Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xviij. Capittel.

¶ Dauid ende Ionathas maecten een verbont, Dauid doet wijsselijc in alle des Conincx saken, Ende hy wert vanden volcke bemint, Saul gaf hem wt schalcheyt zijn dochter.

1

⁺ ENde doen hy hadde wt ghesproken met Saul, verbandt hem dat herte Ionathan met dat herte Dauid. Ende Ionathan creech hem lief, ghelijc zijn eygen herte.

+ A vers 1

2

Ende Saul nam hem in dien daghe, ende en liet hem niet weder tot zijns vaders huys comen.

3

^‡ Ende Ionathan ende Dauid maecten een verbont met malcanderen^† Want hy hadde hem lief als zijn eyghen herte.

‡ 1.Reg. 20.b.8. 23.d.18.

† 1.Reg. 19.a.1 22.c.17.

4

Ende Ionathan trock zijnen rock wt, die hy aen hadde, ende gaf hem Dauid: daer toe zijnen mantel, zijn sweert, zijnen boghe, ende zijnen gordel.

5

Ende Dauid troc wt werwaerts hem Saul seynde, ende hielt hem cloeckelijc. Ende Saul stelde hem ouer de crijchslieden, ende hy beuiel alle den volcke wel, oock den knechten Sauls.

6

⁺ Maer het gheuiel, doen hy weder gecomen was van des Philisteus slach, dat de vrouwen wt allen steden Israels waren gheghaen,^* met sanck ende Reyen, den Coninck Saul te gemoete met tamborinen, met vruechden ende met velen.

+ B vers 6

* Iudic. 11.f.34.

7

Ende de vrouwen songhen teghen malcanderen, ende speelden, ende spraken:^‡ Saul heefter duysent gheslagen, maer Dauid thien duysent.

‡ 1.Reg. 21.d.11. 29.b.5. Eccl. 47.a.7

8

Doen vergramde Saul seer, ende dat woort beuiel hem qualijc, ende sprack: Sy hebben Dauid thien duysent gegeuen, ende my duysent. Dat Conincrijc sal noch zijn worden.

9

Ende Saul sach Dauid qualijck aen van dien daghe aen, ende voort aen.

10

^+† Des anderen daechs wert de boose gheest van Gode veerdich ouer Saul, ende propheteerde midden inden huyse. Maer Dauid speelde opten snaren met zijnder handt, so hy daghelijcx plach. Ende Saul had een spiese in zijn hant,

+ C vers 10

† 1.Reg. 19.b.9 16.c.14.

11

Ende schoot na hem ende dacht: Ick wil Dauid aen de wandt spitten. Maer Dauid ontweeck tweemael van hem.

12

Ende Saul vreesde hem voor Dauid: Want de HEEre was met hem, ende was van Saul gheweken.

13

Doen dede hem Saul van hem, ende stelde hem tot eenen Vorst ouer duysent mannen. Ende hy ghinck wt ende in voor dat volck,

14

Ende Dauid hielt hem cloeckelijc, in al zijnen doen, ende de HEEre was met hem.

15

⁺ Doen nv Saul sach, dat hy soo seer cloeck was, so schouwede hy hem voor hem.

+ D vers 15

16

Maer alle Israel ende Iuda hadde Dauid lief, want hy trock wt ende in voor hen henen.

17

Ende Saul sprac tot Dauid:^† Siet mijn grootste dochter Merob wil ick v tot eenen Wijue geuen: Sijt slechs dapper, ende voert des HEEren oorloghe. Want Saul dacht: Mijn handt en sal niet aen hem zijn, maer de hant der Philisteen.

† 1.Reg. 17.c.25

18

Maer Dauid antwoorde Saul:^† Wie ben ic? Ende wat is mijn leuen, ende tgeslachte mijns Vaders in Israel, dat ick des Conincx swagher worden sal?

† 2.Reg. 9.b.8

19

⁺ Maer doen den tijt quam, dat Merob de dochter Sauls, soude Dauid gegeuen worden^* doen wert si Adriel den Meholathite tot eenen wijue gegeuen.

+ E vers 19

* Iudi. 14.d.21. 2.Reg. 21.

20

Maer Michal Sauls dochter, hadde den Dauid lief. Doen dat Saul te kennen ghegeuen wert, sprack hy:

21

Dat is recht. Ick wilse hem gheuen, dat sy hem tot eenen val brenghe, ende dat der Philisteen handen ouer hem comen. Ende sprack tot Dauid: Ghy sult heden ten anderen mael mijn swagher worden.

22

Ende Saul gheboot zijne knechten: Spreect met Dauid heymelijck, ende segt: Siet, de Coninck heeft lust tot v, ende alle zijne knechten hebben v lief: Dus zijt nv des Conincx swagher.

23

⁺ Ende de knechten Sauls spraken sulcke woorden, voor de ooren Dauids. Maer Dauid sprack: Dunct v dat een cleyn dinck zijn, des Conincx swagher te zijn? Ick ben een arm snoode man.

+ F vers 23

24

Ende de knechten Sauls seydent hem weder, ende spraken: Sulcke woorden heeft Dauid gesproken.

25

Saul seyde: Dus segt tot Dauid: De Coninck en begeert gheen morgen gaue, maer alleen hondert^* voorhuyden van de Philisteen, datmen hem wreke aen des Conincx vianden. Want Saul leyde daer op toe, Dauid te vellen door

* Vooruellekens.

[p. 110v]

der Philisteen handt.

26

Doen seyden sine knechten Dauid sulcke woorden weder. Ende de sake docht Dauid goet zijn, dat hi des Conincx swager worden soude.

⁺ Ende den tijt en was noch niet wt,

+ G vers 26

27

Doe maeckte hem Dauid, op ende reysde wech met zijne mannen, ende sloech vanden Philisteen, twee hondert mannen. Ende Dauid bracht haer voorhuyden, ende vernoechde daer mede den Coninc vant getal, dat hy des Conincx swager soude worden.^† Doen gaf hem Saul zijn dochter Michal tot eenen wijue.

† 2.Reg. 3.c.14

28

Ende Saul sach ende mercte dat de Heere met Dauid was. Ende Michal Sauls dochter had hem lief.

29

Doen vreesde Saul noch meer voor Dauid, ende wert zijn viant zijn leefdaghe.

30

Ende doen de Vorsten der Philisteen wt trocken, handelde Dauid cloeckelijcker dan alle de knechten Sauls, als sy wt trocken, alsoo dat zijnen naem groot gheacht werdt.