Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xj. Capittel.

¶ Salomon vertoornt den HEEre om der liefden wille der Heydenscher wijuen, Ende daeromme so deylt Godt zijn Rijck, ende gaf hem tegenpartie. Salomo sterft ende wert begrauen.

1

⁺ MAer de Coninck Salomo beminde veel buytenlantsche vrouwen,^† die Dochter Pharao, ende Moabitersen, Amonitersen, Edomiterschen, Sidoniterschen ende Hethiterschen,

+ A vers 1

† 3.Reg. 3.a.1.

2

Van sulcken volcke daer de HEEre den kinderen Israels af gheseyt hadde:^† En gaet niet tot hen, ende en laetse niet tot v comen. Sy sullen uwe herten ghewisselijck nae haren goden neyghen. Aen dese hinc Salomo met liefden.

† Exo. 34.b.12. Deut. 7.a.2. 17.d.22.

3

^* Ende hy hadde seuen hondert vrouwen tot wijuen, ende drie hondert Concubinen. Ende zijn wijuen neychden zijn herte.

* Eccl. 47.d.21. Cant. 6.a.7.

4

Ende als hy nv oudt was, neychden zijn wijuen zijn herte nae vreemde goden, Alsoo dat zijn herte niet gheheel en was metten HEEre sinen God, als dat herte zijns vaders Dauids.

5

Also wandelde Salomo Asthoret den Gode der gheenre van Sidon nae, ende Milcom den grouwel der Ammoniten.

6

Ende Salomo dede dat den HEEre qualijck beuiel, ende en volchde den HEEre niet geheelijck als zijn Vader Dauid.

7

Doen^† timmerde Salomo een Hoochte den Camos den grouwel der Moabiten, opten berch die voor Ierusalem leyt:⁺ Ende Molech den grouwel der Ammoniten.

† 4.Reg. 21.a.3. 23.c.13.

+ B vers 7

8

Also dede Salomo alle sine buytenlantsche wijuen, die haren goden roocten ende offerden.

9

Maer de HEEre was toornich op Salomon, dat zijn herte vanden HEEre den Gode Israels geneycht was,^† die hem tweemael geopenbaert hadde,

† 3.Reg. 3.a.5. 9.a.2.

10

Ende hem sulcx gheboden had, dat hy anderen goden niet nae en soude wandelen. Ende nochtans en had hijt niet gehouden, dat hem de HEEre gheboden hadde.

11

Daerom sprack de HEEre tot Salomo:^† Want dat by v gheschiet is, ende en hebt mijn verbondt ende mijn gheboden niet ghehouden, die ick v gheboden hebbe:^† Soo wil ick oock dat Conincrijc van v trecken, ende uwen knecht gheuen.

† 1.Reg. 15.f.26

† 3.Reg. 12.c.16.

12

Nochtans binnen uwer tijt en wil ict niet doen,^† om ws Vaders Dauids wille, maer vander hant ws soons wil ickt schueren.

† Esaie. 37.f.35.

13

Nochtans en wil ic dat gheheele rijcke niet van hem afschueren. Eenen stam wil ick dijnen sone gheuen, om Dauid mijns knechts wille, ende Ierusalems wille, die ick vercoren hebbe.

14

⁺ Ende de HEERE^† verwecte Salomo eenen wederpartijder, Hadad den Edomijt, vanden Coninclijcken sade die in Edom was.

+ C vers 14

† Iere. 51.b.11.

15

Want doen Dauid in Edom was, ende Ioab de velthooftman op trock om de verslaghenen te begrauen, sloech hy wat mans persoonen waren in Edom.

16

Want Ioab bleef ses maenden aldaer, ende dat gheheele Israel, tot dat hijt

[p. 133r]

al wt royde wat mans persoonen waren, in Edom.

17

Doen vluchte Hadad ende met hem sommighe mannen der Edomiten van zijns Vaders knechten, dat sy in Egipten souden comen. Maer, Hadad was een Ionck geselle.

18

Ende sy maecten hen op van Midian, ende quamen tot Paran, en namen lieden met hen wt Paran, ende quamen in Egipten tot Pharao den Coninck in Egypten, die gaf hem een huys ende ghesette spijse, ende gaf hem een landt in.

19

Ende Hadad vant groote ghenade voor Pharao, alsoo dat hy oock zijns wijfs Thaphenes der Coninginnen suster hem tot eenen wijue gaf.

20

Ende de suster Thaphenes baerde hem, Genubath zijnen sone. Ende Thaphenes voede hem op, inden huyse Pharao, alsoo dat Genubath was inden huyse Pharaos, onder de kinderen Pharaos.

21

⁺ Doen nv Hadad hoorde in Egypten, dat Dauid ontslapen was met zijnen vaderen, ende dat Ioab de velthooftman doodt was, sprack hy tot Pharao:^† Laet my in mijn lant trecken.

+ D vers 21

† Gen. 30.d.25.

22

Pharao sprack tot hem: Wat ghebreect v by my dat ghy in v lant wilt trecken? Hy sprack: Niet maer laet my trecken.

23

Ooc verwecte hem God eenen viant, Reson den sone ElIada die van zijnen Heere HadadEser den Coninc te Soba gheulucht was,

24

Ende vergaderde mannen teghen hem, Ende hy wert een Hooftman der Crijschknechten, doense Dauid verworchde, ende trocken na Damascon, ende woonde aldaer, ende regheerde te Damasco.

25

Ende hy was Israels Wederpartijder aso lange als Salamo leefde: Dat is de schade die Hadad leet, daerom had hy eenen haet tegen Israel ende wert Coninck ouer Sirien.

26

⁺ Daer toe Ierobeam de sone Nebath, een Ephrateeusch van Sareda, Salomons knecht, ende zijn Moeder hiet Seruga, een weduwe, die hief ooc de handt op, teghen den Coninck.

+ E vers 26

27

Ende dat is de sake daerom hy de handt teghen den Coninck op hief: Doen Salomo Millo timmerde, sloot hy de mueren volcomelijck toe aender stadt Dauids zijns Vaders.

28

Ende Ierobeam was een strijtbaer man. Ende doen Salomo sach dat de Ionghelinck behendich was, sette hy hem ouer alle last, des huys Iosephs.

29

Maer het gheuiel in die tijt, dat Ierobeam wt ginc van Ierusalem, ende de Propheet Ahia van Silo, quam hem aen opten wech, ende hadde eenen nieuwen mantel aen, ende die twee waren alleen op den velde:

30

Ende Ahia^† vaette den nieuwen mantel die hy aen hadde, ende schuerde dien in twelf stucken.

† 1.Reg. 15.f.27

31

Ende sprack tot Ierobeam: Neemt thien stucken tot v. Want so spreect de HEEre de God Israels: Siet, ick wil dat Coninckrijc vander hant Salomo schueren, ende v thien stammen gheuen:

32

⁺ Eenen stam sal hy hebben om mijns knechts Dauids wille, ende om der stadt Ierusalems wille^† die ic vercoren hebbe wt allen stammen Israels:

+ F vers 32

† 2.Par. 7.c.12.

33

Daerom, dat sy my verlaten, ende aengebeden hebben, Astaroth den God der Sidoniers, Chamos den God der Moabiten, ende Milcom den God der kinderen Ammon, Ende niet ghewandelt en hebben in mijne weghen, dat sy ghedaen hadden, dat my wel behaechde, mijne gheboden ende Rechten, als Dauid zijn Vader.

34

Ick en wil ooc dat gheheele Rijck wt zijnder hant niet nemen, maer ic wil hem tot eenen Vorst maken zijn leefdage, om Dauids mijns knechts wille dien ic vercoren hebbe, die mijn gheboden ende Rechten gehouden heeft.

35

^† Wt der handt zijns soons, wil ick dat Coninckrijck nemen, ende wil v thien stammen ende zijnen sone eenen stam geuen,

† 3.Reg. 12.c.16.

36

^† Op dat Dauid mijn knecht^* altoos een licht hebbe inder stadt Ierusalem, die ick my vercoren hebbe, dat ick mijnen Name daer in stellen soude.

† 3.Re. 15.a.4: Psal. 132.b.17

* 2.Re. 7.c.13.

37

Dus wil ic v nemen, dat ghy regeert ouer al wat v herte begeert, ende sult coninc zijn ouer Israel.

38

⁺ Ist dat ghy nv hoort al wat ick v ghebieden sal, ende in mijn wegen wandelt, ende doet dat my behaecht dat ghy mijne Rechten ende gheboden houdt, soo mijn knecht Dauid gedaen heeft, soo wil ick met v zijn, ende v een bestandich huys timmeren, so ic Dauid heb ghetimmert. Ende ick wil v Israel geuen,

+ G vers 38

39

Ende wil dat saet Dauids om dies wille verootmoedighen, nochtans niet eewelijc.

40

Maer Salomo leyde toe, om Ierobeam te dooden.^† Doen maeckte hem Ierobeam op, ende vloot in Egipten tot Sisak den Coninc in Egipten, ende bleef in Egipten tot dat Salomo sterf.

† 3.Re. 12.a.2.

41

^† Wat meer van Salomo te seggen is, ende al wat hy ghedaen heeft, ende zijn wijsheyt, dat is gheschreuen inder Cronijcken van Salomo.

† 2.Pa. 9.e.29.

42

Maer den tijdt dat Salomo Coninc was te Ierusalem, ouer dat geheel Israel, is veertich Iaer.

43

Ende Salomo ontsliep met zijnen Vaderen, ende werdt begrauen inde stadt Dauids zijns Vaders, ende zijn soon Rehabeam werdt Coninck in zijn stede.