Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .ij. Capittel.

¶ Dauid treckt wt om raet voor den HEEre tot Hebron, daer werdt hy van dat huys Iuda Coninc ghesalft. Maer Abner de hooftman Sauls, neemt voor hem te maken Isboseth Sauls soon Coninck ouer Israel.

1

⁺ NAe dese gheschiedenisse^† vraechde Dauid den HEERE ende sprac: Sal ick op reysen in een vanden steden Iuda? Ende de HEERE sprack tot hem: Reyst op. Dauid sprack: Waer henen? Hy sprack: Nae Hebron.

+ A vers 1

† 1.Reg. 23.a.2. 30.b.8. 2.Reg. 5.d.19. 3.Reg. 22.a.6. 2.Par. 18.a.4. Iudic. 1.a.1. 20.c.18.

2

Alsoo trock Dauid derwaerts met sinen twee wijuen Ahinoan de Iesraelitin, ende met Abigail, Nabals des Carmeliten wijf.

3

Daer toe de Mannen die by hem

[p. 116v]

waren leyde Dauid op, eenen yegelijcken met sinen huyse, ende woonden inde Steden Hebron.

4

^† Ende de mannen Iuda quamen ende salfden Dauid aldaer tot eenen Coninck ouer dat huys Iuda. Ende doent Dauid te kennen wert ghegheuen, dat die van^† Iabes in Gilead, Saul begrauen hadden,

† 1.Mac. 2.f.57

† 1.Regum. 31.c.11

5

Seynde hy boden tot hen, ende dede hen segghen: Gheseeghent zijt ghy den HEEre, dat ghy sulcke ontfermherticheyt aen uwen Heere Saul gedaen, ende hem begrauen hebt.

6

Soo doe de HEEre nv aen v ontfermherticheyt ende trouwe: Ende ic wil v oock goet doen, om dat ghy sulcks ghedaen hebt.

7

Dus moeten nv uwe handen ghetroost zijn, ende zijt dapper ende koen. Want uwe Heere Saul is doot, so heeft my dat huys Iuda gesalft tot eenen Coninck ouer hen.

8

⁺ Mer Abner de Sone Ner, die Sauls velthooftman was, nam Isboseth Sauls soon, ende leyde hem doort heyr,

+ B vers 8

9

Ende maecte hem tot eenen Coninc ouer Gilead, Assur, Iesreel, Ephraim, BenIamin ende ouer Israel.

10

Ende Isboseth Sauls soon was .xl. iaer out doen hy Coninck wert ouer Israel, ende regeerde twee iaer. Maer dat huys Iuda hieltet met Dauid.

11

^† Ende den tijt die Dauid Coninc was tot Hebron ouer dat huys Iuda, was seuen iaer ende ses maenden lanck.

† 2.Regum. 5.a.5

12

Ende Abner de sone Ner, trock wt metten knechten Isboseth des soons Saul, wt den heyr nae Gideon.

13

Ende^* Ioab de soon SeruIa, trock wt metten knechten Dauids, ende quamen te hoope byden poel tot Gibeon, ende stelden hen: Dese op dese side des poels, dander op gheen side.

* 2.Par. 2.b.16.

14

Ende Abner sprac tot Ioab: Laet hen de Ionghelinghen op maken, ende voor ons spelen. Ioab sprack: Wel aen, het ghelde wel.

15

Doen maecktense hen op ende ghinghen henen int getal twaelf wt BenIamin van Isboseths Sauls soons deel, ende twaelf vanden knechten Dauid.

16

Ende elck greep den anderen byden cop, ende stiet hem zijn sweert in zijn side, ende vielen te samen. Waer af de plaetse ghenoemt wert, Helkath, Hazurim, die tot Gibeon is.

17

⁺ Ende daer verhief eenen seer scherpen strijt in dien daghe. Maer Abner ende de mannen Israels werden geslagen vanden knechten Dauids.

+ C vers 17

18

Ende aldaer waren drie sonen SeruIa, Ioab, Abisai, ende Asahel:^† Maer Asahel was rasch te voete als een Rhee opt velt,

† Eccle. 9.c.11.

19

Ende iaechde Abner na, ende en weeck noch ter rechter noch ter slincker hant van Abner.

20

Doen keerde hem Abner om, ende sprack: Sijt ghy Asahel? Hy seyde: Ia.

21

Abner sprack tot hem: Gaet ter rechter oft slincker handt, ende neemt een vanden ionghelingen voor v, ende neemt hem zijn harnasch. Mer Asahel en wilde niet aflaten van hem.

22

Doen seyde Abner noch tot Asahel: Heft v van my. Waerom wilt ghy dat ick v ter aerden slae? Ende hoe dorste ick mijn aensicht op heffen voor uwen broeder Ioab?

23

Maer hy en woude niet wijcken.^† Doen stac hem Abner achter hem, met een spiesse in sinen buyc, also dat de spiesse door henen ghinc, ende hy viel aldaer, ende sterf voor hem. Ende wie op de plaetse quam, daer Asahel doot lach, die stont stille.

† 2.Re. 20.b.10. 3.f.30.

24

⁺ Maer Ioab ende Abisai iaechden Abner nae, tot dat de Sonne onder ghinc. Ende doen si quamen opten berch Amma, die voor Giah leyt, opten wech na der woestijnen Gibeon,

+ D vers 24

25

Vergaderden hen de kinderen BenIamin achter Abner henen, ende werden een hoopken, ende traden op den top van eenen berghe.

26

Ende Abner riep tot Ioab ende seyde: Sal dan dat sweert sonder eynde verslinden? En weet ghy niet dat hier naemaels meer iammers mochte worden? Hoe langhe en wildy den volcke niet seggen, dat het op houde van sinen broederen?

27

Ioab sprac: Also warachtelijc als Godt leeft, hadt ghy heden morghen soo ghesproken, dat volck hadde elc van sinen broeder af ghelaten.

28

Ende^† Ioab blies de basuyne, ende allet volc stont stille, ende en iaechden Israel niet meer nae, ende en streden oock niet meer.

† 2.Re. 20.d.22.

29

Maer Abner ende sine mannen gingen alle den nacht ouer dat black velt, ende ginghen ouer de Iordane, ende wandelden door dat gheheele Bithron, ende quamen inden Legher.

30

Maer Ioab keerde hem van Abner, ende vergaderde dat geheele volck. Ende daer gebraken aen de knechten Dauids, neghenthien mannen, ende Asahel.

31

Maer de knechten Dauids hadden gheslaghen onder BenIamin ende de mannen Abner, alsoo datter drie hondert ende tsestich mannen doot waren bleuen. Ende si hieuen Asahel op, ende begroeuen hem in zijns vaders graf te Bethlehem.

32

Ende Ioab met sine mannen ginghen den gheheelen nacht, alsoo dat het licht op brack tot Hebron.