Ahasia vereenicht | |
[pagina 169v]
| |
hebt, so heeft de HEEre v wercken gheschuert. Ende de schepen werden gebroken, ende en mochten niet op de zee varen. |
|