Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xv. Capittel.

¶ Voorder vanden Conincrijcke Assa.

1

⁺ ENde de gheest Godts quam op Asaria den sone Obed,

+ A vers 1

2

Die ghinck wt Assa te ghemoet, ende seyde tot hem: Hoort nae my Assa ende geheel Iuda ende BenIamin. De HEEre is met v, de wijle dat ghy met hem zijt.^* Ende als ghy hem soect, so sal hy hem van v laten vinden:^† Maer ist dat ghy hem verlaet, soo sal hy v oock verlaten.

* 2.Par. 33.c.12. Math. 7.b.7.

† 2.Par. 24.d.20.

3

Mer^‡ daer sullen vele daghen zijn in Israel, datter gheen recht Godt, geen Priester die daer leere, ende gheen wet zijn en sal.

‡ Hoze. 3.a.4.

4

Ende als si hen in haerder noot totten HEERE den God Israels bekeeren,^* ende soecken hem, soo sal hy hem laten vinden.

* Sapi. 1.a.2. Deut. 4.e.29. 30.a.2.

5

In die tijt en salt niet wel gaen, dien, die wt ende in gaet. Want daer sullen grote rumoeren zijn, ouer alle die opter Aerden woonen.

6

Want deen volc sal dander verslaen, ende deen stadt de andere. Want God salse verschricken met alderhande ancxt.

7

Maer hebt ghy eenen goeden moet, ende en treckt uwe handen niet af, want uwe werc heeft sinen loon.

8

⁺ Maer doen Assa dese woorden ende

+ B vers 8

[p. 167v]

dese prophecie Obed des Propheten hoorde, creech hy eenen goeden moet, ende nam wech de grouwelen wt den geheelen Lande Iuda ende BenIamin, ende wt den steden^† die hy ghewonnen had opt geberchte Ephraim, ende vernieude den Altaer des HEEREN, die voor dat poortael des HEEREN stont.

† 2.Par. 13.d.19

9

Ende vergaderde dat gheheele Iuda ende BenIamin, ende de vreemdelinghen by hen wt Ephraim, Manasse ende Simeon: Wandt daer vielder vele tot hem van Israel, als si sagen dat de HEEre zijn Godt met hem was.

10

Ende sy vergaderden hen te Ierusalem, inder derder maent, inden vijfthienden iare des Conincrijcx Assa,

11

Ende offerden op den seluen dach den HEEre, vanden roof die si ghebracht hadden, seuenhondert Ossen, ende seuen duysent Scapen.

12

^+* Ende si traden int verbont dat sy den HEEre haerder vaderen Godt souden soecken van gheheelder herten, ende van gheheelder sielen.

+ C vers 12

* Iosu. 24.e.25 2.Esd. 10.b.28 4.Reg. 23.a.3.

13

Ende soo wie den HEEre den Godt Israels niet en sochte, die soude steruen, beyde cleyn ende groot, beyde man ende wijf.

14

Ende si swoeren den HEERE met luyder stemmen, met gheluyde, met trompetten ende basuynen.

15

Ende dat gheheel Iuda was vrolijc, om den eet. Want si hadden van geheelder herten gesworen, ende si sochten hem wt gheheelen wille. Ende hy liet hem van hen vinden, ende de HEERE gaf hen rontsom ruste.

16

^+† Oock settede Assa de Coninc, Maecha zijn moeder af, vander Officien dat si ghesticht hadde inde Boschkens Miplezeth. Ende Assa roeyde haren Miplezeth wt, ende stieten in stucken, ende verbranden in de beke Kidron.

+ D vers 16

† 3.Reg. 15.b.13

17

Maer de Hoochten en werden niet wech ghenomen wt Israel. Nochtans was dat herte Assa oprecht zijn leuen lanck.

18

Ende hy brocht in, wat zijn vader gheheylicht, ende wat hy gheheylicht hadde, int huys Gods, siluer, gout ende vaten.

19

^† Ende daer en was geenen crijch, tot inden vijfendertichsten Iaer des Conincrijcx Assa.

† Iudic. 3.b.11.