Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

[p. 91v]

¶ Dat .iij. Capittel.

¶ Dit zijn de volcken die Godt ouerblijuen laet, om Israel te oeffenen, ende te proeuen, met den welcken Israel houwelijcken maect, ende daer door den HEERE vertoornt, waerom hyse straffet, maer soo dickwils als si tot hem roepen, soo verlost hyse wonderlijck.

1

⁺ DIt zijn de Heydenen, die de HEERE liet blijuen,^* dat hy Israel aen hen soude^† proeuen, die vande oorloghen Canaan niet en wisten,

+ A vers 1

* Deut. 8.a.2. 13.a.3. Iudicum. 2.d.22.

† 2.par. 32.f.31

2

Alleen daerom dat de gheslachten der kinderen Israels souden weten, ende leeren strijden, die te vooren daer af niet en wisten.

3

Te weten, de vijf Vorsten der Philisteen, ende alle Cananiten, ende Sidoniten, ende Heuiten, die aenden Berch Libanon woonden, vanden Berghe Baal Hermon aen, tot datmen coemt te Hemath.

4

Die selue bleuen, om Israel daer aen te proeuen. Datmen onderuonde, oft si den ghebode des HEEREN ghehoor gauen, die hy haren vaderen gheboden hadde door Mose.

5

^* Doen nv de kinderen Israels alsoo woonden onder de Cananiten, Hethiten, Amoriten, Pheresiten, Heuiten ende Iebusiten,

* Deut. 7.a.2. 12.a.2.

6

Namen si der seluer dochteren tot Wijuen, ende gauen hare dochteren der seluer soonen, ende dienden hare Goden,

7

^† Ende deden quaet voor den HEERE. Ende vergaten des HEEREN haers Godts, ende dienden Baalim, ende de Haghen.

† Iudi. 2.b.11. 4.a.1. 6.a.1. 13.a.1

8

Doen verbolch de gramschap des HEEREN ouer Israel, ende vercochtse onder de hant Cusan Risathaim, des Conincx te Mesopotamia Ende alsoo dienden de kinderen Israels, Cusan Risathaim, acht iaer.

9

^+* Doen riepen de kinderen Israels totten HEERE.^‡ Ende de HEERE verweckte hen eenen^† Heylant, diese verloste: Athniel, den soone Kenas, Calebs Ionckste Broeder.

+ B vers 9

* Iudic. 10.c.10.

‡ Iudi. 1.c.18.

† Beschermer

10

Ende den gheest des HEEREN was in hem, ende hy wert Rechter in Israel, ende trock wt totten strijde. Ende de HEERE gaf den Coninck tot Sirien Cusan Risathaim, in zijne hant, alsoo dat zijne handt ouer hem te sterck werdt.

11

^† Doen werdt dat lant stille veertich iaren, ende Athniel de sone Kenas sterf.

† 2.Par. 15.d.19 Iudicum. 5.d.31

12

Maer de kinderen Israels,^* deden noch voort quaet voor den HEERE. Doen stercte de HEERE Eglon den Coninck der Moabiten, teghen de kinderen Israels, om dat sy quaet deden, voor den HEERE.

* Iudi. 2.b.11. 4.a.1. 6.a.1. 10.b.6.

13

Ende vergaderde tot hem de Kinderen Ammon, ende de Amalekiten, ende hy trock henen, ende sloech Israel, ende nam de^* Palmstadt in.

* Deut. 34.a.3.

14

Ende de kinderen Israels dienden Eglon der Moabiten Coninck, achtien iaren.

15

Doen riepen si totten HEERE: Ende de HEERE verweckte hen eenen Heylandt: Ehud, den soon Gera, des soons Iemim, die was slincks. Ende doen de kinderen Israels, door den seluen,^* gauen sonden aen Eglon, der Moabiten Coninck,

* Geschencken.

16

Maeckte hem Ehud, een tweesnijdende sweert een elle lanck, ende gordet onder zijn cleet, op zijn rechte Dgye,

17

Ende bracht de ghifte Eglon der Moabiten Coninck. Eglon was een seer vet man.

18

⁺ Ende doen hy de ghifte ouer hadde gheleuert, verliet hy dat volc, die de gifte ghedraghen hadden,

+ C vers 18

19

Ende keerde wederom vanden afgoden tot Gilgal, ende dede hem segghen: Ick heb v, O Coninck, wat heymelijcks te segghen. Ende hy hiet swijghen. Ende si ghinghen wt van hem alle die om hem stonden.

20

Ende Ehud quam tot hem in. Maer hy sadt in dat ghetafelde Somerhuys, alleen. Ende Ehud sprack:^† Ick hebbe Godts woort aen v.

† 2.Reg. 3.e.27.

21

Doen stont hy op van sinen stoel. Maer Ehud stack zijn slincke hant wt, ende nam dat sweert van zijn rechte Dgye,^* ende stietet hem in sinen buyck,

* 2.Re. 20.b.10.

22

Alsoo dat ooc den hecht, den Lemmer nae daer in volchde, ende dattet vette den hecht besloot (want hy en track dat sweert wt sinen buyck niet) alsoo dat den dreck van hem ghinck.

23

Maer Ehud ghinck ter Salen wt, ende dede de duere achter hem toe, ende slootse.

24

Doen hy nv wt was, quamen zijne knechten in, ende saghen dat de duere des getafelden Somerhuys toegesloten was ende spraken: Hy is misschien ten stoele ghegaen, inde Camer aenden ghetafelden Somerhuyse.

25

⁺ Maer doen sy soo langhe wachten, tot dat si hen schaemden, want niemant en dede de duere des Somerhuys open, namen si den sluetel ende dedense op. Siet, doen lach haer Heere opter Aerden doot.

+ D vers 25

26

Maer Ehud was ontloopen de wijle dat si vertoefden, ende ghinck voor by de Afgoden, ende vluchte tot Seirath toe.

27

Ende doen hy daer in quam,^* blies hy de Basuyne opt gheberchte Ephraims.^† Ende de kinderen Israels trocken met hem vanden gheberchte, ende hy voor hen henen,

* Num. 10.a.7.

† Iudic. 5.b.11.

28

Ende hy sprack tot hen: Volghet my nae. Wandt de HEERE heeft v de Moabiten, uwe Vianden, in uwen handen ghegheuen. Ende si volchden hem nae, ende vercreghen dat Veer aen de Iordane, die nae Moab gaet, ende en lietender niemant ouer gaen:

29

Ende sloeghen de Moabiten, in dier tijt, by thien duysent mannen, altemael de beste ende strijdtbaer mannen, alsoo datter niet een en ontquam.

30

Aldus werden de^† Moabiten in dier tijt onder de handen der kinderen Israels vernedert, ende dat lant was stille tachtentich Iaer.

† Deut. 2.b.8.

31

Daer nae was^* Samgar de soone Anat: Die sloech ses hondert Philisteen met eenen Ossen stock, ende verloste Israel oock.

* Iudic. 5.a.6.