Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .x. Capittel.

¶ Hy gaet voort, ende vertelt van haerder grooter misdaet, ende waer henen dat si van Beroth ghetoghen zijn.

1

⁺ TEr seluer tijt sprac de HEEre tot my:^* Houwet v twee steenen Tafelen, ghelijck de yerste, ende coemt tot my, opten berch, ende maeckt v een houten^† Arcke,

+ A vers 1

* Exod. 34.a.1.

† Kiste.

2

Soo wil ick op de tafelen schrijuen die woorden, die op de yerste waren,^* die ghy ghebroken hebt, ende sultse in de Arcke legghen.

* Exod. 32.c.19. Deut. 9.c.17.

3

Also maeckte ick een Arcke van vueren houte, ende hieuw twee steenen tafelen, ghelijck de yerste waren, ende ghinck opten berch, ende de twee Tafelen waren in mijn handen.

4

^† Doen schreef hy op de tafelen, gelijc dat yerste schryft was, de thien woorden, die de HEEre tot v sprack, wten viere opten Berch, ter tijt der vergaderinghe, ende de HEEre gafse my.

† Exo. 24.c.12. 34.d.28.

5

Ende ick keerde my, ende ghinck vanden Berghe,^* ende leyde de Tafelen in de Arcke, die ick ghemaeckt hadde, dat si aldaer waren, soo my de HEEre gheboden hadde.

* Deu. 31.f.24.

6

⁺ Ende de kinderen Israels trocken wt van Beroth Bne Iakan,^* nae Mozera (aldaer sterf Aaron, ende is aldaer begrauen,^† Ende zijn soon Eleazar wert in zijn stede Priester)

+ B vers 6

* Nu. 33.d.30.

† Nu. 20.d.28.

7

Van daer trocken si wt nae Gudegoda. Van Gudegoda nae Iathbath, een lant daer Beken zijn.

8

Ter seluer tijt^† scheyde de HEERE den stamme Leui wt, om de Arcke des verbonts des HEEren te draghen, ende te staen voor den HEEre, om hem te dienen, ende om zijnen Naem te louen, tot op desen dach.

† Num. 3.a.6. 4.a.2. 18.a.2.

9

^* Daerom en sullen de Leuiten, gheen deel noch erue met haren broederen hebben. Want de HEEre is haer Erue, soo hen de HEEre uwe Godt gheseyt heeft.

* Nu. 18.f.20. Iosu. 13.b.14.d.33.

10

Maer ick stont opten berch ghelijck te voren, veertich daghen ende veertich nachten.^* Ende de HEEre verhoorde my oock die reyse, ende en woude v oock niet verderuen.

* Deut. 9.d.19.

11

Maer hy sprack tot my: Maeckt v op, ende gaet henen, dat ghy voor den volcke henen treckt, dat sy daer in comen, ende dat lant innemen, dat ick haren vaderen gesworen hebbe, hen te gheuen.

[p. 70r]

12

^+† Nv Israel, Wat eyscht de HEEre uwe Godt van v? Dan dat ghy den HEEre uwen Godt vreest, dat ghy in alle zijn weghen wandelt ende hem lief hebt,^* ende dient den HEEre uwen Godt van gantscher herten, ende van gantscher sielen.

+ C vers 12

† Deut. 6.a.1. Iosu. 22.a.5.

* 1.Re. 12.d.20.

13

Dat ghy de geboden des HEEren hout, ende zijn rechten die ick v heden ghebiede, op dattet v wel gae.

14

^† Siet, den Hemel, ende alder hemelen hemel, ende de Aerde, ende al watter in is, dat is des HEEren ws Godts.

† Iere. 27.a.5. Psal. 24.a.1.

15

^‡ Nochtans heeft hy alleen tot uwen Vaderen lust gehadt, dat hyse beminde, ende heeft haer saet vercoren nae hen, v, bouen alle volcken, ghelijct heden ten daghe staet.

‡ Deut. 4.f.37.

16

^+* Soo besnijdet nv ws herten voorhuyt, ende en weest nv voortaen niet hertneckich.

+ D vers 16

* Deut. 30.b.6.

17

Want de HEEre uwe Godt^† is een Godt alder goden, Ende een Heere bouen alle Heeren, een groot Godt, Machtich ende verschrickelijck.^‡ Die gheenen persoon en acht, ende gheen ghiften ne neemt,

† Psal. 136.a.2.

‡ 2.Par. 19.b.7. Iob. 34.b.19. Sap. 6.b.8. Rom. 2.b.11.

18

Ende doet recht den Weesen ende Weduwen, ende heeft de vreemdelinghen lief, dat hy hen spijse, ende cleederen gheue.

19

^† Daerom suldy oock de vreemdelinghen liefhebben: Want ghy hebt oock vreemdelinghen in Egypten lant gheweest.

† Exo. 22.c.21. Leui. 19.g.34

20

^* Den HEERE uwen Godt suldy vreesen, hem suldy dienen, hem suldy aenhanghen,^† ende by sinen naem sweeren.

* Deut. 6.c.13.

† Mat. 5.d.33.

21

Hy is uwen roem ende uwe Godt, die by v alsulcke groote ende veruaerlijcke dingen ghedaen heeft, die welcke uwe ooghen ghesien hebben.

22

^* Vwe vaderen trocken af in Egypten, met tseuentich sielen.^† Maer nv heeft v de HEEre uwe Godt vermenichfuldicht, ghelijck als de Sterren aen den Hemel.

* Ge. 46.d.26.

† Gen. 15.a.5. Deu. 28.g.62.