Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xviij. Capittel.

¶ De HEEre hiet Eliam wederom tot Ahab gaen, hy vergadert de Priesters Baals ende verworchtse.

1

⁺ ENde ouer eenen langhen tijt, quam dat woordt des HEEren tot Elia, inden derden Iare, ende sprack:^† Gaet henen, ende vertoont v Ahab, dat ickt late reghenen opter Aerden.

+ A vers 1

† Iaco. 5.c.17.

2

Ende Elia ghinck henen dat hy hem Ahab soude vertoonen. Maer daer was een groote dierte te Samaria.

3

Ende Ahab riep^† Abdia zijnen Hoofmeester (maer Abdia vreesde den HEEre seer)

† Obadia.

4

Want doen Isebel de Propheten des HEEren wtroeyde, nam Abdia hondert Propheten, ende verstacse inde

[p. 136v]

^† Speloncken, hier vijftich, ende daer vijftich,^* ende voedese met broode ende water.

† Hebr. 11.f.38.

* Mat. 10.d.41.

5

Dus sprac dan Ahab tot Abia: Treckt door tlant, tot alle water fonteynen ende beken, oft wy hoy mochten vinden, ende de Rossen ende Muylen mochten onderhouden, dattet Vee niet al en vergae.

6

Ende sy deylden hen int lant dat zijt doortrecken souden. Ahab reysde alleen op eenen wech, ende Abdia oock alleen den anderen wech.

7

Doen nv Abdia opten wech was, siet, doen ontmoette hem Elia. Ende doen hy hem kende, viel hy op zijn aensicht ende sprac: En zijt ghy niet mijne Heere Elia?

8

Hy sprack: Ia. Gaet henen ende segt uwen Heere: Siet Elia is hier. Maer hy seyde:

9

Wat heb ick ghesondicht, dat ghy dijnen knecht inde handen Ahabs wilt gheuen, dat hy my doode?

10

So waerachtelijc als de HEEre uwe God leeft, daer en is geen volc noch Coninckrijc derwaerts dat mijn Heere niet ghesonden en heeft om v te soecken.⁺ Ende als sy seyden: Hy en is hier niet, so nam hy eenen eedt vanden Coninckrijcke ende vanden volcke, datmen v niet gheuonden en hadde.

+ B vers 10

11

Ende ghy segt nv: Gaet henen, segghet uwen Heere: Siet, Elia is hier.

12

Als ic dan wech ghinc van v, so soude v den gheest des HEEren wech nemen, ick en weet werwaert, ende ick dan quaem, ende bootschapte dat Ahab ende en vonde v niet, soo doode hy my. Mer v knecht vreest den HEEre van zijnder ioncheyt op.

13

En ist mijnen Heere niet gheseyt, wat ick ghedaen heb, doen Isebel de Propheten des HEEren doode? Dat ic der Propheten des HEEren hondert verstac, hier vijftich, ende daer vijftich inde speloncken, ende voedese met broot ende water?

14

Ende ghy segt nv: Gaet henen, segt uwen Heere: Elia is hier, dat hy my doode.

15

Elia sprack: soo waerachtelijc de HEEre Sebaoth leeft, voor den welcken ic sta, Ic wil my heden van hem laten sien.

16

Doen ghinck Abdia wech Ahab te gemoet, ende gaft hem te kennen. Ende Ahab ghinck henen Elia te gemoet.

17

Ende doen Ahab Elia sach, sprac Ahab tot hem:^† Sijt ghy die, die Israel verwerret?

† Amo. 7.b.10.

18

Maer hy sprack: Ic en verwerre Israel niet,^* maer ghy, ende uws vaders huys, daermede dat ghy des HEEren gheboden verlaten hebt,⁺ ende wandelt Baalim na.

* Iere. 4.c.18.

+ C vers 18

19

Wel aen, so seynt nv henen, ende vergadert tot my dat geheele Israel opten berch Carmel, ende de vier hondert ende vijftich Propheten Baals: Ooc de vierhondert Propheten des boschkens, die vander tafelen Isebels eten.

20

Aldus seynde Ahab henen onder alle de kinderen Israels, ende vergaderde de Propheten opten berch Carmel.

21

Doen tradt Elia tot alle den volcke ende sprac: hoe lange hinct ghi op beyde sijden?^† Is de HEEre God, so wandelt hem na: Maer ist Baal, so wandelt hem nae. Ende dat volck en antwoorde hem niet.

† Ios. 24.d.15.

22

Doen sprack Elia totten volcke:^† Ick ben alleen ouergebleuen een Propheet des HEEren. Maer der Propheten Baals isser vierhondert ende vijftich mannen.

† Rom. 11.a.3.

23

So gheeft ons nv twee Ossen, ende laetse eenen Os wtkiesen, ende dien in stucken houwen, ende opt hout leggen, ende gheen vier daer aen leggen: So wil ick den anderen Os nemen, ende opt hout legghen, ende oock gheen vier daer aen leggen.

24

Soo roept ghy den name ws Godts aen, ende ick wil den Naem des HEEren aenroepen. Der welcker Godt nv met vier antwoorden sal, die sy God. Ende tgheheel volc antwoorde ende sprack: Dat is recht.

25

Ende Elia sprack totten Propheten Baals: Kiest ghy eenen Osse wt, ende doeghet ten eersten. Want uwer is vele, ende roept den name ws Godts aen, ende en legter gheen vier aen.

26

⁺ Ende sy namen den Osse die hy hen gaf, ende sy maecten hem bereet, ende aenriepen den name Baals, van smorghens aen tot des middaechs, ende seyden: Baal verhoort ons. Maer daer en was gheen stemme noch antwoort. Ende sy^† hincten rontom den Altaer, die sy ghemaect hadden.

+ D vers 26

† Huppelden.

27

Alst nv middach wert, bespottese Elia ende sprack: Roept luyde, want hy is een God, hy dicht misschien, oft hy heeft wat te doen, oft hy is ouer velt, oft hy slaept misschien, op dat hy ontwake.

28

Ende sy riepen luyde, ende prickelden hen met messen ende priemen, nae haerder wijse, tot dat dat bloet daer na volchde.

29

Maer doen den middach voorby was, propheteerden sy, tot datmen den Spijsoffer doen soude, ende daer en was gheen stemme, noch antwoorde, noch aenmercker.

30

Doen sprack Elia tot alle den volcke: Coemt herwaerts allet volck tot my. Ende doen allet volck tot hem tradt, heelde hy den^* Altaer des HEEren die gebroken was.

* 1.Reg. 14.e.35

31

Ende^† nam twelf steenen, nae dat ghetal der stammen der kinderen Iacobs, (tot welcken dat woort des HEEren sprack, segghende:^† Ghy sult Israel heeten)

† Iosu. 4.b.8.

† Gen. 32.e.26. 35.b.10.

32

Ende timmerde van dien steenen eenen Altaer inden name des HEEren. Ende maecte rontom den Altaer een^* groeue twee coren maten wijt.

* Vore.

33

Ende maeckte dat hout bereet, ende hieu den Osse in stucken, ende leyde hem opt hout,

34

Ende sprack: Halet vier Cad vol waters, ende ghietet op dat Brantoffer, ende opt hout. Ende sprack: Doet dat noch eens. Ende sy dedent noch eens. Ende hy sprack: Doet dat ten derden male. Ende sy dedent ten derden male.

35

Ende dat water liep om den Altaer henen, ende de groeue wert oock vol waters.

36

Ende doen die tijt was Spijsoffer te offeren, tradt Elia de Propheet toe, ende sprac: HEEre God Abrahams, Isaacs ende Israels, latet heden kenlijc werden, dat ghy Godt in Israel zijt,⁺ ende ick v knecht, ende dat ick sulcx alle nae uwen woorde ghedaen heb.

+ E vers 36

37

Verhoort my HEEre verhoort my. Dat dit volc wete dat ghy HEEre Godt zijt, dat ghy

[p. 137r]

haer herte daer na bekeert.

38

Doen viel dat^† vyer des HEEren neder, ende verslinde dat Brantoffer, hout, steenen ende aerde, ende lecte dat water op inder groeuen.

† Iudic. 6.d.21 Eccl. 48.a.3. 2.Ma. 1.d.32. 2.b.10. Leui. 9.d.24. 2.Par. 7.a.1.

39

Doen allet volck dat sach, vielt op zijn aensicht ende spraken: De HEEre is God, de HEEre is God.

40

Maer Elia sprac tot hen:^* Grijpt de Propheten Baals, dat haerder gheen en ontloope. Ende sy grepense. Ende^† Elia leyddese nederwaerts aen de beke Kison, ende sloechse aldaer.

* Deut. 13.a.5. 17.b.7. 4.Re. 10.e.25.

† Num. 25.b.7 1.Reg. 15.g.33.

41

Ende Elia sprac tot Ahab: Trect opwaerts, eet ende drinct, want het ruyscht als wildet seer reghenen.

42

Ende doen Ahab opwaerts track om te eten ende te drincken, ghinck Elia opten top Carmeli, ende buychde hem ter Aerden, ende leyde zijn hooft tusschen zijn knien,

43

Ende sprack tot zijnen knape: Gaet op, ende siet ter Seewaerts. Hy ghinc op, ende sach toe, ende sprack: Daer en is niet. Hy sprac: Gaet weder henen seuenwerf.

44

Ende inde seuenste reyse sprac hy: Siet, daer gaet een cleyn wolcke op, wt der See als eens mans handt. Hy sprack: Gaet op ende segt Ahab: Spant aen ende vaert af, op dat v den reghen niet en ouerualle.

45

Ende eermen toe sach, so wert den Hemel swert van wolcken ende winde,^† ende daer quam eenen grooten regen. Maer Ahab voer, ende troc na Iesreel.

† 3.Reg. 17.a.1. 4.Reg. 3.c.17

46

Ende de hant des HEEren quam ouer Elia. Ende hy gorde zijn lendenen ende liep voor Ahab henen, tot dat hy quam te Iesreel.