Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)–¶ Hoe Dauid voor hem nam den Tempel te timmeren. Ende hoe hem dat van God den HEEre verboden wert. | |
1Ga naar margenoot+ HEt gheuiel doenGa naar margenoot† Dauid in zijn huys woonde, sprac hy totten Propheet Nathan: Siet, ick woone in een Cederen huys, ende de Arcke des verbonts des HEEren is onder de Tapijten. | |
3Maer inder seluer nacht, quam dat woort Gods tot Nathan, ende sprac: | |
4Gaet henen, ende segt Dauid mijnen knecht: Dus spreect de HEEre: Ghi en sult my gheen huys timmeren tot eender Wooninghen. | |
5Want ick en heb in gheenen huyse gewoont, van dien dage aen doen ick de kinderen Israels wt voerde, tot op desen dach. Maer ic ben geweest so waer de Hutte geweest is, ende de wooninge. | |
6Waer ick gewandelt hebbe in geheel Israel. Heb ick oock tot eenige vanden rechters in Israel oyt gheseyt, dien ic gebode te voeden mijn volc ende gesproken: Waerom en timmert ghi my niet een Cederen huys? | |
7Dus spreect nv aldus tot mijnen knecht Dauid: Dus seyt de HEEre Sebaoth:Ga naar margenoot+ Ic heb v genomen vander Weyden achter de schapen, dat ghy een Vorst sout zijn ouer mijn volck Israels, | |
8Ende ben met v gheweest, werwaerts ghy henen ghegaen zijt. Ende hebbe uwe Vianden wtgheroyt voor v, ende hebbe v eenen name gemaect, als de groote opter Aerden eenen naem hebben. | |
9Maer ick wil mijn volc Israel een stede setten, ende wilt planten, dat het aldaer woonen sal, ende niet meer beweecht worden.Ga naar margenoot† Ende de kinderen der boosheyt en sullent niet meer crencken, als te voren, | |
10Ende inden tijden doen ic Rechteren ouer mijn volc Israels ordineerde. Ende ic wil alle uwe Vianden verootmoedigen, ende vercondighen v, dat de HEEre v een huys timmeren wil. | |
[pagina 158r]
| |
ghi wech gaet tot uwen Vaderen, so wil ick v saet nae v verwecken, dat uwer sonen een sal zijn. | |
12Ga naar margenoot† Dien wil ick zijn Conincrijc beuestigenGa naar margenoot* die sal my een huys timmeren, ende ick wil zijnen stoel beuestigen eewelijc. | |
13Ic wil zijnGa naar margenoot* vader zijn, ende hy sal mijn sone zijn. Ende ick en wil mijn ontfermherticheyt niet van hem keerenGa naar margenoot* gelijc ickse van dien gekeert heb, die voor v was. | |
14Maer ic wil hem setten in mijn huys, ende in mijn Conincrijc eewelijc, dat zijnen stoel stantuastich sy eewelijc. | |
16Quam de Coninc Dauid, ende stelde hem voor den HEEre, ende sprack: Wie ben ic HEEre God? Ende wat is mijn huys, dat ghy my tot hier toe ghebracht hebt? | |
17Ende dat heeft v noch te weynich ghedocht, Godt. Maer hebt ouer dat huys ws knechts noch van verren toecomenden ghesproken. Ende ghy hebt my aengesien, ghelijck inder ghedaente eens menschen, die inder hoochte God de HEEre is. | |
18Wat sal Dauid meer tot v seggen, dat ghy uwen knecht so heerlijc maket? | |
19Ghi kent uwen knecht, HEEre om ws knechts wille na uwer herten, hebdy alsodanige groote dingen gedaen, dat ghy cont sout doen alle heerlijcheyt. | |
20HEEre ws ghelijck en is nietGa naar margenoot† ende daer en is gheen God dan alleen ghy, van welcken wy met onsen ooren ghehoort hebben. | |
21EndeGa naar margenoot* waer is een volc op Aerden, gelijc v volc Israel, daer een God toe ghegaen is, om hem een volc te verlossen, ende hem seluen eenen naem te maken van grooten ende veruaerlijcken dinghen, Heydenen voor uwe volc wt te stooten, dat ghi wt Egipten verlost hebt. | |
22Ende hebt v, uwe volck Israel tot eenen volcke ghemaect eewelijck, ende ghy HEEre zijt haer God geworden. | |
23Ga naar margenoot+ Nv HEEre dat woort dat ghy gesproken hebt ouer uwen knecht, ende ouer zijn huys, worde warachtich eewelijck, ende doet also ghy gesproken hebt. | |
24Ende uwen Name worde waerachtich ende groot eewelijck, op datmen segghe: De HEEre Sebaoth de Godt Israels, is Godt in Israel, ende dat huys ws knechts Dauids sy stantuastich voor v. | |
25Want ghy HEEre hebt de oore ws knechts geopent, dat ghy hem een huys timmeren wilt. Daerom heeft v knecht geuonden, dat hy voor v soude bidden. | |
26Nv HEEre ghy zijt God, ende hebt sulck goet uwen knecht ghesproken, | |
27Nv beghint te segenen dat huys ws knechts, dattet voor v eewelijc sy: Want wat ghi HEEre segent, dat is gheseghent eewelijck. |
|