Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxij. Capittel.

¶ Dauid looft den HEEre met een liet, om dat hy hem van Sauls handen ende vanden anderen zijnder vianden handen verlost had.

1

⁺ ENde Dauid sprac voor den HEEre de woorden deses Liets, inder tijt, doen hem de HEEre verlost hadde vander hant alle zijnder vianden, ende vander hant Sauls, ende sprack:

+ A vers 1

2

De HEEre is mijnen^† steen, ende mijn borcht, ende mijn verlosser.

† Psalm. 18.a.3

3

Godt is mijnen troost,^* op welcken ick betrouwe, mijnen Schilt, en Hoorne mijns Heyls. Mijn bescherminghe, ende mijn toeulucht: Mijn Heylandt, ghy die my helpt van ouerlast.

* Hebre. 2.c.13.

4

Ick wil den HEEre louen ende aenroepen, so sal ick van mijne vianden verlost worden.

5

^† Want de smerten des doots hadden my omuaen: Ende de beken Belials verschricten my.

† Psal. 116.a.3.

6

Der Hellen banden omgauen my: Ende des doots stricken ouerweldichden my.

7

⁺ Als ick benaut ben, soo roep ick den HEERE aen, ende crijssche tot mijnen Godt, soo verhoort hy mijn stemme van sinen Tempel, ende mijn gecrijsch coemt voor hem tot sinen ooren.

+ B vers 7

8

^† De Aerde beefde ende werdt beweecht: De fondamenten des Hemels schuddeden hen ende beefden, doen hy toornich was.

† Psal. 18.a.8. Mat. 27.e.51.

9

Roock ghinck op van zijnder nuesen, ende verslindende vier van sinen monde, dattet daer van blixemde.

10

Hy neychde den Hemel, ende daelde neder, ende het was doncker onder sine voeten.

11

Ende hy voer op Cherub, ende vlooch daer henen,^† ende hy sweefde op de Vederen des Wints.

† Psal. 104.a.3.

12

Sijn Tente rontom hem, was duysternisse, ende swerte dicke wolcken.

13

Vanden schijnsel voor hem, brande het met blixem.

14

De HEERE donderde vanden Hemel, ende de Hoochste liet sinen donder wt.

15

Hy schoot zijn stralen ende verstroydese: Hy liet blixemen, ende verschrictese.

16

⁺ Daer sachmen watergoten, ende des aertbodems gront werdt ontdect, voor dat schelden des HEEREN, voor den adem ende snuyuen zijnder Nuesen.

+ C vers 16

17

Hy schicte wt vander Hoochten, ende haelde my, ende trock my wt groote wateren.

18

Hy verloste my van mijne stercke Vianden, van dien die my haten, die my te machtich waren.

19

Die my ouerweldichden inden tijdt mijns ongheuals, ende de HEEre wert mijn toeuersicht.

20

Hy leyde my wt in dat ruyme: Hy ructer my wt, want hy had lust tot my.

21

De HEEre doet wel by my na mijne gherechticheyt: Hy vergelt my nae de reynicheyt mijnder handen.

22

Want ic houde de wegen des HEEren,

[p. 125v]

ende en ben niet godloos teghen mijnen Godt.

23

⁺ Want alle sine Rechten hebbe ic voor ooghen, ende sine gheboden en werp ick niet van my.

+ D vers 23

24

Maer ic ben sonder smette voor hem, ende wacht my voor sonde.

25

Daerom verghelt my de HEEre nae mijnder gherechticheyt, nae mijnder reynicheyt voor sinen ooghen.

26

^† By den heylighen sydy heylich: By den vromen sydy vroom.

† Psal. 18.c.26.

27

By den reynen zijt ghy reyn, Ende by den verkeerden, zijt ghy verkeert.

28

Want ghy helpt dat allendich volck, ende met uwen ooghen vernedert ghy de hooghe.

29

Want ghy HEERE,^† zijt mijn licht. De HEEre maect mijn duysternisse tot licht.

† Psal. 17.a.1.

30

^* Want met v can ick Crijschvolc in stucken slaen, ende met mijnen GODT ouer de mueren springhen.

* 1.Reg. 17.f.50

31

⁺ Godts weghen zijn onbeulect.^* Des HEEren redenen zijn doorloutert. Hy is eenen schilt, alle den ghenen die hem betrouwen.

+ E vers 31

* Psalm. 12.a.7 19.b.9. Prou. 30.a.5.

32

^† Want waer is eenen Godt behaluen de HEERE? Ende waer is eenen Troost sonder onse Godt?

† Deut. 4.f.35. 32.f.39.

33

God sterct my met crachte. Ende wijst my eenen wech sonder vlecke.

34

Hy maect mijne voeten ghelijck den Herten, ende stelt my op mijne hoochte.

35

^† Hy leert mijne handen strijden, ende leert mijnen arm den stalen Boghe spannen.

† Psal. 144.a.1

36

Ende ghy gheeft my den schilt dijns Heyls, Ende als ghy my verootmoedicht, soo maect ghy my groot.

37

Ghy maect onder my ruymte te gaen, dat mijn enckelen niet en slipperen.

38

Ick wil mijne vianden naiagen, ende die verdoen, ende en wil niet wederom keeren, tot dat icse vernielt hebbe.

39

Ick wilse vernielen, ende in stucken slaen, ende en sullen my niet wederstaen. Sy moeten onder mijne voeten vallen.

40

⁺ Ghy condt my toerusten met cracht totten strijdt. Ghy condt onder my werpen, die hem teghen my setten.

+ F vers 40

41

Ghy gheeft my mijn Vianden inde vlucht, dat icse verstoore, die my haten.

42

Sy liefuoeghen hen toe, maer daer en is gheen Helper, totten HEEre,^* maer hy en antwoort hen niet.

* Prou. 1.c.28.

43

Ick wilse in stucken slaen als stof opter Aerden, ghelijck als slijck opter straten, wil ickse wtbreyden ende verstroyen.

44

Ghy helpt my vanden twistigen volcke, ende behoedt my tot een hooft onder de Heydenen. Een volck dat ick niet en kende, dienet my.

45

Den vreemden kinderen heeftet tegen my ghefaelgeert, Ende hooren my met ghehoorsamen ooren.

46

De vreemde kinderen zijn versmacht, Ende dwinghen hen in hare banden.

47

De HEERE leeft, ende ghelouet sy mijnen troost, ende Godt den troost mijns Heyls, moet verheuen worden.

48

De Godt die my de wrake gheeft, ende worpt de volcken onder my.

49

Hy leyt my wt van mijnen Vianden: Ende verhoocht my vanden ghenen, die hem teghen my oprechten. Ghy helpt my vanden vermetenen.

50

Daerom wil ick v^† dancken HEEre onder de Heydenen, ende uwen Name Lof singhen.

† Roma. 15.a.8

51

^* Die sinen Coninck groot Heyl bewijst, ende ontfermherticheyt doet aen sinen Ghesalfden Dauid, ende aen zijn saet eewelijck.

* Psal. 18.f.51.