Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xviij. Capittel.

¶ Dauids heyr heeft de victorie inden strijt, Absalon blijft doot, waerom zijn vader Dauid droeuich was, ende rouwe droech.

1

⁺ ENde Dauid^† ordineerde dat volck dat by hem was, ende stelde Hooftlieden ouer hen, ouer duysent, ende ouer hondert.

+ A vers 1

† 1.Reg. 11.c.11.

2

Ende seynden des volcx een derdendeel wt, onder Ioab, ende een derdendeel onder Abisai, den soon SeruIa, Ioabs broeder, ende een derdendeel onder^* Ithai, den Gethiter.

Ende de Coninck sprac totten volcke: Ic wil oock met v wt trecken.

* 2.Reg. 15.d.19

3

Maer dat volc seyde:^† Ghy en sult niet wt trecken. Want al ist dat wi al vluchten, oft die helft steruen, so en sullen sy hen onser niet aen nemen. Want ghy zijt als oft onser thien duysent waren. So ist nv beter, dat ghy ons wt der stadt helpen muecht.

† 2.Reg. 21.d.17

4

De Coninck sprack tot hen: Wat v behaecht dat wil ick doen. Ende de Coninck ghinc aen de poorte, ende allet volck trock wt by honderden ende by duysenden.

5

Ende de Coninck geboot Ioab ende Abisai, ende Ithai, ende sprack: Gaet my suyuerlijck om metten Ionghelinck Absalon. Ende allet volck hoordet, doen de Coninck allen den Hooftlieden gheboot van Absalon.

6

⁺ Ende doent volck wtquam opt velt Israel tegen, verhief hem den strijt inden woude Ephraim.

+ B vers 6

7

Ende dat volck Israel wert aldaer geslagen voor de knechten Dauids, alsoo dat opten seluen dach eenen grooten slach gheschiede, twintich duysent mannen.

8

Ende den strijdt was aldaer verstroyt op alle dat Landt. Ende dat wout verslinde des daechs veel meer volcx, dan dat sweert verslinde.

9

Ende Absalon gemoette de knechten Dauids, ende reedt op eenen muyl. Ende als den muyl onder een groote dicke eycke quam verhinc zijn hooft aen den eyck, ende sweefde tusscen Hemel ende Aerde, maer zijnen muyl liep onder hem wech.

10

Doen dat een man sach, bootschapte hijt Ioab ende sprack: Siet, ick sach Absalon aen eender eycken hangen.

11

Ende Ioab sprack totten man diet hem gebootschapt hadde: Siet, saecht ghy dat, waerom en sloechdy hem dan aldaer niet ter Aerden? Soo woude ic v van mijnen twegen thien siluerlingen, ende eenen gordel ghegeuen hebben.

12

⁺ De man sprack tot Ioab: Al haddy my duysent siluerlingen in mijn hant gewegen, so en wilde ick nochtans mijne hant aen des Conincx soon niet geslagen hebben. Want de Coninc geboot v, ende Abisai ende Ithai, voor onsen ooren ende sprac: Wacht v dat niemandt den Iongelinck Absalon [leedt en doe.]

+ C vers 12

13

Oft waert dat ick yet valsch gedaen had, op mijnder sielen pericule, dewijle den Coninck niet verholen en wort, so sout ghy selue teghen my ghestaen hebben.

14

Ioab sprac: Ic en can so lange niet by v vertrecken. Doen nam Ioab drie spiessen in zijne hant, ende stietse Absalon in zijn herte doen hy noch leefde, aende eycke.

15

Ende thien iongelingen Ioabs wapendragers, maecten hen daerom, ende sloegen, hem doot.

16

Doen blies Ioab de basuyne, ende bracht dat volck weder, op dat het Israel niet verder na en soude iaghen. Want Ioab wilde dat volc sparen.

17

Ende sy^† namen Absalon ende wierpen hem in dat Wout in eenen grooten Cuyl,^* ende leyden eenen seer grooten hoop steenen op hem. Ende dat gheheel Israel vluchte, elc in zijn Hutte.

† Deut. 21.d.21.

* Iosue. 7.d.26.

18

⁺ Absalon had hem een^† Columne opghericht doen hy noch leefde, die staet in des Conincx valleye. Want hy sprac:^* Ick en heb geenen soon,daerom sal dit mijns naems gedenckenisse zijn: Ende hiet de Columne na zijnen name. Ende heet oock tot op desen dach, Absalons Ruymte.

+ D vers 18

† Deut. 17.a.5. 1.Reg. 15.c.12.

* 2.Reg. 14.d.27.

19

Ahimaaz de sone Sadok sprack: Lieue laet my henen loopen ende den Coninc vercondighen, dat de HEEre hem recht gedaen heeft van zijnder vianden handen.

20

Maer Ioab sprac tot hem: Ghy en brengt heden geen goede bootschap, op eenen anderen dach suldy bootschap brengen, ende heden niet. Want des Conincx soon is doot.

21

Maer tot Cusi sprac Ioab: Gaet henen ende bootscapt den Coninc wat ghy gesien hebt. Ende Cusi badt Ioab aen, ende liep henen.

22

⁺ Maer Ahimaaz de sone Sadok seyde weder tot Ioab: Hoe, oft ick ooc den Cusi na liepe? Ioab sprack: Wat wildy henen loopen mijn sone? Coemt herwaerts, ghy en sult geen goede bootschap brenghen.

+ E vers 22

23

Hoe, oft ick henen liepe? Hy sprac tot hem: So loopt doch henen. Also liep Ahimaaz henen opten stracken wech, ende quam voor Cusi.

24

Maer Dauid sat tusschen twee Poorten. Ende de wachter ghinc opt dack der Poorten, aen de muere, ende hief zijn oogen op, ende sach eenen man alleen loopen,

25

Ende riep, ende gaft den Coninck te kennen. Maer de Coninc sprack: Is hy al-

[p. 123v]

leen, so isser een goede bootschap in zijnen monde. Ende doen die selue ghinck ende daer quam,

26

Sach de Wachter eenen anderen man loopen, ende riep in de poorte ende sprack: Siet, een man loopt alleen. Maer de Coninck sprack: Die is ooc een goede bode.

27

De Wachter sprack: Ick sie des eersten loop aen, als den loop Ahimaaz, des soons Sadok. Ende de Coninc sprac: Het is een goet man, ende brenget een goede bootschap.

28

Maer Ahimaaz riep ende sprack totten Coninck: Vrede, ende aenbede voor den Coninc op zijn aensicht ter Aerden, ende sprac: Geloeft sy de HEEre uwe God, die de lieden die haer hant tegen mijnen Heere den Coninc op hieuen, ouer gegeuen heeft.

29

⁺ Maer de Coninck sprack: Gaetet den ionghelinck Absalon oock wel? Ahimaaz sprac: Ick sach een groot rumoer, doen des Conincx knecht Ioab, my, uwen knecht herwaerts seynde, ende en weet niet wat het was.

+ F vers 29

30

De Coninc sprack: Gaet daerom, ende treedt herwaerts. Ende hy ghinc daerom, ende stont daer.

31

Siet, doen quam Cusi ende sprack: Ick brenge goede bootschap mijn Heere Coninc. De HEEre heeft v heden recht gedaen, vander hant alder geender die hen teghen v verhieuen.

32

Maer de Coninc sprac tot Cusi: Gaetet den Iongelinc Absalon oock wel? Cusi sprac: Het moet alle vianden des Conincx mijns Heeren soo gaen, soot den ionghelinck gaet, ende alle die hen tegen v op rechten om quaet te doen.

33

Doen werdt de Coninck bedroeft, ende ghinc opwaert opde sael, inder poorten, ende weende, ende int gaen, sprack hy aldus: Mijn soon Absalon, mijn sone, mijn sone Absalon, wildet God dat ic voor v moeste steruen.^† O Absalon mijn soon, mijn soon.

† 1.Reg. 19.a.4.