Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .vj. Capittel.

[p. 164r]

¶ Salomon spreect totten volcke, ende loeft Godt, Hy bidt hem dat hy die verhoore, die daer in bidden.

1

⁺ DOen sprack Salomo:^† De HEERE heeft ghesproken, te woonen int doncker:

+ A vers 1

† 3.Reg. 8.b.12.

2

Ick heb (tis waer) een huys ghetimmert, v tot eender wooninghen, ende een stede, daer ghy eewelijck woonen sult.

3

Ende de Coninck keerde zijn aensicht om, ende seghende de gheheele ghemeynte Israels. Want de gheheele ghemeynte stont, Ende hy sprack:

4

Geloeft sy de HEEre, de God Israels, die door zijnen mont mijnen Vader Dauid ghesproken, ende met zijnder hant veruult heeft^† doen hy seyde:

† 2.Reg. 7.a.6. 3.Reg. 8.b.16. 2.Par. 23.b.7

5

Sint ter tijt, dat ick mijn volck wten lande Egipti gheleyt hebbe, soo en heb ick gheen stadt vercoren in allen stammen Israels, een huys te timmeren, dat mijnen Naem aldaer soude zijn, ende en hebbe oock gheenen man vercoren, dat hy een Vorst soude zijn ouer mijn volck Israels.

6

^† Maer Ierusalem hebbe ick vercoren, dat mijne Name aldaer sy^* ende Dauid hebbe ick vercoren, dat hy ouer mijn volck Israels sy.

† 2.Pa. 7.c.12.

* 1.Re. 16.c.11.

7

⁺ Ende doent mijn vader Dauid,^† inden sinne hadde een huys te timmeren den Naem des HEEREN, des Gods Israels,

+ B vers 7

† 2.Reg. 7.a.1.

8

Sprac de HEEre tot mijnen Vader Dauid: Ghy hebt wel ghedaen, dat ghy inden sinne hebt, mijnen Naem een huys te timmeren.

9

Doch, ghy en sult dat huys niet timmeren:^† Maer v sone die wt uwen lendenen comen sal, die sal mijnen Naem dat huys timmeren.

† 2.Reg. 7.c.13. 1.Par. 23.b.9. 29.b.6.

10

So heeft nv de HEEre zijn woort beuesticht, dat hy gesproken heeft. Want ick ben opghecomen in mijns Vaders Dauids stede, ende sitte opten stoel Israels, soo de HEEre ghesproken heeft: Ende hebbe een huys ghetimmert den Naem des HEEREN, des Gods Israels.

11

Ende hebbe daer in gheset de Arcke, daer dat verbont des HEEren in is, dat hy metten kinderen Israels gemaect heeft.

12

⁺ Ende hy tradt voor den^† Altaer des HEEren, voor de gheheele ghemeynte Israels, ende strecte zijne handen wt.

+ C vers 12

† 2.Par. 4.a.1.

13

Want Salomo had eenen metalen ketel gemaect, ende geset in dat schrancwerc, vijf ellen lanck ende breet, ende drie ellen hooch, aenden seluen tradt hy, ende vyel neder op zijne knien, voor de gheheele gemeynte Israels, ende strecte zijne handen wt ten Hemel, ende sprack:

14

^† HEEre Godt Israels, daer en is gheen Godt ws ghelijck, noch inden Hemel, noch opter Aerden. Ghy die hout dat verbont, ende de ontfermherticheyt, dijnen knechten die voor v wandelen, van gheheelder herten.

† 3.Reg. 8.c.23.

15

Ghy hebt uwen knecht Dauid mijnen Vader ghehouden, wat ghy hem gesproken hebt. Met uwen monde hebt ghijt ghesproken, ende met uwer hant hebt ghijt veruult, ghelijck het heden ten daghe staet.

16

Nv HEERE Godt Israels, hout uwen knecht Dauid mijnen Vader, wat ghy hem ghesproken hebt, ende gheseyt: Het en sal v niet ghebreken aen eenen man voor my, die opten stoel Israels sitte. Nochtans alsoo verre, dat uwe kinderen haren wech bewaren, dat sy wandelen in mijne Wet, ghelijck ghy voor my ghewandelt hebt.

17

Nv HEEre Godt Israels, laet dijn woort waerachtich worden, dat ghy uwen knecht Dauid ghesproken hebt.

18

⁺ Want meynt ghy oock, dat Godt by de menschen op Aerden woone?^† Siet, den Hemel, ende alder Hemelen Hemel, en can v niet begrijpen, hoe sout dan dit huys ghedoen, dat ick ghesticht hebbe?

+ D vers 18

† Esa. 66.a.1. Iere. 23.d.24. Acto. 7.f.48.

19

Maer HEEre, mijne Godt, keert v totten ghebede ws knechts, ende tot zijnen smeecken, Dat ghy verhoort dat bidden ende beden, dat v knecht voor v doet.

20

Dat dijne ooghen open zijn, ouer dat huys, dach ende nacht, ouer de plaetse, daer ghy ghesproken hebt uwen Name te stellen, dat ghy hooren sout dat ghebet, dat v knecht in dese plaetse doen sal.

21

Dus hoort nv dat smeecken ws knechts, ende ws volcx Israels, dat sy bidden sullen op dese plaetse. Maer hoortet vander plaetsen uwer wooninghen van den Hemel. Ende als ghijt hoort, soo wilt doch ghenadich zijn.

22

^† Ist dat yemant teghen zijnen naesten sondicht, ende wort hem eenen eedt opgheleyt, dien hy sweeren soude, ende den eedt coempt voor uwen Altaer, in dit huys,

† 3.Reg. 8.e.31. Exod. 22.b.11.

23

Soo wilt doch vanden Hemel hooren, ende uwen knecht recht doen, doen, alsoo dat ghy den godloosen vergheldet, ende gheeft zijnen wech op zijnen Cop, Ende den rechtueerdighen recht doet, ende gheeft hem na zijne gherechticheyt.

24

^* Ist dat v volck Israel voor zijne Vianden gheslaghen wort, om dat sy tegen v ghesondicht hebben^† ende bekeeren hen, ende belijden uwen Naem, bidden, ende smeecken voor v in desen huyse,

* Deut. 30.a.1.

† Baru. 2.c.14

25

Soo wilt doch hooren vanden Hemel, ende ghenadich zijn der sonden ws volcx Israels, ende die weder in dat lant brenghen, dat ghy hen, ende haren Vaderen ghegheuen hebt.

26

^† Ist dat den Hemel ghesloten wort, dattet niet en reghent, om dat sy teghen v ghesondicht hebben, ende bidden in dese plaetse, ende belijden uwen Name, ende bekeeren hen van haren sonden, om dat ghijse verootmoedicht hebt.

† 3.Reg. 17.a.1 Iacob. 5.d.17.

27

Soo willet doch hooren inden Hemel, ende genadich zijn de sonden uwer knechten, ende ws volcx Israels, dat ghy haer den goeden wech leert, daer sy in wandelen sullen. Ende laet reghenen op v lant, dat ghy uwen volcke ghegeuen hebt, te besitten.

28

Ist datter een dierte inden lande wort, oft Pestilencie, oft Dorricheyt, Brant, Sprinckhanen, Rupsenen,^* oft als zijn

* 2.Pa. 12.a.12

[p. 164v]

Viant inden lande zijne poorten beleyt, oft eenighe plage, oft crancheyt,

29

⁺ Wie dan biddet, oft smeecket^† van alderhande menschen, ende van alle uwen volcke Israel, ist dat yemant zijn plaghe, ende zijn smerte gheuoelet, ende zijne handen wtrect, tot desen huyse:

+ F vers 29

† Esai, 56.b.7

30

Soo willet doch hooren vanden Hemel^† vander stede uwer wooninghen, ende ghenadich zijn, ende elcken geuen na alle zijne weghen, na dien ghy zijn hert kent (want ghy^† alleen kent dat herte der menschen kinderen)

† Mat. 5.d.34. 23.c.22.

† 1.Pa. 29.c.9. Iere. 17.b.10. Psal. 7.b.10. Apoc. 2.d.23.

31

Op dat sy v vreesen, ende wandelen in uwen wege, alle daghe, also lange als sy leuen opten lande, dat ghy onsen vaderen ghegeuen hebt.

32

Ist dat oock een^† vreemde, die van uwen volcke Israel niet en is, wt verren landen coemt, om ws grooten Naems, ende machtigher hant, ende wtgherecten arms wille, ende biddet tot desen huyse:

† Ioan. 12.e.20. Acto. 8.e.27.

33

So wilt doch vanden Hemel hooren, vander stede uwer wooninghen, ende doet al, daerom dat hy v aenroepet, op dat alle volcken opder Aerden uwen Naem bekennen, ende dy vreesen, ghelijck v volc Israel, ende beuinden, dat dit huys, dat ic getimmert heb, na uwen Naem genoemt sy.

34

Als v volc wt trect inden strijt tegen zijne Vianden, door den wech dien ghijse seynden sult^* ende tot v bidden teghen den wech, na deser stat, die ghy vercoren hebt, ende totten huyse, dat ic uwen Naem getimmert hebbe.

* Dan. 6.b.10

35

Soo wilt doch haer gebet ende smeecken hooren, vanden Hemel, ende hen tot haren rechte helpen.

36

⁺ Ist dat sy teghen v sondighen sullen^† (wanter gheen mensche en is, die niet en sondicht) ende ghi op hen gram wort, ende gheeftse voor haer Vianden, dat syse gheuangen wech voeren, in een verre, oft na lant

+ G vers 36

† 1.Ioan. 1.b.8. Eccles. 7.c.21.

37

^† Ende sy hen in haerder herten bekeeren, inden lande daer sy in gheuangen zijn, ende bekeeren hen, ende smeecken v inden lande haerder gheuanckenissen, ende segghen: Wy hebben gesondicht, misdaen, ende zijn Godloos geweest

† Deut. 30.a.2.

38

Ende hen also van geheelder herten, ende van geheelder sielen tot v bekeeren, inden lande haerder gheuanckenissen, daermense gheuangen hout, ende sy bidden teghen den wech na haren Lande, dat ghy haren Vaderen ghegeuen hebt, ende totter stadt, die ghy vercoren hebt, ende totten huyse, dat ick uwen Name getimmert hebbe.

39

So wilt doch haer gebet ende smeecken vanden Hemel hooren^* vander stede uwer wooninghen, ende hen tot haren rechte helpen, ende uwen volcke ghenadich zijn, dat aen v ghesondicht heeft.

* Amos. 9.b.6.

40

So laet nv mijn God dijne ooghen open zijn, ende uwe ooren opmercken opt ghebet in deser plaetsen.

41

Dus maect v nv op HEEre Godt, tot uwer rusten, ghy ende de^† Arcke uwer macht. Laet uwe Priesters HEEre God^* met Heyl gecleet worden, ende uwe heylighen hen verblijden, ouer den goeden.

† Iosue. 3.d.14. 6.b.6. 1.Reg. 5.b.7.

* Psal. 132.a.9

42

De HEEre God, en keere niet wech dat aensicht dijns ghesalfden, ghedenct der ontferm-herticheyt uwen knecht Dauid toegheseyt.