Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .ix. Capittel.

¶ De Heydensche Coningen wapenen haer teghen de Israelijten, maer die van Gibeon ontrecken haer leuen met liste.

1

⁺ ALs nv dat alle Coningen hoorden, die op gheene zijde der Iordanen waren, op de gheberchten, ende inde Leechten, ende aen alle Hauenen der grooter zee, oock die neffens den Berch Libanon waren, te weten, de Hethiten, Amoriten, Cananiten, Pheresiten, Heuiten ende Iebusiten,

+ A vers 1

2

^† Vergaderden si hen eendrachtelijck te hoope, dat si tegen Iosua, ende teghen Israel oorloochden.

† Iosue. 10.a.5. 21.a.4.

3

^† Maer de Inwoonders te Gibeon, doen si hoorden, wat Iosua met Ieriho, ende Ai ghedaen hadde,

† 2.Reg. 21.a.2.

4

Bedachten si eenen list. Sy ginghen henen, ende maecten een bootschap wt, ende namen oude sacken op haer Ezelen, ende oude geschuerde ghelapte Wijnflesschen, ende oude ghelapte schoenen aen hare voeten,

5

Ende trocken oude cleederen aen. Ende allet broot, dat si met hen namen was hert ende schimmelachtich,

6

Ende ghinghen tot Iosua inden Legher tot Gilgal. Ende spraken tot hem, ende tot dat gantsche Israel:^† Wy zijn wt verren landen gecomen, so maect nv een verbont met ons.

† Deut. 20.b.10.

7

⁺ Doen sprac dat gantsche Israel totten Heuiten: Ghy muecht misschien onder ons woonen, hoe conde ick dan een verbont met v ghemaken?

+ B vers 7

8

Maer si spraken tot Iosua: Wy zijn uwe knechten. Iosua sprack tot hen: Wie zijt ghy, ende van waer coemt ghy? Sy seyden:

9

Vwe knechten zijn wt seer verren landen ghecomen, om des namen wille, des HEEren ws Gods.^† Want wy hebben zijn gheruchte ghehoort, ende al wat hy in Egipten ghedaen heeft,

† Iosue. 2.b.10.

10

Ende al wat hy den twee Coninghen der Amoriten, op ghene zijde der Iordanen ghedaen heeft. Sihon den Coninck tot Hesbon, ende Og den Coninc tot Basan, die tot Astharoth woonde.

11

Daerom spraken onse Ouders, ende alle de Inwoonders ons lants: Neemt^* Prouande met v op de reyse, ende gaet henen hen te ghemoet, ende segt tot hen: Wy zijn uwe knechten.

* Spijse.

12

⁺ Dus maect nv een verbont met ons. Dit is onse broot, dat wy wt onsen huysen tot onser spijse namen, twas noch versch, doen wy wt trocken tot v: Maer nv, siet, ist hert ende schimmelachtich.

+ C vers 12

13

Ende de Wijnflesschen vulden wy vol, doen si nieu waren, ende siet, si zijn gheschuert. Ende dese onse cleederen, ende schoenen zijn out gheworden, ouer die alte langhe reyse.

14

Doen namen de Hooftlieden hare Prouande aen, ende en vraechden den mont des HEEren niet.

15

Ende^* Iosua maecte vrede met hen, ende rechte een verbont met hen op, dat si leuende souden blijuen, ende de Ouerste der ghemeynten swoeren hen.

* 1.Reg. 21.a.2.

16

Maer nae drie daghen, na dien si een verbont met hen gemaect hadden, quamt voor hen, dat de ghene nae by hen waren, ende souden onder hen woonen.

17

Want doen de kinderen Israels voort trocken, quamen si opten derden dach tot haer steden, die hieten, Gideon, Caphira, Beeroth, Kiriath Iearim.

18

Ende en sloeghense niet: Daerom, dat hen de Ouerste der ghemeynten ghesworen hadden, by den HEEre den Godt Israels.

Maer doen de gantsche ghemeynte teghen de Ouerste morden,

19

Spraken alle de Ouerste der gheheelder gemeynten: Wy hebben hen ghesworen by den HEERE den God Israels, daerom en moghen wijse niet aentasten.

20

Maer dat willen wy hen doen: Laetse leuen, op dat geen gramschap ouer ons en come, om des eets wille, dien wy hen ghedaen hebben.

21

Ende de Ouerste spraken tot hen: Laetse leuen,^* dat sy Houthouwers, ende Waterdraghers zijn der gheheelder ghemeynten, soo hen die Ouersten gheseyt hebben.

* Deut. 29.b.11.

22

⁺ Doen riepse Iosua, ende sprack met hen, segghende: Waerom hebdy ons bedroghen, ende gheseyt, ghy zijt seer verre van ons, daer ghi doch onder ons woont?

+ D vers 22

23

Daerom sult ghy veruloect zijn, alsoo dat van v niet ophouden en sullen, knechten die hout houwen ende Water draghen, totten huyse mijns Gods.

24

Sy antwoorden Iosua, ende spraken: Het is uwen knechten te kennen ghegeuen, dat de HEERE uwe Godt Mose sinen knecht gheboden heeft, dat hy v dat gheheele Lant gheuen, ende voor v henen alle Inwoonders des lants vernielen wilde: Doen vreesden wy onses leuens gantsch seer voor v, ende hebben sulcx ghedaen.

25

Maer nv, siet, wy zijn in uwen handen, wat v goet ende recht dunct ons te doen, dat doet.

26

Ende hy dede hen alsoo, ende verlostese vander kinderen Israels hant, dat syse niet en dooden.

27

Aldus maecktese Iosua inden seluen daghe tot Houdthouwers ende Waterdraghers der ghemeynten, ende totten Altaer des HEEREN, tot desen daghe toe, inde plaetse die hy verkiesen soude.