Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxxiij. Capittel.

¶ Moses geeft hier den volcke eenen goeden wensch ende een seegeninge, als voor zijn laetste scheyden.

1

⁺ DIt is de gebenedijdinge daer Mose de Man Godts de kinderen Israels voor zijn doot mede ghebenedijde, segghende:

+ A vers 1

2

^* De HEEre is van Sinai ghecomen, ende is hen opghegaen van Seir. Hy is claerlijck gheopenbaert vanden berghe Paran, ende is gecomen met veel duysent Heylighen. Tot zijnder rechter handt, is een vierighe Wet aen hen.

* Exod. 3.a.2. 19.a.3. Iudic. 5.a.4.

3

Hoe^* heeft hy de Lieden so lief.^† Alle zijn heylighen zijn in uwer hant:^‡ Sy sullen hen setten tot uwen voeten, ende sullen leeren van uwen woorden.

* Titum. 3.a.4

† Sapi. 3.a.1.

‡ Luc. 10.d.39.

4

Moses heeft ons de Wet gheboden, de erue der Menichten Iacob.

5

Ende hy volbrengt dat Officie eens Conincx, ende hielt te hoope de ouerste des volcx, metten stammen Israels.

6

Ruben leue, ende en sterue niet, ende zijn ghemeyn volck sy cleyn.

7

Dit is de Benedictie Iude. Ende hy sprack: De HEEre verhoore de stemme Iude: Maket hem tot eenen Regent in sinen Volcke, ende laet zijn macht groot worden, ende hem moet tegen sine vianden gheholpen worden.

8

^+* Ende tot Leui sprack hy: Vwe RECHT ende uwe LICHT blijue by uwen heyligen Man,^† den welcken ghy ghetempteert hebt tot Massa, doen ghy keeft aen dat Kijfwater.

+ B vers 8

* Malac. 2.b.8.

† Num. 20.a.2.

9

^† Wie tot sinen Vader ende zijnre Moeder spreeckt: Ick en sie hem niet. Ende tot sinen broeder: Ic en kenne hem niet. Ende tot sinen soon: Ick en weet hem niet, die houden uwe redenen, ende bewaren v verbont.

† Mat. 19.d.29. Luce. 14.d.26

10

Die sullen Iacob uwe rechten leeren, ende Israel uwe Wet. Die sullen rueckwerck voor uwen nuese legghen, ende gheheel offer op uwen Altaer.

11

HEERE ghebenedijt zijn vermoghentheyt, ende laet v ghenoeghen de wercken zijnder handen. Slaet den rugge der gheenre die teghen hem op rijsen, ende der gheenre die hem haten, dat si haer niet op en rechten.

12

Ende tot BenIamin sprack hy: Dat lieflijcke des HEEren sal^* seker woonen. Alle tijt sal hy ouer hem houden, ende sal tusschen zijn schouderen woonen.

* Sonder sorghe.

13

⁺ Ende tot Ioseph sprac hy: Sijn^† Lant leyt in de ghebenedijdinghe des HEEren, daer zijn edele vruchten vanden Hemel, vanden dauwe, ende vander diepten, die hier onder leyt.

+ C vers 13

† Iosue. 16.a.1. 17.a.1.

14

Daer zijn edele vruchten van der Sonnen, ende edele rijpe vruchten der Manen.

15

Ende vanden hooghen berghe teghent Oosten, ende vanden cleynen berghen altoos.

16

Ende edele vruchten vander Aerden, ende wat daer in is.^† De ghenade des genen, die inden Bossche woonde, come op Iosephs hooft, ende opten scheel des Nasir, onder zijnen Broederen.

† Exod. 3.a.2.

17

Sijn heerlijckheyt is als eenen eerstgheboren Osse, ende zijn hoor-nen zijn gelijc eens Eenhorens hoornen: Metten seluen sal hy de volcken te hoop stooten, tot aen des Lants eynde. Dat zijn de duysenden Ephraims, ende de duysenden Manasses.

18

⁺ Ende tot Sebulon sprack hy: Sebulon verhuecht v van uwen wtganc. Maer Isaschar, verblijt v van uwer Hutten.

+ D vers 18

19

Sy sullen de volcken opten berch roepen, ende aldaer offeren offer des gerechticheyts. Want si sullen de veelheyt des zees suygen, ende versoncken schatten inden sande.

20

^† Ende tot Gad sprac hy: Gad sy ghebenedijt, die ruym maker. Hy leyt als eenen Leeu, ende rooft den arm ende den scheel.

† 4.Re. 10.f.33.

21

Ende hy sach dat hem een Hooft ghegheuen was, een Leeraer die verborgen is, de welcke quam metten Ouersten des volcx, ende beschickte de gherechticheyt des HEEren, ende zijn rechte aen Israel.

22

Ende tot Dan sprac hy: Dan een ionghe Leeu. Hy sal vloeyen van Basan.

23

Ende tot Naphtali sprack hy: Naphthali sal genoech hebben wat hi begeert,^† ende sal vol gebenedijngen des HEEren zijn. Tegent Westen ende Suyden, sal zijn besittinghe zijn.

† Mat. 4.b.15.

24

⁺ Ende tot Asser sprack hy: Asser sy ghebenedijt met sonen. Hy sy aengenaem sinen broederen, ende doppe sinen voet in olye.

+ E vers 24

25

Iser ende Metael sy aen zijnen schoen. V ouderdom sy als uwe iuecht.

26

Daer en is gheen Godt als de Godt des rechtuaerdighen. Die inden Hemel sit, die sy uwe hulpe. Ende des ghenen, die zijn heerlijcheyt in de wolcken is.

27

Dat is de Wooninge Gods vanden beghinne, ende onder den Armen eewichlijck. Ende hy sal voor v henen uwen viant wtdrijuen, ende segghen: Weest verdaen.

28

^† Israel sal^* seker alleen woonen. De Fonteyne Iacobs sal zijn opten Lande, daer Coren ende Most is. Daer toe sal sinen Hemel met dauwe druypen.

† Iere. 23.b.6.

* Sonder sorghe.

29

Wel v Israel, wie is ws ghelijck? O volck, ghy die door den HEERE salich wordt, die uwer hulpen schilt, ende dat sweert uwer ouerwinninghen is. Vwen vianden salt faelgeren, maer ghy sult op haer hoochten henen treden.