Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxv. Capittel.

¶ Samuel sterft, Dauid coemt in Paran. Nabal de dwaes vertoornt hem, maer Abigail Nabals wijf versoent hem weder.

1

⁺ ENde^* Samuel sterf. Ende dat gheheele Israel vergaderde hem, droeghen rouwe om hem, ende begroeuen hem in zijn huys te Rama.

Maer Dauid maecte hem op, ende troc af inde woestijne Paran.

+ A vers 1

* 1.Reg. 28.a.3.

2

Ende daer was een man tot Maon, ende zijn besittinghe tot Carmel, ende de man was van seer grooten vermoghen, ende hadde drie duysent schapen, ende duysent geyten:^† Ende het gheschiede iuyst, dat hy zijn schapen schoer tot Carmel.

† Gene. 31.c.19. 38.b.12. 2.Reg. 13.e.23.

3

Ende hy hiet Nabal: Maer zijn wijf hiet Abigail, ende was een vrouwe van goeden verstande, ende scoon van aensichte. Maer de man was hert ende boosachtich in sinen doene, ende was een van Caleb.

4

Doen nv Dauid inder woestijnen hoorde, dat Nabal zijn schapen schoer,

5

Seynde hy thien Ionghelingen wt, ende sprac tot hen: Gaet henen op nae Carmel, Ende als ghy tot Nabal coemt, soo groet hem van mijnen twegen vriendelijck, ende spreect:

6

Godt groet v, vrede sy met v, ende met uwen huyse, ende met al dat ghy hebt:

7

⁺ Ick heb ghehoort dat ghy schaepscheerders hebt. Nv uwe herders die ghy hebt zijn met ons gheweest, wy en hebben hen niet moeyelijck gheweest, ende hen en heeft niet ghefaelgeert aen dat ghetal, alsoo langhe als si te Carmel geweest zijn.

+ B vers 7

8

Vraecht uwe Iongelingen daer nae, die sullent v seggen. Ende laet de Ionghelinghen ghenade vinden voor uwen oogen: Want wy zijn op eenen goeden dach gecomen.^* Gheeft uwen knechten ende uwen sone Dauid, so wat v hant vindet.

* Iudic. 8.b.5. 1.Reg. 21.a.3.

9

Ende doen de Ionghelinghen Dauids quamen, ende van Dauids weghen alle dese woorden met Nabal gesproken hadden, hielden si op.

10

Maer Nabal antwoorde den knechten Dauids, ende sprack: Wie is die Dauid? Ende wie is die soon Isai? Der knechten werden nv te mael veel die van haren Heeren loopen.

11

Soude ic mijn broot, water ende vleesch nemen, dat ick voor mijne scheerders geslaghen heb, ende den lieden gheuen, die ic niet en kenne van waer si zijn?

12

Doen keerden hen de Ionghelinghen Dauids weder op haren wech. Ende doen si weder tot hem quamen, seyden si hem sulcx altemael.

13

Doen sprack Dauid tot sinen mannen: Een yeghelijck gorde zijn sweert om hem. Ende een yeghelijck gorde zijn sweert om hem.^† Ende Dauid gorde zijn sweert oock om hem. Ende hem trocken nae opwaerts by vier hondert mannen, maer twee hondert bleuen by de ghereetschap.

† 1.Reg. 21.c.9.

14

⁺ Maer een der Ionghelinghen bootschapte Abigail Nabals wijf, ende seyde: Siet, Dauid heeft boden ghesonden wt der woestijnen om onsen Heere te seghenen, Maer hy^† snaude hen aen.

+ C vers 14

† Sloechse.

15

Ende sy zijn ons doch seer orbaerlijcke lieden gheweest, ende en hebben ons niet moeyelijck gheweest, ende ons en heeft niet ghefaelgeert aent ghetal, also langhe als wy by hen gewandelt hebben, als wy opt velt waren:

16

Maer zijn onse mueren gheweest dach ende nacht, also langhe als wy de schapen by hen ghehuet hebben.

17

Dus merct nv ende siet wat ghy doet: Want daer is sekerlijc een ongeluc voor handen ouer onsen Heere, ende ouer alle zijn huys. Ende hy is een^† Belials man, dien niemant wat segghen en derf.

† Heyloos.

18

^* Doen haeste Abigail, ende nam twee hondert brooden, ende twee flesschen wijns, ende vijf ghecoocte schapen, ende vijf Schepelen meels, ende hondert stucken rosinen, ende twee hondert stucken vijgen, ende laeydet op Ezelen,

* Gene. 32.c.11. 2.Reg. 16.a.1.

19

Ende sprack tot haren Ionghelinghen: Gaet voor my henen, Siet, ick wil nae comen. Ende si en seyder haren man Nabal niet af.

20

Ende als si opten Ezel reedt, ende aftrock int doncker des berchs, Siet, doen gemoete haer Dauid ende sine mannen nederwaerts, Also dat si op hen stiet.

21

⁺ Maer Dauid hadde ghesproken: Wel aen, ic hebbe te vergheefs behoet al wat dese heeft in de woestijne, also datter niet ghefaelgeert en heeft aen al wat hy hadde, ende hy betaelt my goet met quaden:

+ D vers 21

22

^† Godt doe dit, ende noch meer den Vianden Dauids, ist dat ic desen tot aen den lichten morgen eenen ouer late,^* die aen de wandt pist, van allen dat hy heeft.

† Iudic. 21.a.5.

* 3.re. 14.b.10. 3.Reg. 21.c.21. 4.Reg. 9.b.8.

[p. 113v]

23

Doen nv Abigail Dauid sach, clam si haestelijc vanden Ezel,

24

Ende viel voor Dauid op haer aensicht, ende aenbede ter Aerden, ende viel tot sinen voeten, ende sprack: Ach mijn Heere, my sy dese misdaet, ende laet v Maerte spreken voor uwen ooren, ende hooret de woorden uwer Maerten,

25

Mijn Heere en sette zijn herte niet teghen desen Nabal, den man Belials: Want hy is een sot, so sinen name heet, ende sotheyt is by hem. Maer ick uwe Maerte en hebbe de Ionghelingen mijns Heeren niet ghesien, die ghy ghesonden hebt.

26

Maer nv mijn Heere, so warachtelijc als de HEEre leeft, ende so warachtelijck als v siele leeft: De HEEre heeft v belettet dat ghy niet en sout comen teghent bloet, ende heeft uwe hant verlost.⁺ Dus moeten nv worden als Nabal uwe vianden, ende die mijnen Heere quaet willen.

+ E vers 26

27

^† Hier is de segeninge, die uwe dienstmaerte mijnen Heere gebracht heeft: Die geeft den Iongelingen die onder mijnen Heere wandelen.

† Gen. 33.b.11.

28

Vergheeft dijnre dienstmaerten de ouertredinghe, want de HEEre sal mijnen Heere een bestandich huys maken. Want ghy voert des HEEren oorloge, ende en laet niet quaets aen v gheuonden worden v leefdaghe.

29

Ende als hem een mensche verheffen sal, om v te veruolghen, ende nae uwer sielen staet, soo sal de siele mijns Heeren inghebonden zijn in een bondelken der leuender byden HEEre uwen God. Mer de siele uwer Vianden sal geslingert werden metter slingeren.

30

Als dan de HEEre mijnen Heere alle dat goet doen sal, dat hy v gesproken heeft, ende ghebieden dat ghy een Hertoghe zijt ouer Israel,

31

Soo en salt het herte mijns Heeren gheenen aenstoot noch arghernisse zijn, dat ghy gheen bloet ghestort en hebt sonder oorsake, ende v seluen geholpen: So sal de HEEre mijnen Heere wel doen, ende sult uwer maerten ghedencken.

32

⁺ Doen sprack Dauid tot Abigail: Ghelooft sy de HEEre de God Israels, die v heden ten daghe my te ghemoet ghesonden heeft.

+ F vers 32

33

Ende gesegent sy uwe Reden, Ende gheseghent zijt ghy, dat ghy heden gekeert hebt, dat ick tegent bloet niet ghecomen en ben, ende my met eyghender hant verlost hebbe.

34

Warachtelijck, so warachtich als de HEEre de Godt Israels leeft, die my belet heeft, dat ic geen quaet aen v en dede, en waerdy my niet haestelijck te ghemoet ghecomen, soo en waer dien Nabal niet een ouergebleuen tot desen lichten morgen, die aen de wandt pisset.

35

Alsoo nam Dauid van haerder hant, al wat si hem ghebracht hadde, ende sprack tot haer: Trect met vreden op in v huys, Siet, ick hebbe v stemme gehoort, ende uwen persoon aenghesien.

36

Maer doen Abigail tot Nabal quam, siet, doen hadde hy een maeltijt bereyt in zijn huys, als eens Conincx maeltijt, ende zijn herte was vrolijck in hem seluen, ende hy was seer droncken. Maer si en seyde hem niet, noch cleyn noch groot, tot aen-den lichten morgen.

37

Maer doent morgen wert, ende den wijn van Nabal gecomen was, seyde hem zijn wijf sulcx.⁺ Doen versterf zijn herte in sinen Lijue, also dat hy wert als eenen steen.

+ G vers 37

38

Ende ouer thien dagen sloech hem de HEEre dat hy sterf.

39

Doen dat Dauid hoorde, dat Nabal doot was, sprack hy:^† Ghelooft sy de HEEre, die mijnen smaet ghewroken heeft aen dien Nabal, ende sinen knecht onhouden heeft voor dat quaet: Ende de HEEre heeft dat quaet dien Nabal op sinen Cop vergouden.

Ende Dauid seynde henen, ende liet met Abigail spreken, dat hyse tot eenen wijue soude nemen.

† Psal. 58.b.11.

40

Ende doen Dauids knechten tot Abigail quamen tot Carmel, spraken si met haer, ende seyden: Dauid heeft ons tot v ghesonden, dat hy v tot eenen wijue soude nemen.

41

Sy stont op, ende aenbadt op haer aensicht ter Aerden ende sprac: Siet, hier is v maerte, dat si diene den knechten mijns Heeren ende haren voeten wassche.

42

Ende Abigail haestede, ende si maecte haer op, ende reet op eenen Ezel, ende vijf Maechden die onder haer waren, ende trock den Boden Dauids na, ende werdt zijn wijf.

43

Oock nam Dauid Ahinoan van Iesreel, ende het waren alle beyde sine wijuen.

44

Maer Saul^† ghaf Michal zijn Dochter Dauids wijf, Phalti den sone Lais, van Gallim.

† 1.Reg. 18.g.27 2.Reg. 3.c.14. 1.Mac. 11.b.12 Iudic. 14.d.21