Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .x. Capittel.

¶ Dauid seynt boden tot Hanon der Ammoniten Coninck, welcke hem schendet zijne boden, ende daerom trect Dauid teghen haer, ende hy verwintse in twee strijden.

1

⁺ ENde het gheuiel daer na,^† dat de Coninc der kinderen Ammon sterf, ende zijn soon Hanon wert Coninck in zijn stede.

+ A vers 1

† 1.Pa. 20.a.1.

2

Doen sprack Dauid: Ick wil ontfermherticheyt doen aen Hanon den sone Nahas^* ghelijck zijn vader aen my ontfermherticheyt gedaen heeft: Ende seynde henen, ende liet hem troosten door zijn knechten ouer zijnen Vader.

Als nv de knechten Dauids, int lant der kinderen Ammon quamen,

* 1.Reg. 22.a.4

3

Spraken de machtige der kinderen Ammon tot haren Heere Hanon: Meynt ghy dat Dauid uwen Vader eere voor uwen ooghen, dat hy troosters tot v ghesonden heeft? En meynt ghy niet, dat hy daerom zijne knechten tot v heuet ghesonden, dat hy de stadt ondersoecken ende bespieden, ende om keeren soude?

4

⁺ Doen nam Hanon de knechten Dauids, ende schoer hen den baert half, ende sneet hen de cleederen half af, totten gordel toe, ende lietse gaen.

+ B vers 4

5

Doen dat Dauid wert ghebootschapt, seynde hy hen te gemoet, want de mannen waren seer ghescheynt. Ende de Coninck dede hen segghen: Blijft tot Ieriho, tot dat uwen baert weder wast, so coemt dan weder.

6

Maer doen de kinderen Ammon saghen, dat si voor Dauid stinckende waren gheworden, seynden sy henen, ende namen aen de Siriers des huys Rehob, ende de Siriers tot Soba, twintich duysent mannen voetvolcx, ende vanden Coninck Maacha duysent mannen, ende van Istob twelf duysent mannen.

7

Doen Dauid dat hoorde, seynde hy Ioab henen metten gheheelen heyr der Crijchslieden.

8

⁺ Ende de kinderen Ammon trocken wt, ende bereyden hen totten strijt, voor de duere der poorten. Maer de Siriers van Soba, van Rehob van Istob, ende van Maacha, waren alleen inden velde.

+ C vers 8

9

Als nv Ioab sach, dat den strijdt op hem ghestelt was, voor ende achter, vercoor hy wt, alle Ionghe wtgelesen mannen in Israel, ende bereyde hem tegen de Siriers.

10

Ende dat ouergebleuen volc dede hy onder de handt zijns broeders Abisai, dat hy hem soude wapenen tegen

[p. 119v]

de kinderen Ammon,

11

Ende sprac: Ist dat my de Siriers te machtich zijn, so coemt my te hulpe: Maer ist dat v de kinderen Ammon te machtich zijn, so wil ick v te hulpe comen.

12

Hebt eenen goeden moet, ende laet ons sterc zijn voor onse volc, ende voor de steden ons Gods. Maer de HEEre doe wat hem behaecht.

13

Ende Ioab maeckte hem daer toe metten volcke dat by hem was, om te strijden teghen de Siriers. Ende sy vloden voor hem.

14

Ende doen de kinderen Ammon sagen, dat de Siriers vloden, doen vloden sy ooc voor Abisai, ende trocken inde stadt. Also keerde Ioab wederom vanden kinderen Ammon, ende quam te Ierusalem.

15

⁺ Ende doen de Siriers saghen, dat sy gheslaghen waren voor Israel, quamen sy te hoope.

+ D vers 15

16

Ende HadadEser seynde henen, ende bracht daer wt de Siriers, op ghene sijde des waters, ende leyde daer in hare macht. Ende Sobah de velthooftman HadadEser, trock voor hen wech.

17

Doen dat Dauid wert vercondicht, vergaderde hy te hoope dat geheel Israel, ende trock ouer de Iordane, ende quam te Helam. Ende de Siriers wapenden hen tegen Dauid om teghen hem te strijden.

18

Maer de Siriers vloden voor Israel. Ende Dauid verworchde der Siriers seuen hondert waghens, ende veertich duysent Ruyters. Daer toe Sobah den velthooftman sloech hy, dat hy aldaer sterf.

19

Maer doen de Coninghen die onder HadadEser waren, saghen, datse geslagen waren voor Israel, maecten sy vrede met Israel, ende werden hem onderdaen. Ende de Siriers vreesden hen den kinderen Ammon meer te helpen.