Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .ij. Capittel.

¶ Hoe dat Elias wech voer, ende Heliseus zijnen gheest ontfinck, ende hoe hy dat bitter water soet maecte.

1

⁺ MAer^† doen de HEEre Eliam int onweder ten Hemel wilde halen, ghinck Elia ende Elisa van Gilgal.

+ A vers 1

† Gene. 5.c.24.

2

Ende Elia sprac tot Elisa: Lieue, blijft hier, want de HEEre heeft my na BethEl gheseynt. Maer Elisa seyde: So warachtelijck als de HEEre leeft, ende uwe siele, ick en verlate v niet. Ende doen sy af quamen tot BethEl,

3

Ghinghen der Propheten kinderen (die tot BethEl waren) wt tot Elisa, ende seyden tot hem: Weet ghy oock dat de HEEre uwen Heere heden van uwen hoofde sal nemen? Hy sprac: Ic wetet ooc wel, swijcht slechs stille.

4

Ende Elia sprac tot hem: Elisa, Lieue blijft hier, Want de HEERE heeft my na Ieriho gesonden. Maer hy sprac: So warachtelijck als de HEEre leeft, ende

[p. 140r]

uwe siele, ic en verlate v niet. Ende doen sy tot Ieriho quamen,

5

⁺ Traden der Propheten kinderen die tot Ieriho waren tot Eliza, ende spraken tot hem: Weet ghy oock, dat de HEERE uwen Heere heden van uwen hoofde nemen sal? Hy sprac: Ic wetet ooc wel, swijcht maer stille.

+ B vers 5

6

Ende Elia sprac tot hem: Lieue, blijft hier, want de HEEre heeft my geseynt, aen de Iordane. Maer hy sprack: Also warachtelijck als de HEEre leeft ende uwe siele ick en verlate v niet. Ende die beyde ghinghen tsamen.

7

Maer vijftich mannen vander Propheten kinderen ghinghen henen, ende stonden daer teghen ouer van verre. Maer die beyde stonden aen de Iordane.

8

Doen nam Elia zijnen mantel, ende wont hem te samen, ende sloech int water, dat deylde hem op beyden siden van malcanderen, also dat die beyde drooghe daer door ghinghen.

9

Ende als sy ouer quamen, sprack Elia tot Elisa: Bidt wat ick v doen sal, eer ick van v ghenomen worde. Elisa sprac: Dat uwen gheest by my sy, tweeuoudich.

10

⁺ Hy sprac: Ghy hebt een hert dinck gebeden, Nochtans ist dat ghy my sien sult als ick van v ghenomen worde, soo salt Ia zijn. En is dat niet so en salt niet zijn.

+ C vers 10

11

Ende doen sy tsamen ghingen, ende dat hy sprack, siet, doen quam eenen vierigen wagen met vierighen Rossen, ende scheyde die twee van malcanderen.^† Ende Elia voer also int onweder ten Hemel.

† Eccle. 48.a.9.

12

Mer Elisa sacht, ende riep:^* Mijn vader, mijn vader, waghen Israel ende zijn Ruyter. Ende en sach hem niet meer. Ende hy greep zijn cleederen, ende schuerdese in twee stucken.

* 4.Re. 13.d.14

13

Ende hief op den mantel Elia die hem ontuallen was, ende keerde wederom, ende tradt aenden oeuer der Iordanen.

14

Ende nam den seluen mantel Elia die hem ontuallen was, ende sloech int water, ende sprac: Waer is nv de HEEre de Godt Elias? Ende sloech int water. Doen deeldet hem van malcanderen op beyde siden, ende Elisa ghinck daer door.

15

⁺ Ende doen hem der Propheten kinderen sagen, die tot Ieriho tegen hem ouer waren, seyden sy: Den geest Elia rust op Elisa, ende ghinghen hem te gemoet, ende aenbaden ter Aerden, ende spraken tot hem:

+ D vers 15

16

Siet, daer zijn onder uwe knechten vijftich mannen stercke lieden, die laet henen gaen, ende uwen Heere soecken, misschien de gheest des HEEren die heeft hem genomen, ende yewers op eenen berch oft yewers in een dal gheworpen. Maer hy sprack: En laetse niet henen gaen.

17

Maer sy dwongen hem tot dat hy hem onmoedich stelde ende sprack: Laetse henen gaen. Ende sy sonden vijftich mannen henen, ende sochten hem drye daghen, maer sy en vonden hem niet,

18

Ende quamen weder tot hem. Ende hy bleef te Ieriho, ende sprac tot hen. En seyde ict v niet, dat ghy niet gaen en sout?

19

Ende de mannen der stadt spraken tot Elisa: Siet, het is in deser stadt goet woonen, also mijn Heere siet: Maer daer is quaet water, ende dat Landt onuruchtbaer.

20

⁺ Hy sprack: Brengt my herwaerts een nieu schale, ende doeter sout in. Ende sy brachtent hem.

+ E vers 20

21

Doen ghinck hy wt totter waterfonteynen, ende wierp dat sout daer in, ende sprac: Dus spreeckt de HEEre: Ick hebbe dit water ghesont ghemaect. Daer en sal nv voortaen geen doot noch onuruchtbaerheyt meer wt comen.

22

Alsoo wert dat water gesont, tot desen daghe toe, na dat woort Elisa dat hy sprack.

23

Ende hy ghinc op na BethEl. Ende als hy opten wech daer aen ghinck, quamen cleyne knechtkens ter stadt wt, ende bespotten hem, ende spraken tot hem: Kaelcop coemt op, Kaelcop coemt op.

24

Ende hy keerde hem om. Ende doen hyse sach, vloecte hyse inden Naem des HEEren. Doen quamen twee Beeren wt den wout, ende verschuerden der kinderen tweenveertich.

25

Van daer ghinck hy opten berch Carmel, ende keerde van daer wederom na Samaria.