Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xiij. Capittel.

¶ Ierobeam versmaet de Propheten des HEEren. Hy wort gestraft ende weder begracijt. Ende de Propheet wort vanden Leeu gedoot, als hy niet gehoorsaem en was der stemmen Gods.

[p. 134r]

1

⁺ ENde siet, een man Godts quam van Iuda, door dat woort des HEEren te BethEl, ende Ierobeam stont by den Altaer om te roocken.

+ A vers 1

2

Ende hy riep teghen den Altaer door dat woort des HEEren, ende sprack: Altaer, Altaer, so seyt de HEERE:^† Siet, daer sal een soon den huyse Dauids gheboren worden, gheheeten Iosia^* die sal op v offeren de Priesters der Hoochten, die op v roocken, ende sal menschen beenen op v verbernen.

† Gen. 16.c.11. 17.c.19. Iud. 13.a.3.

* 4.re. 23.e.20

3

Ende hy gaf in dien daghe een Teecken ende sprack: Dat is dat Teecken dat de HEEre sulcx gesproken heeft, Siet, den Altaer sal van malcanderen schueren, ende de asschen sullen afgheschudt werden, die daer op zijn.

4

Maer doen de Coninck dat woordt vanden man Godts hoorde, die teghen den Altaer te BethEl riep, reckte hy zijn hant wt byden Altaer, ende sprack: Grijpt hem. Ende zijn hant verdorde, die hy teghen hem wtgherect hadde, ende en costese niet weder tot hem ghetrecken.

5

Ende den Altaer schuerde van malcanderen, ende de asschen werden vanden Altaer verschuddet na het Teecken,⁺ dat de man Gods ghegeuen hadde, door dat woort des HEEren.

+ B vers 5

6

Ende de Coninck antwoorde ende sprac totten man Gods:^† Biddet dat aensicht des HEEren ws Godts, ende bidt voor my, dat mijne handt weder tot my come. Doen badt de man Godts dat aensicht des HEEren, ende den Coninck werdt zijne handt weder tot hem ghebracht, ende werdt ghelijckse te voren was.

† Exo. 8.b.8. 9.f.28. 10.e.17. Num. 21.b.7. Act. 8.c.24.

7

Ende de Coninck sprack met den man Gods: Coemt, ende gaet met my thuys, ende laeft v, Ick wil v een gheschenck geuen.

8

Maer de man Gods sprac totten Coninck:^† Al waert dat ghy my ooc v halue huys gaeft, so en ghinge ic nochtans niet met v. Want ick en wil in dese plaetse gheen broot eten, noch water drincken.

† 4.Re. 5.d.16 Num. 22.c.17. 24.c.13.

9

⁺ Want also is my gheboden door des HEEren woort, ende gheseyt: Ghy en sult gheen broot eten, ende geen water drincken, ende niet weder door den wech comen, dien ghy ghegaen zijt.

+ C vers 9

10

Ende hy ghinck wech door eenen anderen wech, ende en quam niet weder door den wech dien hy nae BethEl ghecomen was.

11

Maer daer woonde een oude Propheet tot BethEl, tot dien quamen zijn sonen ende vertelden hem alle de wercken die de man Gods gedaen hadde, in dien daghe te BethEl: Ende de woorden die hy totten Coninck gesproken had.

12

Ende haer vader sprack tot hen: Waer is den wech dien hy ghereyst is? Ende zijne sonen wijsden hem den wech dien de man Gods ghereyst was, die van Iuda ghecomen was.

13

Hy sprac tot zijnen sonen: Sadelt my den Ezel. Ende doen sy hem den Ezel sadelden,

14

Reet hy daer op, ende troc den man Gods nae, ende vont hem onder een Eycke sitten. Ende seyde tot hem: Sijt ghy de man Gods, die van Iuda ghecomen is? Hy sprack: Ia.

15

⁺ Hy sprack tot hem: Coemt, ende gaet met my thuys, ende eet broot.

+ D vers 15

16

Maer hy sprac: Ic en mach met v niet om keeren, ende met v gaen. Ic en wil ooc gheen broot eten, noch water drincken met v in dese plaetse.

17

Want daer is met my gesproken geweest, door dat woort des HEEren: Ghy en sult aldaer noch broot eten, noch water drincken. Ghy en sult niet weder door den wech gaen: dien ghy ghegaen zijt.

18

^† Hy sprac tot hem: Ic ben ooc een Propheet ghelijc ghy, ende een Engel heeft met my gesproken door des HEEren woort, ende geseyt: Leyt hem wederom met v thuys, dat hy broot ete ende water drincke. Maer hy looch hem,

† Pro. 28.b.10.

19

Ende leyde hem wederom dat hy broot at, ende water dranck in zijnen huyse.

20

Ende doen sy ouer tafel saten, quam dat woordt des HEEren totten Propheet, die hem wederom geleyt hadde,

21

Ende riep den man Gods aen, die van Iuda ghecomen was, ende sprack: Soo spreect de HEEre:⁺ Om dat ghy den monde des HEEren onghehoorsaem hebt gheweest, ende en hebt dat ghebot niet gehouden, dat v de HEEre v God gheboden heeft,

+ E vers 21

22

Ende zijt wederom gekeert, ende hebt broot gheten ende water ghedroncken inde plaetse, daer hy v af seyde: Ghy en sult daer noch broot eten noch water drincken, so en sal v lichaem niet in uwer Vaderen graf comen.

23

Ende doen hy gheten ende gedroncken hadde, sadelde men den Ezel, den Propheet, dien hy wederom gheleyt hadde.

24

Ende^† doen hy wech trock, vant hem eenen Leeu opten wech, ende doode hem. Ende zijn lichaem lach geworpen inden wech, ende den Ezel stont neffens hem ende den Leeuw stont neffens het lichaem.

† 3.Reg. 20.f.36.

25

Ende doen daer de lieden voor by ghinghen, sagen sy het lichaem inden wech geworpen, ende den Leeu by het lichaem staen, ende quamen ende seydent inder stadt, daer de oude Propheet in woonde.

26

⁺ Doen dat de Propheet hoorde, die hem wederom gheleyt hadde, sprack hy: Het is de man Gods, die den monde des HEEren onghehoorsaem gheweest is, daerom heeft hem de HEEre den Leeu ghegheuen, die heeft hem ghebroken ende ghedoot, nae den woorde dat hem de HEEre gheseyt heeft.

+ F vers 26

27

Ende sprac tot zijnen sonen: Sadelt my den Ezel. Ende doen sy dien gesadelt hadden,

28

Trock hy derwaerts, ende vant zijn lichaem inden weghe verworpen, ende den Ezel ende den Leeu neffens het lichaem staen. De Leeu en hadde vanden lichaem niet gheten, noch den Ezel niet ghebroken.

29

Doen hief de Propheet het lichaem des mans Gods op, ende leyde hem opten Ezel, ende voerden wederom, ende quam inde stadt des ouden Propheeten, dat sy hem souden beclagen ende begrauen. Ende hy leyde het lichaem in zijn graf,

30

Ende beclaechde hem: Och broeder. Ende doen sy hem begrauen hadden,

31

sprack hy tot zijnen sonen: Als ic sterue, so begraeft my in dat graf daer de man Gods in begrauen is, ende legt mijne beenen neffens zijne beenen.

[p. 134v]

32

Want^† het sal geschieden, dat hy geroepen heeft teghen den Altaer te BethEl, door dat woordt des HEEren, ende teghen alle huysen der hoochten, die inden steden Samarie zijn.

† 4.Re. 23.d.25.

33

Maer na dese geschiedenisse en keerde hem Ierobeam niet van zijnen boosen weghe. Maer hy verkeerde hem, ende maecte Priesters der Hoochten vanden snootsten des volcx. Tot wien hy lust had diens hant vulde hy, ende die wert Priester der hoochten.

34

Ende dit quam tot sonde den huyse Ierobeams, dat hy verdoruen ende vander Aerden vernielt wert.