Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxj. Capittel.

¶ Hoe dat de BenIamiten wijuen trouden, de welcke nochtans de Israheliten verlooft ende ghesworen hadden hen niet te gheuen.

1

⁺ MAer de mannen Israels hadden tot Mizpa ghesworen ende gheseydt: Niemandt en sal zijn dochter den BenIamiten tot eenen wijue gheuen.

+ A vers 1

2

Ende dat volc quam totten huyse Gods, ende bleef daer tot tsauonts toe voor God, ende hieuen haer stemme op, ende weenden

[p. 100v]

seer, ende spraken:

3

O HEERE Godt van Israel, waerom is dat gheschiet in Israel, dat heden eenen stamme min gheworden is van Israel?

4

Des anderen morghens maecten hen dat volck vroech op, ende bouden daer eenen Altaer, ende offerden Brantoffer ende Danckoffer.

5

Ende de kinderen Israel seyden: Wie isser vanden stammen Israels die niet metter ghemeynten op en is ghecomen totten HEEre?^† Want daer was eenen grooten Eedt gheschiet, dat wie niet op en quame totten HEEre te Mizpa, die soude den doot steruen.

† 1.Reg. 25.d.22

6

Ende de kinderen Israels hadden rouwe ouer BenIamin haren broeder, ende seyden: Heden is eenen Stamme van Israel af ghebroken.

7

⁺ Hoe willen wy doen, dat de ouergebleuene, wijuen mochten hebben? Want wy hebben ghesworen byden HEEre, dat wy hen van onsen dochteren gheen wijuen gheuen en willen.

+ B vers 7

8

Ende spraken: Wie isser vanden stammen Israels, die niet op gecomen en zijn, totten HEEre te Mizpa? Ende siet, daer en was niemant gheweest inden Legher der ghemeynten, van Iabes in Gilead.

9

Want si telden dat volck, Ende siet, daer en was gheen borgher van Iabes in Gilead.

10

Doen seynde de gemeynte twaelf duysent mannen derwaerts, van strijdtbaer mannen, ende gheboden hen ende spraken: Gaet henen, ende slaet metter scherpten des sweerts, de Borghers tot Iabes in Gilead, met wijf ende kinderen.

11

Doch also suldy doen:^† Al wat manlijck is, ende alle Wijuen die by eenen man gheleghen hebben, verbant.

† Num. 31.a.7.c.17.

12

Ende si vonden by den borghers tot Iabes in Gilead, vier hondert deernen die maechden waren, ende by gheenen man gheleghen en hadden, die brachten sy inden Legher tot Silo, die daer leyt inden Lande Canaan.

13

⁺ Doen seynde de gheheele ghemeynte henen, ende liet spreken metten kinderen BenIamin,^† die inden steen Rimmon waren, ende riepen hen vriendelijck.

+ C vers 13

† Iud. 20.g.45.

14

Also quamen de kinderen BenIamin weder tot dier seluer tijt, ende sy gauen hen de wijuen, die si hadden ghehouden vanden wijuen Iabes tot Gilead, ende en vonden gheen meer also.

15

Doen had dat volck rouwe ouer BenIamin, dat de HEEre een rete ghemaeckt hadde, in de stammen Israels.

16

Ende de Ouders der gemeynten spraken: Wat willen wy doen, dat de ouergebleuene oock wijuen crijghen? Want de wijuen in BenIamin zijn vernielt.

17

Ende spraken: De ouergebleuen van BenIamin, moeten ymmers haer erue behouden, op dat niet een stamme wtghedaen en worde van Israel.

18

Ende wy en moghen hen onse dochteren niet tot wijuen geuen. Want de kinderen Israels hebben ghesworen ende gheseyt: Veruloect sy de ghene, die den BenIamiten een wijf gheeft.

19

Ende si seyden: Siet, daer is een iaerlijcxse feeste des HEEREN tot Silo, die noortwaerts leghet teghen BethEl, teghen der Sonnen opganck, opter straten daermen op gaet, van BethEl nae Sichem, ende van Suytwaerts leget sy teghen Libona.

20

⁺ Ende si gheboden den kinderen BenIamin, ende spraken: Gaet henen, ende loeret inde Wijnberghen.

+ D vers 20

21

Als ghy dan siet, dat de dochteren Silo met Reyen buyten totten dansse gaen, so vaert voorwaerts wt den Wijnberghe, ende elc neme hem een wijf vanden dochteren Silo, ende gaet henen int Lant BenIamin.

22

Maer als haer vaders oft broeders comen, om teghen ons te rechten, so willen wy tot hen segghen: Sijt hen ghenadich, want wy en hebbense niet ghenomen met strijdt, maer ghy en woutse hen niet gheuen, de schult is nv uwe.

23

De kinderen BenIamin deden also, ende namen vrouwen nae haren ghetal vanden Reyen, die si roofden. Ende trocken wech, ende woonden in haren Erfdeel, ende timmerden Steden, ende woonden daer inne.

24

De kinderen Israels maecten hen ooc van daer op die tijt, elck tot sinen stamme ende tot sinen gheslachte. Ende trocken van daer wt, elck in zijn erfdeel.

25

In die^* tijt en wasser gheen Coninc in Israel. Een yegelijc dede dat hem recht dochte.

* Iudic. 17.b.6. 18.a.1. 1.Regum. 8.a.5.

¶ Eynde des Boecx der Rechteren.