Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxvj. Capittel.

¶ Dauid wert vanden Siphers den Coninck Saul ghewesen, die zijnen Legher ghemaeckt hadde in Gibeath Hachila, Dauid vint Saul slapende, ende als hem Abisai doorsteken wilde, soo belettet Dauid, maer hy neemt Saul zijn Spiesse ende zijnen waterbeker.

1

⁺ MAer die van Siph quamen tot Saul, te Gibeath,^* ende seyden: En is Dauid niet verborghen opten Berghe Hachila, voor de woestijne?

+ A vers 1

* 1.Reg. 23.d.19

2

Doen maecte hem Saul op, ende trock neder nader woestijnen Siph, ende met hem drie duysent ionghe wtgelesen mannen in Israel, dat hy Dauid soecken soude inder woestijnen Siph.

3

Ende legerde hem opten Berghe Hachila, die voor de woestijne leyt aenden weghe. Maer Dauid bleef inder woestijnen. Ende doen hy sach dat Saul hem na quam in de woestijne,

4

Sant hy Bespieders wt, ende vernam dat Saul sekerlijck comen was.

5

Ende Dauid maecte hem op, ende quam aen de plaetse daer Saul sinen Legher hadde, ende sach de plaetse, daer Saul lach met sinen velthooftman^* Abner, den sone Ner: Want Saul lach inder wagenborch, ende dat heyrvolck rontom hem.

* 1.Re. 14.g.50.

6

Doen antwoorde Dauid ende sprack tot Ahimelech den Hethiter, ende tot Abisai den soon SeruIa den broeder Ioab: Wie wil met my af gaen tot Saul, inden Legher? Abisai sprack: Ick wil met v af gaen.

7

⁺ Alsoo quam Dauid ende Abisai totten volcke des nachts, ende siet, Saul lach

+ B vers 7

[p. 114r]

ende sliep inden waghenborch, ende zijn spiesse stack in de Aerde aen zijn hooft. Maer Abner ende dat volc lach rontom hem.

8

Doen sprack Abisai tot Dauid: God heeft uwen Viant heden in v hant besloten, so wil ick hem nv met de spiesse steken in de Aerde, eens dat hijs genoech hebben sal.

9

Maer Dauid sprack tot Abisai: En verderft hem niet. Want wie wil de hant aenden Ghesalfden des HEEren slaen, ende ontschuldich blijuen?

10

Voort seyde Dauid: So warachtelic als de HEEre leeft, ist dat hem de HEEre niet en slaet, oft sinen tijt come dat hy sterue, oft in eenen strijt trecke, ende vergae,

11

^† So laet de HEEre dat verre van my zijn, dat ick mijn hant aenden Gesalfden des HEEren soude slaen. Soo neemt nv de spiesse tot sinen hoofde, ende den waterbeker, ende laet ons wech gaen.

† 1.Reg. 24.b.7

12

Also nam Dauid de spiesse ende den waterbeker, de welcke aen Sauls hooft was, ende sy ghinghen wech. Ende daer en was nyemandt diet sach, noch merckte, noch ontwaecte, maer si sliepen alle:^† Want daer was eenen diepen slaep vanden HEEre op hen gheuallen.

† 3.Macha. 11.

13

⁺ Doen nv Dauid ouer op ghene zijde was gecomen, tradt hy opt hoochste des Berchs van verre, also datter een wijde ruymte was tusschen hen,

+ C vers 13

14

Ende riep dat volck aen ende Abner den sone Ner, ende sprack: En hoordy niet Abner? Ende Abner antwoorde, ende sprack: Wie zijt ghy, dat ghy so roept teghen den Coninc?

15

Ende Dauid sprack tot Abner: En sydy niet een man? Ende wie is ws ghelijck in Israel? Waerom en hebdy dan niet bewaert uwen Heere den Coninck? Want een vanden volcke isser in ghecomen om uwen Heere den Coninck te bederuen:

16

Maer het en is niet fijn dat ghy ghedaen hebt.^† Soo warachtelijck als de HEERE leeft, ghy zijt kinderen des doots, dat ghy uwen Heere den Ghesalfden des HEEren niet bewaert en hebt. Nv siet, hier is die spiesse des Conincx, ende den waterbeker die tot zijnen hoofde waren.

† 1.Reg. 20.e.31.

17

Doen kende Saul de stemme Dauids,^* ende sprack: En is dat niet uwe stemme mijn sone Dauid? Dauid sprack: Het is mijn stemme mijn Heere, Heer Coninck.

* 1.Re. 24.d.17

18

Ende sprac voort: Waerom veruolcht mijn Heere alsoo sinen knecht? Wat heb ick ghedaen? Ende wat is quaets in mijnder hant?

19

So hoore doch mijn Heere de Coninck de woorden zijns knechts. Verweckt v de HEEre teghen my,^* soo laetmen een Spijsoffer riecken. Maer doent kinderen der menschen, soo moeten si veruloect zijn voor den HEERE, dat si my heden verstooten, dat ick niet en woone in des HEEren erfdeel, ende spreken: Gaet henen, dient anderen Goden,

* Num. 16.c.15.

20

⁺ So en verualle nv mijn bloet niet opter Aerden vanden aensicht des HEEren. Want de Coninc Israels is wt getrocken om te soecken een Vloo, gelijcmen een velthoen iaecht op de Berghen.

+ D vers 20

21

Ende Saul sprack: Ick heb ghesondicht, coemt weder mijn soon Dauid, Ick en wil v voortaen geen leet doen, om dat mijn siel heden ten daghe dierbaer gheweest is in uwen ooghen. Siet, ick heb sottelijck ende seer onwijselijck ghedaen.

22

Dauid antwoorde ende sprack: Siet, hier is de spiesse des Conincx, Een vanden Ionghers come ouer ende haelse.

23

Maer de HEEre sal eenen yegelijcken vergelden nae zijn gherechticheyt ende ghelooue. Want de HEEre heeft v heden in mijn hant ghegeuen: Maer ick en wilde mijn hant aenden Ghesalfden des HEEren niet slaen.

24

Ende ghelijc als v siele heden in mijnen oogen groot is gheacht geweest, so moet mijn siele groot geacht worden voor de ooghen des HEEren, ende verlosse my van alle droeffenisse.

25

Saul sprack tot Dauid: Gheseghent sydy mijn sone Dauid, ghy sullet doen ende volvueren. Maer Dauid ghinck zijnder straten, ende Saul keerde wederom om in zijn plaetse.