Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .v. Capittel.

¶ Naeman, hooftman des Conincks in Siria wordt vander melaetscheyt ghereynicht. Ende Gehasi de knecht Helisei wort melaetsch.

1

⁺ NAeman de velthooftman des Conincx tot Sirien, was een treffelijc man voor sinen Heere, ende wel ghesien. Want door hem gaf de HEERE^† Heyl in Sirien, ende hy was een gheweldich man, ende melaetsch.

+ A vers 1

† Victorie.

2

Maer de Crijschlieden in Sirien, waren wtgheuallen, ende hadden een cleyn deerne wech gheuoert, wt den lande Israels, die was inden dienst des wijfs Naemans.

3

Die sprack tot haerder vrouwen: Och of mijn Heere byden Propheet te Samaria waer, die soude hem van zijnder melaetscheyt los maken.

4

Doen ghinck hy in tot sinen Heere, ende gaft hem te kennen, ende sprack: Alsoo ende alsoo heeft de deerne wt den lande Israels ghesproken.

5

De Coninck tot Sirien sprack: Soo treckt henen, Ick wil den Coninc Israels eenen brief schrijuen.⁺ Ende hy trock henen, ende nam met hem thien Centner siluers, ende ses duysent gulden, ende thien

+ B vers 5

[p. 141v]

viercleederen,

6

Ende bracht den brief den Coninck Israels, die luyde alsoo: Als desen brief tot v coemt, siet, soo weet, dat ic mijnen knecht Naeman tot v heb ghesonden, dat ghy hem van zijnder melaetscheydt quijt maken sout.

7

Ende doen de Coninck Israels den brief las, schuerde hy sine cleederen ende sprack: Ben ick dan Godt,^† dat ick dooden ende leuende can ghemaken, dat hy tot my seynt, dat ic den man van zijnder Melaetscheyt soude ghenesen? Merct, ende siet, hoe hy teghen my oorsake soect.

† Deut. 32.f.39. 1.Regum. 2.b.6 Tob. 13.a.2. Sapi. 16.c.13.

8

Doen dat Elisa de man Godts hoorde, dat de Coninck Israels zijn cleederen gheschuert hadde, seynde hy tot hem, ende liet hem segghen: Waerom hebdy uwe cleederen gheschuert? Laet hem tot my comen, dat hi beuinde, datter een Propheet in Israel is.

9

⁺ Also quam Naeman met Rossen ende waghens, ende hy hielt voor de duere aen dat huys Elisa.

+ C vers 9

10

Doen seynde Elisa eenen bode tot hem, ende dede hem segghen: Gaet henen, ende wascht v seuenmael inde Iordane, so sal v uwe vleesch weder ghegheuen, ende reyn worden.

11

Doen wert Naeman gram, ende trock wech ende sprack: Ic meynde, hy soude tot my wt comen, ende herwaerts wt treden, ende den name des HEEren zijns Godts aenroepen, ende met zijnder hant ouer de plaetse strijcken, ende de melaetscheyt alsoo verdrijuen.

12

En zijn de wateren, Amana ende Pharphar tot Damascum niet beter dan alle de wateren in Israel, dat ick my daer in wiessche, ende reyn worde? Ende keerde hem, ende troc wech met gramschappen.

13

Doen maeckten hen sine knechten tot hem, ende spraken met hem, segghende: Lieue vader, waert dat v die Propheet wat groots hadde gheheeten, en sout ghy dat niet doen? Hoe veel te meer, nv hy tot v seyt: Wasschet v soo wordt ghy reyn.

14

Doen daelde hy af,^† ende wiesch hem seuenwerf in de Iordane, soo de man Godts ghesproken hadde, ende zijn vleesch werdt hem weder ghegheuen als een vleesch van een Ionc knechtken, ende wert reyn.

† Luce. 4.d.27.

15

⁺ Ende hy keerde wederom totten man Godts met zijn gheheel Heyr. Ende doen hy daer in quam, tradt hy voor hem ende sprack: Siet, ick wetet datter gheen Godt in allen landen en is, dan alleen in Israel. Dus neemt nv de segheninghe van uwen knecht.

+ D vers 15

16

Maer hy seyde:^† Also warachtelijck als de HEERE leeft, voor dien ick stae, ick en neemts niet. Ende hy porde hem, dat hijt nemen soude, mer hy en wilde niet.

† 3.Regum. 13.b.8 Dani. 5.d.17.

17

Doen sprack Naeman: En mocht dan uwen knecht niet eenen last van deser Aerden ghegheuen worden, soo veel als twee Muylen draghen? Want v knecht en wil niet meer anderen goden offeren, ende Brantoffer doen, maer den HEEre:

18

Dat de HEEre uwen knecht daer in ghenadich wilde zijn, waer ick aenbede inden huyse Rimmon, als mijnen Heere int huys Rimmon gaet, om daer te aen-beden, ende hy hem aen mijn hant lenet.

19

⁺ Hy sprack tot hem: Treckt henen met vreden. Ende als hy een velt weechs van hem wech ghetrocken was opten lande,

+ E vers 19

20

So dacht Gehasi de knape Elisa des mans Gods: Siet, mijn Heere heeft desen Sirier Naeman gespaert, dat hy niet van hem en heeft ghenomen, dat hy ghebracht heeft: Soo warachtelijck als de HEEre leeft, ick wil hem nae loopen, ende wat van hem nemen.

21

Also liep Gehasi Naeman nae. Ende doen Naeman sach dat hy hem nae liepe, spranck hy vanden wagen hem te ghemoet, ende sprac: Gaet het recht toe?

22

Hy sprac: Ia, maer mijn Heere heeft my ghesonden, ende doet v segghen: Siet, nv zijn twee knapen vander Propheten kinderen tot my gecomen, vanden gheberchte Ephraim, gheeft hen een Centner siluers, ende twee viercleederen.

23

Naeman sprack: Lieue, neempt twee Centner. En dwanck hem, ende bant twee Centner siluers in twee Buydelen, ende twee viercleederen, ende gaft zijnen twee knapen, die droeghent voor hem henen.

24

Ende doen hy quam te Ophel, nam hijt van haren handen, ende leydent besiden int huys, ende liet de mannen gaen.

25

Ende doen si wech waren, tradt hy voor sinen Heere. Ende Elisa sprack tot hem: Van waer Gehasi? V Knecht en is noch herwaerts noch derwaets gegaen.

26

Maer hy sprack tot hem: En wandelde niet mijn herte, doen de man om keerde van sinen waghen v te gemoet? Was dat den tijt, om siluer ende cleederen te nemen, Olijfhouen, Wijnberghen, Schapen, Runderen, knechten, ende maerten?

27

Maer de Melaetscheyt Naeman sal v aenhanghen, ende uwen sade eewelijck.^† Doen ginc hy van hem wt, Melaetsch als sneeu.

† 2.Pa. 26.d.19 Num. 12.b.10.