Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermdIsebel dreycht Eliam, ende hy vliedt ende wort door den Enghel ghespijst ende gesterct. De HEEre spreect met hem opten berch Horeb, Heliseus wort gheroepen. | |
1Ga naar margenoot+ ENde Ahab bootschapte Isebel alle wat Elia ghedaen hadde, ende hoe hy alle de Propheten Baals metten sweerde hadde ghedoot. | |
2Doen seynde Isebel eenen bode tot Elia, ende dede hem segghen:Ga naar margenoot† De goden doen my dit ende dat, in dien ick niet morghen in deser tijt uwer sielen en doe, ghelijck deser sielen een. | |
3Ga naar margenoot† Doen hy dat sach, maecte hy hem op, ende ginc werwaerts hy wilde, ende quam tot BerSeba in Iuda, ende liet zijnen knape aldaer. | |
4Maer hy ghinck henen in de woestijne, een dachreyse, ende quam daer in, ende stelde hem onder eenen Geneuerboom, ende badt dat zijn siele soude steruen, ende seyde:Ga naar margenoot† Het is genoech, so neemt nv HEEre mijn siele, ick en ben niet beter dan mijne Vaders. | |
5Ende leyde hem neder, ende sliep onder den Geneuerboom. Ende siet, de Enghel des HEEren roerde hem aen, ende sprac tot hem: Staet op, ende etet. | |
6Ende hy sach omme. Ende siet, tot zijnen hoofde lach een ghebacken broot ende een canne met water.Ga naar margenoot+ Ende doen hy gheten ende ghedroncken hadde, | |
7Leyde hy hem weder te slapen. Ende de Engel des HEEren quam ten anderen mael weder, ende roerde hem aen, ende sprac: Staet op, ende etet, want ghy heb eenen grooten wech voor v. | |
8Ga naar margenoot† Ende hy stont op, ende at ende dranck. Ende hy ghinck door de cracht der seluer spijsen veertich daghen ende veertich nachten, tot aen den berch Gods Horeb. | |
9Ende quam aldaer in eenGa naar margenoot† speluncke, ende bleef aldaer ouer nacht. Ende siet, dat woort des HEEren quam tot hem, ende sprac tot hem: Wat maect ghy hier Elia. | |
10Hy sprack:Ga naar margenoot* Ic heb gheijuert om den HEEre den God SebaothGa naar margenoot† Want de kinderen Israels hebben v verbondt verlaten, ende hebben uwe Altaren ghebroken, ende uwe Propheten metten sweerde ghedoot, ende ick ben alleen ouerbleuen, ende sy staen daer na, dat sy my mijn leuen souden nemen. | |
11Hy sprack: Gaet wt, ende tredet opten berch voor den HEEre. Ende siet, de HEEre ghinc daer voorby, ende eenen grooten stercken windt, die de berghen schuerde, ende de steenen brack, voor den HEEre henen. Maer de HEEre en was niet inden windt. Naden wint quam een aertbeuinghe: Maer de HEEre en was inde aertbeuinghe niet. | |
12Ga naar margenoot+ Ende nae de aertbeuinghe quam een vyer: Maer de HEEre en was int vyer niet. Ende na dat vyer quam een stille saechte suysinghe. | |
13Doen Elia dat hoorde, bedecte hy zijn aensicht met zijnen mantel, ende ghinc wt ende tradt in de duere der speluncken. Ende siet, doen quam een stemme tot hem, ende sprack: Wat hebdy hier te den Elia? | |
14Hy sprac: Ic heb om den HEEre den God Sebaoth gheijuert,Ga naar margenoot* want de kinderen Israels hebben v verbondt verlaten: uwe Altaren ghebroken, uwe Propheten metten sweerde ghedoodet, ende ick ben alleene ouer bleuen, ende sy staen daer nae, dat sy my dat leuen souden nemen. | |
15Maer de HEEre sprac tot hem: Gaet weder om ws weechs door de woestijne na Damasco, ende gaet daer in,Ga naar margenoot† ende salft Hasael tot eenen Coninck ouer Sirien, | |
16EndeGa naar margenoot* Iehu den sone Nimsi, tot eenen Coninck ouer Israel: Ende Elisa den sone Saphat van AbelMehola, tot eenen Propheet in v stede. | |
17Ende tsal geschieden, dat so wie den sweerde Hasaels ontloopt, dien sal Iehu dooden. Ende so wie dat den sweerde Iehu ontuliedet, dien sal Elisa dooden. | |
18EndeGa naar margenoot† ick wil laten ouerblijuen seuen duysent in Israel, te weten, alle knien die hen niet gebuycht en hebben voor Baal, ende alle mont die hem niet ghecust en heeft. | |
19Ende hy ghinck van daer, ende vant Elisa den sone Saphat, dat hy ploechde met twelf iock Ossen, voor hem, ende hy was selue onder den tweluen. Ende Elia ghinck tot hem, ende werp zijnen mantel op hem. | |
20Maer hy verliet de Runderen, ende liep Elia na,Ga naar margenoot* ende sprac: Laet my mijnen vader ende mijne moeder cussen, soo wil ick v nae volghen. Hy sprack tot hem: Gaet henen, ende coemt weder, want ick hebbe wat met v te doen. | |
21Ende hy liep weder van hem, ende nam | |
[pagina 137v]
| |
een iock Runderen, ende offerdet, ende coocte dat vleesch metten hontwerck aen de Runderen, ende gaft den Volcke dat si aten. Ende stont op, ende volchde Elia nae, ende diende hem. |
|