Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxj. Capittel.

¶ Dauid vliet tot Nobe, tot den Priester Ahimelech. Hy eet vanden thoonbrooden, ende daer nae coemt hy totten Coninck Achis.

1

⁺ MAer Dauid quam tot Nobe,^† totten Priester Ahimelech. Ende Ahimelech ontsette hem, doen hy Dauid teghen ginck, ende sprac tot hem: Waerom coemt ghy alleen, ende en is geen man met v?

+ A vers 1

† 1.Reg. 14.a.3.

2

Dauid sprac tot Ahimelech den Priester: De Coninck heeft my een sake beuolen, ende sprac tot my: En latet niemant weten, waerom ic v wtgesonden hebbe, ende wat ic v beuolen hebbe. Want ic heb ooc mijnen Ionghen hier oft derwaerts bescheyden.

3

Hebdy nv wat onder uwe hant,^* een broot oft vijf, die gheuet my in mijnder hant, oft wat ghy vint.

* 1.Reg. 25.b.8. Iudic. 8.b.5.

4

⁺ De Priester antwoorde Dauid ende sprack: Ick en heb gheen ghemeyn broot onder mijn handt, maer heylich broodt, waert dat hen de knapen van wijuen alleen onthouden hadden.

+ B vers 4

5

Dauid antwoorde den Priester, ende sprac tot hem: De wijuen zijn ons drie daghen ontrocken geweest, doen ick wt trock, ende der knapen^‡ vaten waren heylich. Maer is desen wech onheylich, so sal hy heden geheylicht worden aen de vaten.

‡ Instrumenten oft gereetscap.

6

Doen^† gaf hem de Priester vanden^* heyligen, om datter geen ander broot voor handen en was, dan de thoonbrooden diemen voor den HEEre op nam, datmen ander versch broot op legghen soude in dien daghe, doen hy die wech ghenomen hadde.

† Mat. 12.a.3. Exod. 25.c.30. Leuit. 24.b.5.

* Gheheylichden.

7

^+* In dien dage was een man daer in besloten voor den HEEre wt den knechten Saul, geheeten Doeg, een Edomijt, de machtichste onder de Herderen Sauls.

+ C vers 7

* 1.Reg. 22.b.9.

8

Ende Dauid sprac tot Ahimelech: En is hier onder v handt niet een spiesse oft sweert? Ick en heb mijn sweert ende wapen niet met my genomen, want de sake des Conincx was haestich.

9

De Priester sprack:^† Dat sweert des Philistens Goliath, dien ghy sloecht inden Eyckgront, dat is hier ghewonden in eenen mantel achter den Lijfroc: Wildy dat selue hebben, soo nemet wech. Want hier en is anders geen dan dat. Dauid sprac: Sijns ghelijck en is niet, langhet my herwaerts.

† 1.Reg. 17.g.51

10

^+* Ende Dauid maecte hem op, ende vloot voor Saul, ende quam tot Achis den Coninck tot Gath.

+ D vers 10

* 1.Reg. 27.a.2.

11

Maer Achis knechten spraken tot hem: Dat is Dauid, des lants Coninc, daer si aenden Reye af songhen ende spraken:^* Saul sloech duysent maer Dauid thien duysent.

* 1.Reg. 18.b.7. 29.b.5. Eccle. 47.a.7

12

Ende Dauid nam de reden ter herten, ende vreesde seer voor Achis den Coninc tot Gath.

13

Ende veranderde zijn ghelaet voor hen, ende stelde hem, als oft hy niet wijs en ware, onder haren handen, ende stiet hem aen de duere der poorten, ende sinen seeuer vloeyde hem inden baert.

14

Doen sprac Achis tot sinen knechten: Siet, ghy siet dat dese man ontsinnich is, waerom hebt ghy hem tot my ghebracht?

15

Heb ick der ontsinniger te lutter, dat ghi desen hier brocht, dat hy voor my soude rasen? Soude die in mijn huys comen?