Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .iiij. Capittel.

¶ Een vrouwe was den lieden schuldich, sy roept Heliseum aen, die selue helpt haer wonderlijck. Een ander vrouwe die gheen kinderen en had, verwerf Eliseus een kindt van God den HEEre, ende als die selue soon sterf, so maecte hy hem wederom leuendich.

1

⁺ ENde een wijf onder den wijuen der kinderen der Propheten riep tot Elisa ende sprack: V knecht mijnen man is ghestoruen: Ende ghy weet dat v knecht den HEEre vreesde. Nv coemt de SchultHeere, ende wilt mijn beyde kinderen nemen, tot eyghen knechten.

+ A vers 1

2

Elisa sprack tot haer: Wat sal ick v doen? Segt my, wat hebdy in huys? Sy sprac: Dijn Maerte en heeft niet in huys dan een oly Cruycke.

3

Hy sprack: Gaet henen, ende leent daer buyten van allen uwen nabuerinnen ydel vaten, ende der seluer niet weynich,

4

Ende gaet in, ende sluyt de duere achter v toe, met uwen sonen, ende ghiet in alle de vaten. Ende als ghyse gheuult hebt, so gheeftse wech.

5

Sy ghinc henen, ende sloot de duere achter haer toe met haren sonen, die brachten haer de vaten toe, ende sy goot in.

6

Ende doen de vaten vol waren, sprac sy tot haren soon: Langt my noch een vat herwaerts. Hy sprack tot haer: Hier en is gheen vat meer. Doen stont de olie stille.

7

Ende sy ghinc henen, ende gaft den man Gods te kennen. Hy sprack: Gaet henen, vercoopt de olie, ende betaelt uwen SchultHeere. Maer ghy, ende v sonen gheneert v vanden ouerblijuende.

8

⁺ Ende het geuiel op eenen tijt, dat Elisa ghinc na Sunem, aldaer was een rijc wijf, die hielt hem op, dat hy by haer at. Ende als hy nv dicwils daer door reysde, ghinck hy tot haer in, ende at by haer.

+ B vers 8

9

Ende sy sprack tot haren man: Siet, ick mercke dat dese man Godts heylich is, die altoos hier door gaet.

10

Laet ons hem een cleyn berderen camerken maken ende daer een bedde, Tafel, stoel, ende Candelaer in setten, op dat, als hy tot ons coemt, daer logere.

11

Ende het gheuiel op eenen tijt, dat hy daer in quam, ende logeerde bouen in dat Camerken, ende sliep daer in.

12

Ende sprack tot zijnen knape Gehasi: Roept de Sunamitinne. Ende doen hyse riep, trat sy voor hem.

13

Hy sprac tot hem: Segt haer: Siet, ghy hebt ons allen desen dienste ghedaen, wat sal ic v doen? Hebt ghy eenighe sake aenden Coninck, oft aenden veldthooftman? Sy sprack: Ick woone onder mijn volck.

14

Hy sprack: Wat salmen haer dan doen? Gehasi seyde: Och, sy en heeft gheenen soon, ende haren man is oudt.

15

Hy sprack: Roeptse. Ende doen hyse riep, tradt sy in de duere.

16

Ende hy sprack: Tot deser tijt ouer een Iaer suldy

[p. 141r]

eenen soon cussen. Sy sprack: Ach niet mijn Heere, ghy man Gods, en liecht uwer Maerten niet.

17

Ende dat wijf wert beurucht, ende baerde eenen soon. Ter seluer tijt, ouer een Iaer, soo haer Elisa gheseyt hadde.

18

⁺ Maer doen dat kint groot wert, gheuielt, dat het wt tot sinen Vader, totten maeyers ghinck,

+ C vers 18

19

Ende sprac tot sinen Vader: O mijn hooft, mijn hooft. Hy sprack tot sinen knape: Brengt hem tot zijn moeder.

20

Ende hy nam hem, ende bracht hem tot zijnder moeder. Ende sy sette hem op haren schoot, tot smiddaechs toe, doen sterf hy.

21

Ende si ghinck op, ende leyde hem opt bedde des mans Godts, sloot toe, ende ghinck wt,

22

Ende riep haren man ende sprack: Seynt my der knapen een, ende een Ezelinne, ic wil totten man Gods, ende weder comen.

23

Hy sprack: Waerom wilt ghy tot hem? Het en is doch heden niet nieuwe Maen, noch Sabbath. Sy sprack: Het is goet,

24

Ende sy sadelde de Ezelinne ende sprac totten knape: Drijft voort, ende en versuymt my niet langhe metten rijden, soo ick v segghe.

25

Alsoo reysde si henen, ende quam totten man Godts opten Berch Carmel. Maer alsse de man Godts teghen hem sach, sprack hy tot sinen knape Gehasi: Siet, de Sunamitinne is daer:

26

Soo loopt haer nv te ghemoet, ende vraecht haer, oft haer, ende haren man, ende soon wel gaet? Sy sprack: Iae wel.

27

Maer doen si totten man Godts opten Berch quam, hielt si hem bi sinen voeten. Maer Gehasi gincker toe, dat hyse af soude stooten. Maer de man Godts sprack: Laetse begaen, want haer siele is bedroeft, ende de HEEre heuet my verborgen ende niet vercondicht.

28

Sy sprac: Wanneer heb ick eenen sone gebeden van mijnen Heere? En seyde ick niet, dat ghy my niet en sout bespotten?

29

⁺ Hy sprac tot Gehasi:^† Gordet uwe lendenen, ende neempt mijnen staf in v hant, ende gaet henen. (Ist dat v yemant ontmoet,^* so en groet hem niet, ende groet v yemant, soo en danct hem niet) ende legt mijnen staf op des knechtkens aensicht.

+ D vers 29

† 4.Reg. 9.a.1.

* Luce. 10.a.4.

30

Mer de moeder des knechtkens sprac: Soo warachtelijc als de HEEre leeft, ende v siele, ick en late van v niet af.

31

Doen stont hy op, ende ghinck haer na. Gehasi ghinck voor hem henen, ende leyde den knechtken den staf opt aensicht: Maer daer en was gheen stemme noch geuoelen. Ende hy ghinc wederom hem te ghemoet, ende gaft hem te kennen ende sprack: Dat knechtken en is niet verwect.

32

Ende doen Elisa int huys quam, siet, doen lach dat knechtken doot op zijn bedde.

33

Ende hy ghinck daer in,^† ende sloot de duere achter hem toe, voor hen beyden, ende badt totten HEEre.

† Mat. 6.a.6.

34

Ende clam op, ende leyde hem op dat kint, ende leyde sinen mont op des kints mont, ende sine ooghen op sine ooghen, ende sine handen op sine handen, ende strecte hem also ouer hem, dat des kints lichaem werm werdt.

35

Maer hy stont weder op, ende ghinck eens int huys herwaerts ende derwaerts, ende clam op, ende streckte hem ouer hem. Doen niesde dat knechtken seuenwerf. Daer na dede dat knechtken sine ooghen op.

36

Ende hy riep Gehasi, ende sprack: Roept de Sunamitinne. Ende doen hyse riep, quam si tot hem in. Hy sprac:^† Siet daer, neemt wech uwen soon.

† 3.Reg. 17.c.21. 4.Reg. 8.a.1. Luce. 7.b.15. Acto. 20.b.10.

37

Doen quam si, ende viel tot sinen voeten, ende aenbede ter Aerden, ende nam haren soon ende ghinck wt.

38

⁺ Maer doen Elisa weder tot Gilgal quam, wert dieren tijt inden lande, ende de kinderen der Propheten woonden voor hem. Ende hy sprac tot sinen knape: Set voort eenen grooten pot, ende coockt een moes voor de kinderen der Propheten.

+ E vers 38

39

Doen ghincker een opt velt, dat hy cruyt soude plucken, ende vant wilde Rancken, ende las daer af Colochinten zijn cleedt vol. Ende doen hy quam sneet hyse inden pot tot moes, want si en kendense niet.

40

Ende doen zijt oprechten voor de mannen om te eten, ende sy vanden moes aten, riepen si ende seyden: O man Gods, den doot is inden pot. Want sy en costens niet gheten.

41

Maer hy sprack:^† Brenghet meel herwaerts. Ende hy dedet inden pot, ende sprack: Gheeftet den volcke voor, dat si eten, doen en wasser niet quaets meer inden pot.

† Exod. 15.d.25

42

Maer daer quam een man van BaalSalisa, ende bracht den man Godts eerstelinck broot, te weten, twintich gersten brooden, ende nieu Coren in zijn cleedt. Maer hy sprac: Gheuet den volcke dat sy eten.

43

Sijn dienaer sprack:^† Wat sal ic hondert mannen daer af geuen? Hy sprac: Gheeftet den volcke dat si eten. Want so seyt de HEEre: Men sal eten, ende daer sal ouer blijuen.

† Ioan. 6.a.9.

44

Ende hy settet hen voor, dat si aten, ende daer bleef noch wat ouer nae den woorde des HEEREN.