Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxxv. Capittel.

¶ Den Leuiten werdt haer deel beschickt. Oock de Vrijsteden, dat de Dootslaghers daer henen vlieden moghen. Van onderscheyt der Dootslaghen.

1

⁺ ENde de HEERE sprack met Mose, op der Moabiten velt, aen de Iordane teghen Iericho,^† ende sprack:

+ A vers 1

† Iosue. 21.a.2. 14.a.4.

2

Ghebiet den kinderen Israels, dat sy den Leuiten Steden gheuen van haren erfgoeden, dat si woonen connen.

3

Daer toe de voorsteden rontsom de steden, suldy den Leuiten oock geuen, dat si inde Steden woonen, ende in de voorsteden haer vee, ende goet, ende alderley dieren hebben.

4

Ende de wijde der voorsteden, die sy den Leuiten geuen, sal duysent ellen buyten der stadt mueren rontsom hebben.

5

So suldy nv meten, buyten voor de Stadt,

[p. 64v]

vanden^* cant teghent Oosten, twee duysent ellen. Ende vanden cant tegent Suyden twee duysent ellen. Ende vanden cant teghent Westen, twee duysent ellen. Ende vanden cant teghent Noorden, twee duysent ellen, dat de stadt in de middelt sy. Dat sullen haer voorsteden zijn.

* zijde.

6

^+* Ende onder de steden, die ghy den Leuiten gheuen sult, suldy ses Vrijsteden geuen, dat daer in vliede, wie eenen dootslach ghedaen heeft. Bouen die selue suldy noch tweenveertich steden geuen,

+ B vers 6

* Exo. 21.b.13. Iosu. 20.a.1. Deut. 19.a.2.

7

Dat al die Steden, die ghy den Leuiten geeft achtenveertich zijn sullen, met haren voorsteden.

8

Ende sult der seluer des te meer gheuen vanden ghenen die veel besitten onder de kinderen Israels: Ende des te weynigher vanden ghenen die weynich besitten.

9

Een yeghelijck sal nae zijn erfdeel dat hem toeghedeylt wordt, den Leuiten steden gheuen.

10

^* Ende de HEEre sprack met Mose, segghende: Spreeckt metten kinderen Israels, ende segt tot hen:

* Exod. 21.b.13. Deut. 19.a.2.

11

Als ghy ouer de Iordane, int lant Canaan coemt, suldy steden wtkiesen, om Vrijsteden te sine, dat die daer henen vliede, die eenen dootslach onuersiens doet.

12

Ende alsulcke Vrijsteden sullen onder v zijn, voor den bloetwreker, dat hy niet steruen en derf, die eenen Dootslach ghedaen heeft, tot dat hy voor de Menichte te rechte ghestaen heeft.

13

Ende de steden, die ghy gheuen sult, sullen ses Vrijsteden zijn.

14

Drie suldy gheuen op dese side vande Iordane, ende drie int lant Canaan. Dat zijn de ses Vrijsteden beyde den kinderen Israels,

15

⁺ Ende den vreemdelingen, ende den huysghenooten onder v, dat daer henen vliede, wie eenen dootslach ghedaen heeft onuersiens.

+ C vers 15

16

^* Soo wie yemanden met eenen ijseren Instrument slaet, dat hy sterft, die is een Dootslagher, ende sal den doot steruen.

* Exod. 21.b.12.

17

Worpt hy hem met eenen steen (daer yemant mede ghedoot mach worden) dat hy daer af sterft, so is hy een dootslager, ende sal den doot steruen.

18

Maer slaet hy hem met een hout (daer yemant mede doot gheslaghen mach worden) dat hy sterft, so is hy een dootslager, ende sal den doot steruen.

19

De wreker des bloets, sal den dootslagher ter doot brenghen.

20

So hy gheslaghen heeft, so salmen hem weder dooden. Stoot hi hem wt haet, oft worpt hi yet op hem wt list, dat hy sterft:

21

Oft slaet hem wt viantschap met zijnder hant, dat hy sterft, soo sal hy den doot steruen, die hem gheslagen heeft: Want hy is een dootslagher. De wreker des bloets sal hem ter doot brenghen.

22

^+* Maer als hy hem onuerhoets stoot sonder viantschap, oft worpt erghens yet op hem onuersiens,

+ D vers 22

* Deut. 19.a.4. Exod. 21.b.13.

23

Oft worpt yewers eenen steen (daermen af steruen mach, ende en heuet niet ghesien) op hem dat hy sterft, ende hy en is zijn viant niet, en heeft hem oock niet quaets ghewilt,

24

So sal de Menichte rechten, tusschen den genen die gheslagen heeft, ende den wreker des bloets, in desen rechte.

25

Ende de Menichte sal den dootslager verlossen, van de hant des bloetwrekers, ende sal hem weder laten comen tot de Vrijstadt, daer hy henen gheuloden was. Ende sal aldaer blijuen, tot dat de hooge Priester sterft, diemen metter heyligher Olien ghesalft heeft.

26

Maer ist dat de dootssager buyten de Palen van zijnder vrijer stadt gaet, daer hy henen gheuloden is,

27

Ende de bloetwreker vint hem buyten de Palen van zijnder vrijer stadt, ende slaet hem doot, die en sal des bloets niet schuldich zijn.

28

Want hy soude in zijn Vrijstadt blijuen, tot dat de hooghe Priester doot ware, ende nae des hoogen Priesters doot, weder totten Lande van sinen erfgoede comen.

29

Dat sal v een Recht zijn by uwe Nacomelinghen, in alle uwe Wooninghen.

30

⁺ Den dootslagher salmen dooden,^† nae den mont van twee ghetuygen. Een ghetuyghe en sal niet antwoorden, ouer een siele totter doot.

+ E vers 30

† Mat. 18.b.16. Ioan. 8.b.17. Deut. 17.b.11. 19.b.15. 2.Cor. 13.a.1. Hebr. 10.d.28.

31

Ende ghy en sult gheen versoeninghe nemen, ouer de siele des dootslaghers: Want hy is des doots schuldich, ende hy sal den doot steruen.

32

Ende en sult gheen versoeninghe nemen ouer dien, die totter Vrijstadt geuloden is, dat hy weder come, om te woonen int lant, tot dat de Priester sterft.

33

Ende en scheyndet dat lant niet, daer ghy in woont. Want wie des bloets sculdich is, die scheyndet dat lant. Ende dat Lant en can vanden bloede niet versoent worden, dat daer in vergoten wordt, dan door dat bloet vanden ghenen, diet vergoten heeft.

34

En verontreynicht dat lant niet daer ghy inne woont, daer ick oock in woone. Want ic ben de HEERE, die onder de kinderen Israels woont.