Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .iiij. Capittel.

¶ Iosua richt twaelf steenen op wt der Iordane tot Gilgal, tot eender ghedachtenisse.

1

⁺ ENde de HEERE sprac tot Iosua:

+ A vers 1

2

Neemt v twaelf mannen, wt elcken stam eenen, ende ghebiet hen, ende segt:

3

Neemt^† twaelf steenen op wter Iordanen, vander plaetsen, daer de voeten des Priesters alsoo staen, ende neemtse met v ouer, dat ghyse in de Herberghe laet, daer ghy desen nacht logeren sult.

† Deut. 27.a.2.

4

Doen riep Iosua twaelf mannen, die verordineert waren vanden kinderen Israels, wt elcken stam, eenen,

5

Ende sprack tot hen: Gaet henen ouer voor de Arcke des HEEren ws Gods, midden in de Iordane, ende een yeghelijck neme eenen steen op zijn schouderen, na dat getal der stammen der kinderen Israels,

6

Dat si een teeken zijn onder v. Als uwe kinderen hier namaels haren Vaderen vragen sullen, ende seggen: Wat doen dese steenen daer?

7

Dat ghy hen dan segt, hoe hem dat water der Iordanen afghetrocken heeft voor de Arcke des verbonts des HEEren, doen si door de Iordane ghinck, dat dese steenen den kinderen Israels tot een eewighe ghedachtenisse zijn.

8

⁺ Doen deden de kinderen Israels, soo hen Iosua gheboden had, ende droeghen twaelf steenen midden wter Iordanen, soo de HEEre tot Iosua gheseyt hadde,^* nae dat ghetal der stammen der kinderen Israels, ende brachtense met hen ouer in de Herberghe, ende lietense aldaer.

+ B vers 8

* 3.Reg. 18.d.31.

9

Ende Iosua rechte twaelf steenen op, midden in de Iordane, daer de voeten der Priesteren ghestaen hadden, die de Arcke des verbonts droeghen, ende si zijn noch aldaer tot op desen dach.

10

Want de Priesters, die de Arcke droeghen, stonden midden in de Iordane, tot dat al wtghericht werdt, dat de HEEre Iosua gheboden hadde den volcke te segghen,^† ghelijck dan Mose Iosua gheboden hadde. Ende dat volck haeste, ende ghinck henen ouer.

† Deut. 27.a.2.

11

Doen nv dat volck altemael ouer gegaen was, doen ghinck de Arcke des HEEren oock ouer, ende de Priesters voor den volcke henen.

12

^+† Ende de Rubeniten ende Gadditen, ende den haluen stam Manasse, gingen ghewapent voor de kinderen Israels henen, soo Mose tot hen ghesproken had:

+ C vers 12

† Num. 32.c.17. e.29. Iosue. 1.c.13.

[p. 81v]

13

By veertich duysent gherustet totten heyr, ghinghen voor den HEERE totten strijt, op dat velt Ieriho.

14

^† In dien daghe maecte de HEERE Iosua groot voor alle Israel, ende si vreesden hem, ghelijck si Mose vreesden zijn leuen lanck.

† Iosue. 3.b.7.

15

Ende de HEEre sprack tot Iosua:

16

Ghebiet den Priesteren, die de Arcke des ghetuychenis dragen, dat si wter Iordanen op climmen.

17

Also geboot Iosua den Priesteren ende sprack: Climt op wt de Iordaen.

18

^† Ende doen de Priesters, die de Arcke des verbondts des HEEren droeghen, wter Iordanen op clommen, ende met haren voetsolen opt drooge traden, doen quam dat water der Iordanen weder in zijn plaetse, ende vloeyde ghelijck te voren, aen allen sinen Oeueren.

† Iosue. 3.d.14.

19

⁺ Maer het was den thienden dach der eerster maent, Doen dat volck wter Iordanen op clam, ende maecten haren Legher in Gilgal, teghen het Oosten der stadt Ieriho.

+ D vers 19

20

Ende de twaelf steenen, diese wt de Iordane genomen hadden, rechte Iosua op tot Gilgal,

21

Ende sprack totten kinderen Israels:^† Als uwe kinderen hier naemaels haren Vaderen vragen sullen, ende segghen: Wat sullen dese steenen?

† Exod. 12.d.26

22

Soo sult ghijt hen te kennen geuen, ende seggen: Israel ghinc droochs voets door de Iordane,

23

Doen de HEERE uwe Godt dat water der Iordanen verdroochde voor v, tot dat ghy daer ouer ghinct,^† ghelijck als de HEERE uwe God dede in de roode zee, die hi voor ons verdroochde tot dat wy daer door ghinghen,

† Exod. 14.e.21

24

Op dat alle volcken op Aerden de hant des HEEREN bekennen, hoe machtich dat si is, dat ghy den HEEre uwen Godt altoos vreeset.