Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermd¶ Ruth las ende verghaderde de ayeren opten acker Boas, die haers ghestoruen mans oom was van zijns vaders weghen. | |
1Ga naar margenoot+ DAer was oock een man, de vriendt vanden man van Naemi, vanden gheslachte EliMelech, gheheeten Boas, die was een redelijck man. | |
2Ende Ruth de Moabitin sprack tot Naemi: Laet my opt velt gaen, ende ayren op rapen, na dien, voor welcken ick genade vinde. Maer sy sprack tot haer: Gaet henen mijne dochter. | |
3Sy ghinck henen, quam ende raepte op, achter de maeyers opten velde. Ende het geuiel iuyst, dat dat selue veldt des Boas was, die vanden geslachte EliMelech was. | |
4Ende siet, Boas quam recht van Bethlehem, ende sprack totten maeyers: De HEEre met v. Sy antwoorden: De HEERE seghene v. | |
5Ende Boas sprac tot zijnenGa naar margenoot† Iongen, die ouer de maeyers gestelt was: Wiens is de deerne? | |
6De ionghen die ouer de maeyers ghestelt was andtwoorde ende sprac: Die deerne is de Moabijtsche vrou- | |
[pagina 101v]
| |
we, die met Naemi weder comen is vander Moabiten Lant. | |
7Ga naar margenoot+ Want sy seyde: Lieue laet my op lesen, ende vergaderen onder den garuen, achter de maeyers. Ende is also gecomen, ende heeft aldaer ghestaen, van heden morgen aen, tot nv toe, ende blijft weynich tot huys. | |
8Doe sprack Boas tot Ruth: Hoordy wel mijn dochter? Ghy en sult op gheenen anderen acker gaen, om op te lesen, ende en gaet oock niet van hier. Maer hout v tot mijnen deernen, | |
9Ende siet toe waer sy maeyen int veldt, daer gaet hen na. Ic heb mijnen Iongen geboden, dat v niemant aen en taste. Ende ist dat v dorstet, so gaet henen totten vate, ende drinct daer mijne ionghens wt tappen. | |
10Doen viel si op haer aensicht, ende badt aen ter Aerden, ende sprack tot hem: Waer mede heb ick de genade gheuonden voor uwen ooghen, dat ghy my kennet, die ick toch vreemde ben? | |
11Ga naar margenoot+ Boas antwoorde ende sprac tot haer: Het is my gheseyt, al wat ghy ghedaen hebt aen ws mans moeder, na ws mans doot, dat ghy v Vader ende v Moeder, ende v Vaderlant verlaten hebt, ende zijt tot eenen volc ghetrocken, dat ghy te voren niet en kendet. | |
12De HEEre verghelde v uwe daet, ende uwen loon moet volcomen zijn byden HEEre den Godt Israels, tot welcken ghy ghecomen zijt, dat ghy onder zijne vluegelen toevlucht sout hebben. | |
13Sy sprack: Laet my ghenade vinden voor uwe ooghen mijn Heere, want ghy hebt my getroost, ende dijnre dienstdeernen vriendelijck toegesproken, daer ick nochtans niet en ben als een van uwen maerten. | |
14Ga naar margenoot+ Boas sprack tot haer: Alst etens tijt is, so coemt herwaerts, ende etet vanden broode, ende sopt uwen bete inden azijn. Ende sy settede haer aen der maeyers side. Maer hy leyde haer versengde Aren voor. Ende si adt, ende wert sadt, ende liet noch wat ouer. | |
15Ende doen sy haer op maecte om te rapen, gheboot Boas zijne Ionghens ende sprack: Laetse ooc tusscen de schoouen rapen, ende en beschaemptse niet. | |
16Oock vanden hoopen laet wat ouerblijuen, ende latet ligghen, op dat zijt op rape, ende niemant en scheldese daerom. | |
17Also raepte sy opten velde tot tsauonts toe, ende sloecht wt wat sy opgeraept hadde, ende het was by eenen Epha gersten. | |
18Ende sy namt op, ende quam in de stadt, ende haers mans moeder sacht, wat sy geraept hadde. Daer toe trock sy voorwaerts, ende gaf haer wat haer ouerbleuen was, daer sy sadt af geworden was. | |
19Ga naar margenoot+ Doen sprack haers mans moeder tot haer: Waer hebt ghy heden gheraept, ende waer hebt ghy ghearbeyt? Gheseghent sy die, die v ghekent heeft. Maer sy seyt haers mans moeder, by wien sy ghearbeyt hadde, ende sprack: De man daer ick heden by gearbeyt hebbe, die heet Boas. | |
20Maer Naemi sprack tot haers soons wijf: Gheseghent sy hy den HEERE: Want hy en heeft sine ontfermherticheyt niet ghelaten, beyde aenden leuenden ende aenden dooden. Ende Naemi sprack tot haer. Die man bestaet ons,Ga naar margenoot* ende is ons Erfgenaem. | |
21Ruth de Moabitin sprac: Hy seyde dat oock tot my: Ghy sult v by mijn Iongens houden, tot dat sy alle mijnen oogst wtrechten. | |
22Naemi sprac tot Ruth haers soons wijf: Het is beter mijn dochter dat ghy met zijnen maerten wt gaet, op dat v niemant en beroepe op eenen anderen acker. | |
23Aldus hielt sy haer byden deernen Boas, dat sy raepte, tot dat den gersten oogst ende terwen oogst wt was, ende quam weder tot haers mans moeder. |
|