Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxj. Capittel.

¶ Ahab ghebruyct gewelt ouer eenen armen man, ende neemt Nabot sinen wijgaert ende doot hem. Elias straft hem wt beuel des HEEren.

1

⁺ HEt gheuiel nae dese geschiedenisse, dat Nabot een Iesreelijt eenen^† wijnberch hadde te Iesreel, byden palleyse Ahab des Conincx tot Samaria.

+ A vers 1

† 1.Reg. 8.c.15.

2

Ende Ahab sprack met Nabot ende seyde: Gheeft my uwen wijnberch, ick wilder my eenen coolhof af maken, want hy soo nae aen mijnen huyse leyt, ick wilder v eenen beteren wijnberch voor gheuen, oft ist dattet v behaecht, ick wilder v siluer voor gheuen, so veel als hy gelt.

3

Maer Nabot sprack tot Ahab:^† Dat late de HEEre verre van my zijn, dat ic v mijns Vaders erffenisse soude geuen.

† Leui. 25.d.25. Num. 36.c.7. Act. 4.d.37.

4

Doen quam Ahab thuys, bedroeft ende toornich, om des woorts wille dat Nabot de Iesreelijt tot hem had gheseyt, ende ghesproken: Ic en wil v mijns vaders erffenisse niet geuen. Ende hy leyde hem op zijn bedde, ende keerde zijn aensicht om, ende en adt gheen broot.

5

Doen quam Isebel sine huysvrouwe tot hem in, ende sprack met hem: Wat ist dat uwen geest soo bedroeft is, ende dat ghy gheen broot en etet?

6

Hy seyde tot haer: Ick hebbe met Nabot den Iesreelijt gesproken ende gheseyt: Gheeft my uwen wijnberch om ghelt, oft hebt ghy daer lust toe, soo wil icker v eenen anderen voor geuen.⁺ Maer hy sprack: Ic en wil v mijnen wijnberch niet gheuen.

+ B vers 6

7

Doen sprack Isebel zijn wijf tot hem: Wat waer daer voor een Conincrijck in Israel, waert dat ghijt niet en deet? Staet op, ende eet broot, ende zijt goets moets, ick wil v den wijnberch Nabots des Iesreeliten doen hebben.

8

^† Ende si screef brieuen onder Ahabs naem, ende besegheldese met sinen signet, ende seyndese totten Ouders ende Ouersten in zijnder Stadt, die rontom Nabot woonden.

† 2.Reg. 11.c.14

9

Ende schreef alsoo in de brieuen: Laet eenen vasten wtroepen, ende set Nabot bouen aen int volck,

10

Ende stelt twee loose boeuen voor hem, die daer ghetuyghen ende spreken: Ghy hebt Godt ende den Coninck^* gheseghent, ende leyt hem wt, ende steenicht hem dat hy sterue.

* Dat is, ghelastert.

11

Ende de Ouders ende Ouerste zijnder stadt, die in zijnder stadt woonden, deden alsoo hen Isebel ontboden hadde, so si inden Brief gheschreuen hadde, die sy tot hen seynde,

12

Ende lieten een vasten wt roepen, ende deden Nabot bouen aen onder tvolck sitten.

13

Doen quamen de twee loose boeuen, ende stelden hen voor hem, ende ghetuychden teghen Nabot voor dat volck ende spraken: Nabot heeft Godt ende den Coninck^* gheseghent.^† Doen leyden si hem wt voor de stadt ende steenichden hem, dat hy sterf.

* Ghelastert.

† Leu. 24.d.23 Act. 7.g.58.

14

Ende si ontboden Isebel, ende deden haer segghen: Nabot is gesteenicht, ende doot.

15

Maer doen Isebel hoorde dat Nabot ghesteenicht ende doot was, sprack si tot Ahab: Staet op, ende neemt in den wijnberch Nabot, des Iesreelijten, den welcken hy v weygherde om ghelt te gheuen. Want Nabot en leeft niet meer, maer hy is doot.

16

⁺ Doen Ahab

+ C vers 16

[p. 138v]

hoorde dat Naboth doot was, stont hy op, dat hy af soude gaen inden wijnberch Nabots des Iesreeliten, ende dien in nemen.

17

Maer dat woort des HEEren quam tot Elia den Tisbite, ende sprack:

18

Staet op, ende gaet neder Ahab den Coninck Israel te ghemoet, die tot Samaria is, (Siet, hy is inden wijnberch Nabots, daer hy henen is ghegaen, dat hy dien in soude nemen)

19

Ende spreect met hem, segghende: So spreect de HEEre: Ghy hebt doot gheslaghen, daer toe oock in ghenomen. Ende sult met hem spreken ende segghen: Soo spreeckt de HEEre:^† Inder plaetsen daer de honden dat bloet Nabots op gelect hebben, daer sullen de honden v bloet ooc op lecken.

† 3.Reg. 22.f.38.

20

Ende Ahab sprac tot Elia: Hebt ghy my eenichsins uwen viant gheuonden? Hy sprack: Ia, ick heb v gheuonden, om dat ghy vercocht zijt slechs quaet te doen voor den HEEre.

21

^† Siet, ick wil ongeluc ouer v brengen, ende uwe Nacomelingen wech nemen, ende wil van Ahab wtroeyen^* ooc den ghenen die aen de wandt pist, ende die besloten ende ouerghelaten is in Israel.

† 4.Re. 9.b.7. Hosi. 1.a.4.

* 1.Re. 25.d.22. 14.b.10. 4.Reg. 9.b.8.

22

Ende wil v huys maken ghelijck dat huys Ierobeams, des soons Nebath, ende als dat huys Baesa des soons Ahia, om des verweckens wille, daer mede ghy my vertoornt, ende Israel hebt doen sondighen.

23

⁺ Ende ouer Isebel sprack de HEEre ooc ende seyde^† De honden sullen Isebel eten aende muere Iesreel.

+ D vers 23

† 4.Re. 9.b.10.g.36.

24

Wie^* van Ahab sterft in de stadt, die sullen de honden eten, ende wie opt velt sterft, dien sullen de voghelen onder den Hemel eten.

* 3.Re. 14.c.11 25.g.37. 16.a.4.

25

Also^† en wasser niemant die so geheelijc vercocht wert quaet te doen voor den HEEre als Ahab, want zijn wijf Isebel becoutte hem alsoo.

† 1.Ma. 1.b.

26

Ende hy maecte hem tot eenen grooten grouwel, alsoo dat hy den Afgoden na wandelde in alle manieren als de Amoriten ghedaen hadden, die de HEEre^† voor de kinderen Israels verdreuen hadde.

† Num. 21.d.24

27

Maer doen Ahab sulcke woorden hoorde schuerde hy zijn cleederen, ende nam eenen sack om zijn Lijf, ende vaste, ende sliep inden sack, ende ghinck iammerlijck henen.

28

Ende dat woordt des HEEren quam tot Elia den Tisbite,

29

Ende sprack: En hebdy niet ghesien hoe hem Ahab voor my buyghet? Want hy hem nv voor my buyghet, soo en wil ick dat ongheluc niet brenghen in zijnen leuen. Maer by zijns soons leuen wil ick ongeluck ouer zijn huys brenghen.