Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xv. Capittel.

¶ Absalon staet na zijns vaders rijc. Ende Dauid vliet met de zijne.

1

⁺ ENde het gheuiel daer nae, dat Absalon hem liet maken,^† Waghens ende Rossen, ende vijftich mannen die zijne^† Trauanten waren.

+ A vers 1

† 3.Reg. 1.a.5.

† Voorloopers.

2

Ende Absalon maecte hem altijt des morgens vroech op, ende tradt aenden wech by de poorte. Ende als yemandt een handelinghe hadde, dat hy totten Coninck voort gherechte comen soude, riep hem Absalon tot hem ende sprac: Wt welcke stadt zijt ghy? Als die dan sprack: V knecht is een wt den stammen Israels,

3

So sprac Absalon tot hem: Siet, v sake is recht ende slecht, maer ghy en hebt geenen verhoorder vanden Coninck.

4

Ende Absalon sprac: O, wie set my tot eenen Coninck inden lande, dat alle man tot my quaem die een saecke ende gerechts handel heeft, dat ick hem totten rechte hielpe?

5

Ende als hem yemandt tot hem dede, dat hy hem wilde aenbeden, so stack hy zijn hant wt, ende greep hem, ende custe hem.

6

⁺ Op die maniere dede Absalon alle Israel, als sy quamen voort gherechte totten Coninck, ende stal alsoo dat herte der mannen Israels.

+ B vers 6

7

Na veertich iaren sprac Absalon totten Coninck: Ic wil henen gaen ende mijn belofte tot Hebron voldoen, die ick den HEEre belooft heb.

8

Want v knecht dede een ghelofte^† doen ick te Gesur in Sirien woonde, ende sprack: Als my de HEEre weder te Ierusalem brengt, soo wil ick den HEEre eenen Gods dienst doen.

† 2.Re. 13.g.37.

9

De Coninck sprac tot hem: Gaet henen met vreden. Ende hy maecte hem op, ende ghinck na Hebron.

10

Maer Absalon hadde bespieders wtghesonden in alle stammen Israels, ende doen seggen: Als ghy der Basuynen geluyt hooren sult, soo segt: Absalon is Coninck gheworden tot Hebron.

11

Daer ghingen twee hondert mannen met Absalon, van Ierusalem geroepen. Maer sy gingen in haerder eenvuldicheyt, ende en wisten vander saken niet.

12

⁺ Absalon seynde oock nae Achitophel den Gilonite, Dauids raetsman, wt zijnder stadt Gilo. Als hy nv den offer dede, wert dat verbont sterc, ende dat volc liep toe, ende vermeerderde hem met Absalon.

+ C vers 12

13

Doen quam daer een, die gaft Dauid te kennen, ende sprac: Dat herte van alle man in Israel volcht Absalon nae.

14

Dauid sprack tot alle zijne knechten, die by hem waren te Iersusalem: Op laet ons vluchten, want hier en sal geen ontulieden zijn voor Absalon. Haest v, dat wy gaen, op dat hy ons niet en verrassche, ende grijpe ons, ende brenghe een ongeluck op ons, ende slae de stadt metter scherpten des Sweerts.

15

Doen spraken de knechten des Conincx tot hem: Wat mijn Heere de Coninck verkiest, siet, hier zijn dijne knechten.

16

Ende de Coninc ghinck wt te voete, met zijnen gheheelen huyse.^† Maer hy liet thien Concubinen dat huys bewaren.

† 2.Reg. 16.d.21 20.a.3.

17

⁺ Ende doen de Coninck ende alle dat volc te voete wt quamen, traden sy verre vanden huyse,

+ D vers 17

18

Ende alle zijne knechten ghinghen neffens hem: Daer toe alle Creti ende Plethi, ende alle Gethiten^† ses hondert mannen, die van Gath te voete gecomen waren, ghinghen voor den Coninck wech.

† 1.Reg. 23.c.15

19

Ende de Coninc sprack tot^† Ithai den Gethiter: Waerom gaet ghy oock met ons? Keert weder om ende blijft by den Coninck. Want ghy zijt vreemt, ende van uwe plaetse herwaerts getrocken:

† 2.Reg. 18.a.3

20

Gisteren sydy gecomen, ende waecht ghy heden

[p. 122r]

met ons te gaen? Maer ic wil gaen werwaerts ic can. Keert wederom, ende uwen broederen met v geschiede ontfermherticheyt ende trouwe.

21

Ithai antwoorde ende sprack:^† Soo warachtelijck als de HEEre leeft, ende soo waerachtelijck als mijn Heere de Coninc leeft, in wat plaetse mijn Heere de Coninc zijn sal, het gerake totter doot of totten leuen, daer sal v knecht oock zijn.

† Ruth. 1.c.16.

22

Dauid sprac tot Ithai: So coemt ende gaet mede. Also ginc Ithai mede de Gethiter, ende alle zijn mannen, ende den geheelen hoop der kinderen die met hem waren.

23

⁺ Ende dat geheele Lant weende met luyder stemmen, ende allet volc ghinc mede. Ende de Coninc ghinc ouer de beke Kidron, ende allet volck ghinck voor opten wech die totter woestijnen gaet.

+ E vers 23

24

Ende siet, Sadock was oock daer, ende alle Leuiten die by hem waren, ende droegen de Arcke des verbonts Godts, ende steldense daer henen. Ende AbIathar tradt inde hoochte tot dat allet volc der stadt wt quam.

25

Mer de Coninc sprac tot Sadok: Brengt de Arcke Gods weder inde stadt, vinde ic genade voor den HEEre, so sal hy my weder halen, ende salse my laten sien, ende zijn huys.

26

Maer seyt hy also: Ic en heb geenen lust tot v, siet, hier ben ic, hi maket met my alsoot hem wel behaecht.

27

⁺ Ende de Coninc sprack totten Priester Sadok: O ghy^† siender, keert wederom met vrede in de stadt, ende met v uwer beyder sonen, Ahimaaz v sone, ende Ionathan de sone AbIathar.

+ F vers 27

† 1.Reg. 9.b.9

28

Siet, ic wil vertrecken op dat blacke velt der woestinen, tot datter bootschap van v come, ende geuet my te kennen.

29

Also brachten Sadok ende AbIathar darcke Gods weder te Ierusalem, ende bleuen aldaer.

30

Maer Dauid ginck henen aen den Olyberch en weende, ende zijn hooft was^* bedect, want hy ghinc bedect. Daer toe al tvolck dat by hem was, had elck zijn hooft bedect, ende ghingen aen, ende weenden.

* Toeghewonden.

31

Ende doent Dauid ghebootschapt wert, dat Achitophel met Absalon int verbont was, sprac hy: HEEre maeckt den raet Achitophels tot sotheyt.

32

Ende doen Dauid op de hoochte quam, daermen Godt aen te bidden plach, siet, doen gemoette hem Husai de Arachiter, met eenen gheschuerden rock, ende aerde op zijn hooft.

33

⁺ Ende Dauid sprack tot hem: Ist dat ghy met my gaet, so suldy my eenen last zijn.

+ G vers 33

34

Maer waert dat ghy weder in de stadt ginct ende seydet tot Absalon: Ick ben uwe knecht, ic wil des Conincx zijn, ic die ws vaders knecht was tot dier tijt, wil nv v knecht zijn, so suldi my te goede^† den Raetslach Achitofels te niet maken.

† 2.Re. 17.a.1. b.14.

35

So is Sadok ende AbIathar de Priesters met v. Al wat ghy hoort wt des Conincx huyse, dat segt de Priesters Sadok ende AbIathar.

36

Siet, daer zijn by haer, haer twee sonen, Ahimaaz Sadoks, ende Ionathan AbIathars sone, door de selue condy my ontbieden, wat ghy hooren sult.

37

Also quam Husai de vrient Dauids in de stadt: Ende Absalon quam te Ierusalem.