Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .ix. Capittel.

¶ Van Iehu, hoe hy eenen Coninck ouer Israel ghesalft wert. Ende hoe hy dat huys Ahabs ene Iesebels wtroeyde.

1

⁺ MAer Elisa de Propheet^† riep eenen der Propheten kinderen aen, seggende tot hem:^* Gort v lendenen, ende neemt dese oly Cruycke met v, ende gaet henen na Ramoth in Gilead,

+ A vers 1

† 3.Reg. 19.c.16

* 4.Re. 4.d.29

2

Ende als ghy daer coemt, soo suldy aldaer sien Iehu, den sone Iosaphats, des soons Nimsi. Ende gaet in, ende heet hem opstaen onder sinen broederen, ende leyt hem in de binnenste Camer,

3

Ende neemt de oly Cruycke, ende ghiet hem op zijn hooft, ende spreect: Dus seyt de HEEre: Ick heb v tot eenen Coninck ouer Israel ghesalft. Ende sult de duere open doen, ende vluchten, ende niet vertoeuen.

4

Ende de Iongelinck des Propheten, de^‡ Ionghe, ghinck wech na Ramoth in Gilead.

‡ knaepe.

5

Ende doen hy daer in quam, Siet, daer saten de Hooftlieden des heyrs. Ende hy sprack: Ghy hooftman, Ick heb v wat te segghen. Iehu sprac: Welcken onder ons allen? Hy sprac: V Hooftman.

6

⁺ Doen stont hy op, ende ghinck in. Ende hy goot de olie op zijn hooft, ende sprac tot hem: Dus seyt de HEEre de Godt Israels: Ick heb v tot eenen Coninc ghesalft, ouer des HEEren volck Israel.

+ B vers 6

7

Ende^† ghy sult dat huys Ahabs ws Heeren slaen, op dat ic dat bloet der Propheten mijnder knechten, ende dat bloet alle der knechten des HEEren, wreke, vander hant Isebel,

† 3.Reg. 21.c.21.

8

Also dat dat gheheele huys Ahabs vergae. Ende ick wil van Ahab wtroeyen,^* den ghenen die aen de wandt pist, ende den beslotenen ende verlatenen in Israel,

* 1.Reg. 25.d.22 3.Re. 14.b.10.

9

Ende wil dat huys Ahabs maken, als dat huys Ierobeams des soons Nebath, ende ghelijck dat huys Baesa, des soons Ahia.

10

^† Ende de Honden sullen Isebel eten

† 3.Reg. 21.d.23

[p. 143v]

opten Acker te Iesreel, ende niemant en salse begrauen. Ende hy dede de duere open, ende vluchte.

11

⁺ Ende doen Iehu wt ghinc totten knechten zijns Heeren, seydemen tot hem: Staet het al wel? Waerom is dese rasende mensche tot v ghecomen? Hy sprack tot hen: Ghy kent doch den man wel, ende wat hy seyt.

+ C vers 11

12

Sy seyden dat en is niet waer, Maer gheuet ons te kennen. Hy seyde: Soo ende soo heeft hy met my ghesproken, ende gheseyt: Soo seyt de HEEre: Ick heb v tot eenen Coninck ouer Israel ghesalft.

13

Doen haesten si hen,^† ende elck nam zijn cleet, ende leydet onder hem, op de hooghe trappen. Ende bliesen metter Basuynen, ende spraken: Iehu is Coninc gheworden.

† Mat. 21.a.8.

14

Alsoo maecte Iehu de sone Iosaphat, des soons Nimsi een verbont teghen Ioram. Maer Ioram lach voor Ramoth in Giliad, met dat gheheel Israel, teghen Hasael den Coninck in Sirien.

15

Maer^† Ioram de Coninck was weder ghecomen, dat hy hem te Iesreel soude laten heelen, vanden slagen die hem de Siriers gheslaghen hadden, doen hy street tegen Hasael, den Coninck tot Sirien. Ende Iehu sprack:⁺ Isset uwen sin, so en sal niemandt wt de stadt vluchten, dat hy gae, ende bootschaptet te Iesreel.

† 4.Re. 8.d.29.

+ D vers 15

16

Ende hy liet hem voeren, ende reysde nae Iesreel, want Ioram lach aldaer. So was Ahasia de Coninck Iuda af getrocken, om Ioram te besoecken.

17

Maer de^† wachter, die te Iesreel opten toren stont, sach den hoop Iehu comen, ende sprack: Ic sie eenen hoop volcx. Doen sprack Ioram: Neemt eenen Ruyter, ende seynt hem teghen, ende spreect: Ist vrede?

† Ezech. 33.a.2.

18

Ende de Ruyter reedt hem tegen, ende sprac: So seyt de Coninc: Ist vrede? Iehu sprac: Wat gaet v den vrede aen? Keert v achter my. De Wachter vercondichde dat, ende seyde: De bode is tot hen ghecomen, ende en coemt niet weder.

19

Doen sant hy eenen anderen Ruyter henen. Doen die tot hem quam, sprack hy: Soo spreect de Coninck. Ist vrede? Iehu sprack: Wat gaet v den vrede aen? Keert v achter my.

20

⁺ Dat vercondichde de wachter, ende sprack: Hy is tot hen gecomen ende en coemt niet weder. Ende het is een drijuen, als dat drijuen Iehu des soons Nimsi, want hy drijft, als oft hy ontsinnich waer.

+ E vers 20

21

Doen sprack Ioram: Spant aen. Ende men spien sinen waghen aen. Ende si trocken wt, Ioram de Coninck Israels, ende Ahasia de Coninck Iuda, elck op zijnen waghen, dat si Iehu teghen souden comen. Ende si quamen hem aen opten Acker Naboth des Iesreeliten.

22

Ende doen Ioram Iehu sach, sprack hy: Iehu ist vrede? Maer hy seyde: Wat vrede? Dijnre moeder Isebels hoerderie, ende toouerije wordt altijt grooter.

23

Doen keerde Ioram zijn handt ende vluchte, ende sprac tot Ahasia: Het is verraderije Ahasia.

24

Mer Iehu greep den boghe, ende schoot Ioram tusschen de armen, dat den pijl door zijn herte wt voer, ende viel in sinen waghen.

25

Ende hy sprac totten Ridder Bidekar: Neemt, ende worpt hem op tstuck Ackers Naboths des Iesreeliten, want ic ghedencke dies, dat ghy ende ick op eenen waghen sinen vader nae voeren, dat de HEEre sulcken last ouer hem hief.

26

⁺ Wat geldet, sprac de HEEre:^† Ic wil dat bloet Naboths, ende zijnder kinderen, dat ic ghisteren sach, vergelden op desen Acker. Dus neemt nv, ende werpt hem opten Acker nae den woorde des HEEren.

+ F vers 26

† 3.Reg. 21.c.19.

27

^* Doen dat Ahasia de Coninc Iuda sach, vluchte hy door den wech, totten huyse des hofs. Maer Iehu iaechde hem na, ende hiet hem oock slaen, opten waghen te Gur, die by Ieblaam leyt. Ende hy vluchte nae Megiddo, ende sterf aldaer.

* 2.Par. 22.c.9.

28

Ende zijn knechten lieten hem voeren nae Ierusalem, ende begroeuen hem met sinen vaderen, inde stadt Dauids.

29

Maer Ahasia, regeerde ouer Iuda, int elfste Iaer Iorams des soons Ahabs.

30

Ende doen Iehu te Iesreel quam, ende Isebel dat vernam, blanckette si haer aensicht, ende vercierde haer hooft, ende sach ter venster wt.

31

⁺ Ende doen Iehu onder de Poorte quam, sprac si:^† Ist Simri wel gegaen, die sinen Heere verworchde?

+ G vers 31

† 3.Reg. 16.b.11

32

Ende hy hief zijn aensicht op ter vensteren, ende sprac: Wie is hier by my? Doen keerden hen twee oft drie Camerlingen tot hem.

33

Hy sprack: Stootse van bouen af. Ende si stietense van bouen neder, alsoo dat de wandt ende de Rossen met haren bloede besprengt werden, ende si werdt vertreden.

34

Ende doen hy in quam, ende gheten ende ghedroncken hadde, sprack hy: Siet doch na de veruloecte, ende begraeftse,^† want si is eens Conincx dochter.

† 3.Re. 16.d.24

35

Maer doen si wech ghinghen om haer te begrauen, soo en vonden si niet van haer dan de Schedele ende voeten, ende haer vlacke handen.

36

Ende quamen weder, ende bootschaptent hem. Maer hy sprack: Het is dat de HEEre ghesproken heeft, door zijnen knecht Elia den Thisbite^† ende gheseyt: Opten Acker Iesreel, sullen de Honden dat vleesch Isebels eten.

† 3.Reg. 21.d.23

37

Alsoo werdt dat aes Isebels als eenen drec opten velde, inden acker Iesreel, alsoo datmen niet ghesegghen en conste: Dat is Isebel.