Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermd¶ De Coninghen aen ghene zijde der Iordanen worden vernedert, dat volc tot Gilgal wordt besneden, Ende sy eten dat Passah ende dat onghesuerde broot. | |
1Ga naar margenoot+ DOen nvGa naar margenoot† alle Coningen der Amoriten, die op ghene zijde der Iordanen teghent Westen woonden, ende alle Coningen der Cananiten aen de zee, hoorden, dat de HEEre dat water der Iordanen had wtgedroocht voor de kinderen Israels, tot dat si daer henen ouer ghinghen, versaechde haer herte, ende daer en was gheenen moet meer in hen, voor de kinderen Israels. | |
2Tot dier tijt sprack de HEERE tot Iosua: Maect vGa naar margenoot* steenen messen, ende besnijdt de kinderen Israels weder anderwerf. | |
3Doen maecte hem Iosua steenen messen, ende besneet de kinderen Israels, op den BergheGa naar margenoot† Aralot. | |
4Ende dat is de sake, daer Iosua alle dat volc, dat wt Egipten getrocken was, mans namen, om besneet. Want alle Crijschlieden waren ghestoruen inder woestijnen opten wege, doen si wt Egipten trocken, | |
5Ga naar margenoot+ Want alle dat volck, dat wt trock, was besneden. Maer alle dat volc, dat inder woestijnen geboren was opten wege doen si wt Egipten trocken, dat en was niet besneden: | |
6Want de kinderen Israels, wandelden veertich iaren inder woestijnen, tot dat al dat volck der Crijschmannen, die wt Egipten ghetrocken waren, verginghen. Daerom dat si de stemme des HEEren niet gehoort en hadden,Ga naar margenoot† soo hen de HEEre gesworen hadde, dat si dat lant niet sien en souden, welck de HEERE haren vaderen ghesworen had, ons te gheuen, een landt daer Melck ende Honich in vloeyt. | |
7Der seluer kinderen, die in haer plaetse waren opghecomen, besneet Iosua. Want si hadden de voorhuyden noch, ende en waren opten weghe niet besneden. | |
8Ga naar margenoot+ Ende doen dat gantsche volck besneden was, bleuen si in haer plaetse, inden Legher, tot dat si heel werden. | |
9Ende de HEERE sprack tot Iosua: Heden heb ick de schande Egipti van v af ghekeert. Ende de selue plaetse werdt Gilgal ghenoemt, tot op desen dach. | |
10Ende als de kinderen Israels in Gilgal alsoo den Legher hadden,Ga naar margenoot‡ hielden si Paesschen opten veerthienden dach der maent, tsauonts, op den velde Ieriho. | |
11Ende aten vanden Coren des lants, opten anderen dach van Paesschen, te weten, ongesuert broot, endeGa naar margenoot† versengde Aren, effen des seluen daechs. | |
12Ga naar margenoot* Ende dat Man hielt op, des anderen daechs, doen si des lants Coren aten, dat de kinderen Israels geen Man meer en hadden. Maer si aten vanden Coren des lants Canaan, vanden seluen iare. | |
13Ende het gheuiel doen Iosua tot Ieriho was, dat hy zijn ooghen op hief, ende wert ghewaer, dat daer een man teghen hem stont, ende hadde een bloot Sweert in zijn hant. Ende Iosua ghinc tot hem, ende sprack tot hem: Gaet ghy ons aen, oft onsen Vianden? | |
14Hy sprack: NeenGa naar margenoot† maer ick ben een Vorst ouer dat Heyr des HEEren, ende ben nv ghecomen. Doen viel Iosua op zijn aensicht ter Aerden, ende aenbadt, ende sprack tot hem: Wat seyt mijn Heere zijnen knecht. | |
15Ende de Vorst ouer dat Heyr des HEEren, sprack tot Iosua:Ga naar margenoot† Treckt wt uwe schoenen, van uwen voeten, want de plaetse daer ghy op staet, is heylich. Ende Iosua dede alsoo. |
|