Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xiiij. Capittel.

¶ Samson trouwet een wijf in Timnata, ende hy verschuert eenen Ionghen Leeu, ende hy gheeft zijnen medeghesellen een raetsel te raden.

1

⁺ SImson ghinc henen af na Thimnath, ende sach een Wijf tot Thimnath onder den dochteren der Philisteen.

+ A vers 1

2

Ende doen hy weder opwaerts quam, gaf hijt zijnen vader ende zijnder moeder te kennen, ende sprack: Ick heb een wijf ghesien tot Thimnath onder den dochteren der Philisteen, geeft my nv de selue tot eenen wijue.

3

Sijn Vader ende zijn Moeder spraken tot hem:^† En isser dan nv gheen wijf onder den dochteren dijnre broeders, ende in allen dijnen volcke, dat ghy gaet, ende neemt een Wijf by de Philisteen, die onbesneden zijn? Simson sprack tot zijnen Vader: Gheeft my dese, want sy behaecht mijnen ooghen.

† Deut. 7.a.3.

4

Maer zijn Vader, ende zijn Moeder en wisten niet, dat het vanden HEEre ware. Want hy socht oorsake aen den Philisteen. Maer de Philisteen hadden doen ter tijt heerschappie ouer Israel.

5

⁺ Also ghinck Simson af met zijnen Vader ende met zijn Moeder nae Thimnath. Ende als sy quamen aen de wijnbergen tot Thimnath, Siet, Doen quam hem eenen Ionghen briesschenden Leeu tegen.

+ B vers 5

6

Ende de geest des HEEren wert spoedich ouer hem^* ende verschuerde hem, ghelijck alsmen een Bocxken van mal-canderen schuert. Ende en hadde nochtans niet met allen in zijn hant. Ende hy en seydet zijnen vader, noch zijnder moeder niet, wat hy ghedaen hadde.

* 1.Re. 17.e.35 Dan. 6.d.22. Hebre. 11.f.33.

7

Doen hy nv af quam sprack hy metten Wijue. Ende sy behaechde Simson in zijnen ooghen.

8

Ende na sommighe dagen quam hy weder, dat hyse name, ende tradt wt den weghe dat hy dat Aes des Leeus besage. Siet, doen was een Byen swerm in dat Aes des Leeuwen, ende Huenich.

9

Ende hy namt in zijn hant, ende adt daer af, onder wegen, ende ghinck tot zijnen Vader, ende tot zijnder Moeder, ende gaf hen daer af, dat sy ooc aten^† Maer hy en seyde hen niet, dat hy dat Honich van des Leeuwen Aes ghenomen hadde.

† Iudi. 14.c.16.

10

Ende doen zijn Vader daer af quam totten Wijue, maecte Simson aldaer een bruyloft, soo de Ionghelinghen pleghen te doen.

11

Ende doen sy hem saghen, gauen sy hem dertich ghesellen die by hem souden zijn.

12

⁺ Maer Simson sprack tot hen: Ick wil v een raetsel wtgheuen, ist dat ghy my dat gheraet ende raket, binnen dese seuen daghen der bruyloften, so wil ick v dertich hemden gheuen, ende dertich viercleederen.

+ C vers 12

13

Maer en condijs niet gheraden, so suldy my dertich hemden ende dertich viercleederen gheuen. Ende sy seyden tot hem: Gheeft v raetsel wt, laet ons het hooren.

14

Hy sprack tot hen: Spijse ghinck vanden eter, ende soeticheyt vanden stercken. Ende sy en consten dat raetsel binnen drie daghen niet gheraden.

15

Aenden seuenden dach spraken sy tot Simsons wijf:^* Bepraet uwen man, dat hy ons dat raetsel segghe, oft wy sillen v, ende ws Vaders huys met vyer verbernen. Hebdy ons daerom genoot, dat ghy ons arme sout maken, oft niet?

* Becout.

16

Doen weende Simsons wijf voor hem ende sprack: Ghy zijt op my gram, ende en hebt my niet lief. Ghy hebt den kinderen mijns volcks een raetsel wt ghegheuen, ende en hebbes my niet gheseyt. Maer hy sprack tot haer^† Siet, ick en hebs mijnen Vader ende mijnder Moeder niet gheseyt, ende soude ick v segghen?

† Iudi. 14.b.9.

17

⁺ Ende sy weende die seuen daghen voor hem, de wijle dat si bruyloft hielden. Maer aenden seuenden dach seyde hijt haer. Want sy dwanck hem seer. Ende sy seyde dat raetsel den kinderen haers volcx.

+ D vers 17

18

Doen spraken de mannen der stadt tot hem inden seuensten dach, eer de Sonne onder ginck: Wat is soeter dan Honich? Wat is stercker dan den Leeu?

19

Maer hy sprack tot hen: En haddy met mijnen calue niet gheploeghet, ghy en haddet mijn raetsel niet gheraect.

20

^* Ende de gheest des HEEREN werdt veerdich ouer hem, ende hy ghinck af tot Asklon, ende sloech dertich mannen onder hen. Ende nam haer gewaet, ende gaf viercleederen, den genen, die dat raetsel geraden hadden. Ende hy vergramde in zijn toornicheyt, ende ginc opwaerts in zijns Vaders huys.

* 1.Reg. 10.b.6. 11.b.6.

21

Maer^† Simsons

† 1.Re. 18.d.19 25.g.44. 2.Reg. 3.c.14.

[p. 97v]

wijf wert eenen van sinen ghesellen ghegheuen, die hem toebehoorde.