Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxiiij. Capittel.

¶ Saul coemt by Dauid onuersiens inde Speloncke, ende is alsoo in Dauids handen ghegheuen, Dauid en heeft hem niet misdaen, maer tot een teeken snijdt hy hem een stucxken wt sinen cleede, ende noch ontschuldicht hy hem teghen Saul.

1

⁺ DOen nv Saul weder quam vanden Philisteen, wert hem gheseyt:

+ A vers 1

2

Siet, Dauid is inder woestijne EnGedi.

3

Ende Saul nam drie duysent Ionghe mannen wt alle Israel, ende troc henen, om Dauid met sinen mannen te soecken opten steenen der Gemsen.

4

Ende doen hy quam totten schaepshutten aenden weghe, so was aldaer een^† Speloncke: Ende Saul ghinck daer in, om sine voeten te bedecken. Mer Dauid ende sine mannen saten achter inde Speloncke.

† Hol.

5

Doen spraken de mannen Dauid tot hem: Siet, dat is den dach, daer de HEEre v af gheseyt heeft: Siet, ick wil uwen Viant in uwen handen gheuen, dat ghy met hem doet, wat v belieft. Ende Dauid stont op, ende sneet lijselijc een stucke van Sauls rock.

6

Mer daer nae als hy dat stucke Saul af hadde gesneden, sloech hem zijn herte,

7

⁺ Ende sprack tot sinen mannen:^† Dat late de HEEre verre van my zijn, dat ick dat doen soude, ende mijn hant slaen aen mijnen Heere, den Ghesalfden des HEEren: Want hi is de Ghesalfde des HEEren.

+ B vers 7

† 1.Reg. 26.b.11

8

Ende Dauid wees sine mannen met woorden van hem, ende en lietse hen niet teghen Saul oprechten.

9

Maer doen hem Saul op maecte wt de Speloncke, ende ghinck op den wech, maecte hem Dauid daer na ooc op, ende ghinck wt de Speloncke, ende riep Saul van achter nae ende sprack: Mijn heer Coninck. Saul sach om. Ende Dauid neychde zijn aensicht ter Aerden, ende aenbadt,

10

Ende sprack tot Saul: Waerom hoordy menschen woorden, die daer segghen: Dauid soect v ongheluck?

11

Siet, heden ten daghe sien uwe ooghen, dat v de HEEre heden in mijne hant heeft ghegheuen in de Speloncke: Ende daer wert gheseyt, dat ick v soude dooden, maer ghy wert ghespaert. Want ick sprack:⁺ Ick en wil mijn hant aen mijnen Heere niet slaen, want hy is de ghesalfde des HEEren.

+ C vers 11

12

Mijne Vader, siet doch dat stucke van uwen rock in mijnder hant, dat ic v niet dooden en wilde, doen ick dat stucke van uwen rock sneet. Bekent, ende siet, datter niet quaets in mijnder hant en is, noch gheen ouertredinghe. Ick en heb ooc aen v niet ghesondicht, ende ghy iaget mijne siele, dat ghyse wech sout nemen.

13

^† De HEEre sal rechter zijn tusscen my ende v, ende my aen v wreken: Maer

† 1.Reg. 3.c.13.

[p. 113r]

mijne hant en sal niet ouer v zijn:

14

Soomen seyt na dat oude spreecwoort:^† Vanden Godloosen coemt onduecht. Mer mijne hant en sal niet ouer v zijn.

† Iudic. 9.a.1.

15

Wien trect ghy na, Coninc van Israel? Wien iaecht ghy nae? Eenen dooden hont, ende een eenighe vloo?

16

De HEEre sy Rechter, ende oordeele tusschen my ende v, ende sie daer in, ende voere mijn sake wt, ende verlosse my van uwer hant.

17

⁺ Als nv Dauid sulcke woorden tot Saul wt had ghesproken, so sprac Saul:^† En is dat niet uwe stemme mijne soon Dauid? Ende Saul hief zijn stemme op ende weende,

+ D vers 17

† 1.Reg. 26.c.17

18

Ende sprack tot Dauid: Ghi zijt rechtuaerdigher dan ic. Ghy hebt my goet vergouden: Maer ick heb v quaet vergouden.

19

Ende ghy hebt my heden ghewesen, hoe dat ghy wat goets by mi ghedaen hebt, dat my de HEEre in uwen handen hadde besloten, ende ghy my nochtans niet ghedoot en hebt,

20

Hoe soude yemant sinen Viant vinden, ende hem eenen goeden wech laten gaen? De HEERE betale v dat goet voor desen dach, dat ghy aen my ghedaen hebt.

21

Nv siet, ic wetet dat ghy Coninc werden sult, ende dat Conincrijc Israel staet in uwer hant.

22

So sweeret my nv byden HEERE, dat ghy mijn saet niet wt en roeyt na my, ende mijnen naem niet wt en wischt van mijns vaders huys.

23

Ende Dauid swoer Saul. Doen troc Saul weder na huys: Maer Dauid met sinen mannen maeckten hen op, in de borcht.