Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .iiij. Capittel.

¶ Boas werdt metten rechte als naeste bloedt Ruths ghehoude man, die welcke baerde hem den man Obed, welcke was Dauids grootvader.

1

⁺ BOas ghinck op in de Poorte, ende sette hem aldaer. Ende siet, doen de Erfghenaem daer voorby ghinck, sprack Boas met hem ende seyde: Coemt ende settet v erghens, herwaerts oft derwaerts. Ende hy quam, ende ghinc sitten.

+ A vers 1

2

Ende hy nam thien mannen vanden Ouders der stadt, ende sprack: Settet v hier. Ende sy saten.

3

Doen sprack hy totten^* Erfghenaem: Naemi, die vanden Lande der Moabiten weder ghecomen is, biedt veyl dat stuc velts, dat ons broeders was EliMelech.

* Leui. 25.d.25. Iere. 32.b.7.

4

Daerom dacht ict voor uwen ooren te brenghen, ende te segghen: Wildijt beeruen, so coopet voor de borgers ende voor de Ouders mijns volcx. Maer en wildijt niet beeruen, soo segghet my, dat ict wete, Want daer en is gheen Erfghenaem dan ghy, ende ick na v. Hy sprack: Ick wilt lossen.

5

⁺ Boas seyde: Op welcken dach ghy dat Velt coopt vander hant Naemi,^* so moet ghy Ruth de Moabitin des verstoruens wijf oock nemen, op dat ghy den verstoruenen eenen Naem verwect op zijn Erfdeel.

+ B vers 5

* Deut. 25.a.5.

6

Doen sprack hy: Ick en cans niet beeruen, op dat ick misschien mijn erfdeel niet en verderue. Beeruet ghy, wat ick beeruen soude: Want ic en cans niet beeruen.

7

Mer daer was van outs af, een sulcke gewoonte in Israel: Als yemant een goet niet beeruen oft coopen en woude, op dat alderhande sake bestonde,^* so troc hy zijnen schoen wt, ende gaf hem den anderen. Dat was dat ghetuyghenisse in Israel.

* Deut. 25.b.9.

8

Ende de Erfgenaem sprac tot Boas: Coopt ghijt, ende trock zijnen schoen wt.

9

Ende Boas sprack totten Ouders, ende tot alle den volcke: Ghy zijt heden ghetuygen dat ick al dat ghene gecocht heb, wat EliMelech toebehoort heeft, ende al wat Chilion ende Mahelon, vander handt Naemi.

10

^† Daer toe oock Ruth de Moabitinne, Mahelons wijf, neme ick tot eenen Wijue, op dat ick den verstoruen eenen Naem verwecke op zijn Erfdeel, ende dat zijnen Naem niet wtgheroyt en worde onder zijne broederen, ende wt der poorten zijnder plaetsen. Des zijt ghy heden ghetuyghe.

† Deut. 25.a.5.

11

⁺ Ende alle dat volck dat inder Poor-ten was metten Ouders spraken: Wy zijn getuygen. De HEEre make de vrouwe die in v huys coemt, als Rahel ende Lea^* die beyde dat huys Israel ghebouwet hebben, ende wasse seer in Ephrata, ende worde ghepresen tot Bethlehem.

+ C vers 11

* Gene. 29. 30.

12

Ende v huys worde, als dat huys Perez^* die Thamar Iuda baerde, vanden sade dat v de HEEre gheuen sal van deser vrouwe.

* Gene. 38.e.29

13

Aldus nam Boas Ruth, dat sy zijn Wijf wert. Ende doe hy by haer lach, gaf haer de HEERE dat sy beurucht wert, ende baerde eenen soon.

14

Doen spraken de Vrouwen tot Naemi: Gheloeft sy de HEERE, die v niet en heeft laten ontbreken eenen Erfghenaem tot deser tijt, dat zijnen Naem in Israel bleue:

15

Die sal v verquicken, ende uwen ouderdom besorghen. Want ws soons wijf die v bemindt heeft, die heeft hem ghebaert, die v beter is dan seuen sonen.

16

Ende Naemi nam dat kint ende leydet op haren schoot, ende wert zijn^* Voester.

* Bewaerster.

17

Ende hare Nabuerinnen gauen hem eenen Naem, ende seyden: Naemi is een kint gheboren, ende hietent Obed: Die is de Vader Isai, de welcke Dauidts vader is.

18

Dat is dat gheslachte Perez:^† Perez wan Hezron. Hezron wan Ram. Ram wan AmmiNadab. AmmiNadab wan Nahesson. Nahesson wan Salma. Salma wan Boas. Boas wan Obed. Obed wan Isai. Isai wan Dauidt.

† 1.Par. 2.a.5. Matt. 1.a.3.

¶ Eynde des Boecx Ruth.