Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .v. Capittel.

¶ De Philisteen brenghen de Arcke in haer lant, ende si stellen die in haers Afgodts tempel. Dagon valt af ende breect, de Arcke wordt van deen stadt in dander gheuoert, de Inwoonders worden ghestraft ende seer verschrict.

1

⁺ MAer de Philisteen namen de Arcke Godts,^* ende brachtense van^† EbenEzer na Asdod,

+ A vers 1

* 1.Reg. 7.c.12.

† Helpsteen.

2

In dat huys Dagon, ende steldense by Dagon.

3

Ende doen die van Asdod des anderen morgens vroech op stonden, vonden si Dagon op zijn aensicht liggen opter Aerden voor de Arcke des HEEren. Mer si namen den Dagon, ende setten hem weder in zijn plaetse.

4

Maer als si des anderen Morghens vroech op stonden, vonden si Dagon weder op zijn aensicht ligghen opter Aerden voor de Arcke des HEEren. Maer zijn hooft, ende beyde zijn handen afgehouwen op den dorpel, alsoo dat den romp alleen daer op lach.

5

Daerom en treden de Priesters Dagon, ende alle die in Dagons huys gaen niet opten dorpel Dagon tot Asdod, tot op desen dach.

6

⁺ Maer de handt des HEEren werdt swaer ouer die van Asdod, ende verderfse ende sloech Asdod, ende alle haer Palen aen haer heymelijcke plaetsen.

+ B vers 6

7

Maer doen de lieden tot Asdod saghen, dat het soo toe ginck, spraken si:^† En laet de Arcke des Gods Israels bi ons niet blijuen, want zijn hant is te hert ouer ons, ende onsen God Dagon.

† Deut. 32.e.31.

8

Ende seynden henen, ende vergaderden alle Vorsten der Philisteen tot hen, ende seyden: Wat sullen wy metter Arcken des Gods Israels maken? Doen antwoorden sy: Laet die van Gath de Arcke des Godts Israels al rontsom dragen. Ende si droeghen de Arcke des Gods Israels rontsom.

9

Maer als si de selue also rontom droeghen, werdt door de hant de HEEren een seer groot Rumoer in de stadt, ende sloech de lieden inder stadt, beyde cleyn ende groot.⁺ Ende si creghen heymelijcke plaghen aen haer heymelijcke plaetsen.

+ C vers 9

10

Doen seynden si de Arcke des HEEren nae Ekron. Maer doen de Arcke Godts tot Ekron quam, riepen die van Ekron. Sy hebben de Arcke Gods alom tot my ghedragen, dat si my souden dooden ende mijn volck.

11

Doen seynden si henen, ende vergaderden alle Vorsten der Philisteen, ende spraken: Seynt de Arcke des Godts Israels weder op haer plaetse, dat sy my ende mijn volck niet en doode. Want de hant Gods maect een seer groot rumoer met dooden in de gheheele stadt.

12

Ende welcke lieden niet en storuen, die

[p. 104v]

werden gheslagen aen haer heymelijcke plaetsen, also dat dat ghecrijsch der stadt op ten Hemel ghinck.