Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

Dat .xvj. Capittel.

¶ Vanden oproer Chore, Dathan ende Abiram.

1

⁺ ENde^† Korah de sone Iezephar, des soons Kahath, des soons Leui, tsamen met Dathan ende Abiram, de soonen Eliab ende On, Peleth soon, van Rubens sonen.

+ A vers 1

† Eccl. 45.d.22. Num. 26.a.9.

2

Die stonden tegen Mose op, met sommighe mannen onder den kinderen Israels, twee hondert ende vijftich de principaelste der Menichten, Raetsheeren ende eerlijcke Lieden.

3

Ende si vergaderden tegen Mose ende Aaron, ende spraken tot hen: Ghy makes te vele,^* want de geheele Menichte is ouer al Heylich, ende de HEEre is onder hen. Waerom verheft ghy v ouer de Menichte des HEEren?

* Exod. 19.a.6.

4

Als Mose dat hoorde, viel hy op zijn aensicht,

5

Ende sprack tot Korah ende tot zijnder geheelder Rotten: Morgen sal de HEEre kennelijck maken, wie zijne si, wie heylich si, ende hem offeren sal. Wien hy verkiest die sal hem offeren.

6

Dat doet, Neemt v pannen, Korah ende zijn gantsche Rot,

7

Ende leght daer vier inne, ende leght daer morghen rueckwerck op voor den HEEre. Wien de HEEre verkiest, die si heylich. Ghy makes te veel, ghy kinderen Leui.

8

⁺ Ende Mose sprack tot Korah: Lieue, Hoort doch ghy kinderen Leui:

+ B vers 8

9

^† Is v dat te weynich, dat de Godt Israels v afghescheyden heeft vander Menichten Israels, dat ghy voor hem offeren sout, dat ghy dient int officie der Wooninghe des HEEren, ende voor de Menichte treedt om haer te dienen?

† Num. 3.a.6.

10

Hy heeft v, ende al v broeders de kinderen Leui met v, tot hem ghenomen, ende soect ghy nv oock dat Priesterdom?

11

Ghy ende uwe gantsche Rot, maeckt een oproer teghen den HEEre. Wat is Aaron, dat ghy teghen hem murmureert?

12

Ende Mose schickte henen, ende liet Dathan ende Abiram roepen, Eliabs so-nen. Maer si spraken: Wy en comen niet opwaerts.

13

Is v dat te weynich, dat ghy ons wt den lande gheleyt hebt, daer huenich ende melc in vloeyt, om dat ghy ons dooden sout in de woestijne, ten si dat ghy oock heerschappie ouer ons hebt?

14

Hoe fijn hebdy ons ghebracht in een Lant, daer melck ende honich inne vloeyt, ende hebt ons Ackers ende Wijnbergen tot een erfdeel ghegheuen?^* Wildy den Lieden oock de ooghen wt breken? Wy en comen niet opwaerts.

* Num. 13.d.32.

15

⁺ Doen wert Mose seer gram, ende sprack totten HEEre: En keert v niet tot haren Spijsoffer. Ic en heb niet eenen Ezel van hen genomen, ende ick en hebbe niemanden van hen eenich leedt gedaen.

+ C vers 15

16

Ende hy seyde tot Korach: Ghy ende uwe gantsche Rot, sult morgen voor den HEEre zijn. Ghy, ende si, ende Aaron.

17

Ende een yeghelijck neme zijn panne, ende legghe rueckwerck daer op, ende trede toe voor den HEEre, een yeghelijck met zijnder panne. Dat zijn twee hondert ende vijftich pannen.

18

Ende een yeghelijck nam zijn panne, ende leyde vier daer inne, ende leyde rueckwerck daer op, ende si traden voor de duere der Hutten des getuychenis. Ende Mose ende Aaron oock.

19

Ende Korach vergaderde de gantsche Menichte teghen hen, voor de duere der Hutten des ghetuychenis.

20

Maer de heerlicheyt des HEEren openbaerde voor de gantsche Menichte. Ende de HEEre sprack met Mose ende Aaron, segghende:

21

Scheydet v van deser Menichten, dat ickse^* terstont verdoe.

* subijtelicken.

22

Maer si vielen op haer aensicht, ende spraken: Och Godt, ghy die zijt een Godt der geesten alles vleeschs. Oft een Man ghesondicht heeft, wildy daerom ouer de gantsche Menichte^* woeden? Ende de HEEre sprack met Mose, segghende:

* toornich zijn.

24

Seght der Menichten ende spreeckt: Wijckt rontom af, vander Wooninghe Korah ende Dathan ende Abiram.

25

⁺ Ende Mose stont op, ende ghinck tot Dathan ende Abiram. Ende de Ouders Israels volchden hem nae,

+ D vers 25

26

Ende sprack metter Menichten, seggende: Wijct vande Hutten deser godtlooser menschen, ende en roert niet aen wat hen toebehoort, op dat ghy misschien niet en vergaet in eenich van haren sonden.

27

Ende si ghingen op vander Wooningen Korah, Dathan, ende Abiram. Maer Dathan ende Abiram ghingen wt, ende traden aen de duere haerder Hutten, met haren wijuen, ende soonen ende kinderen.

28

Ende Mose sprack: Daer by suldy mercken, dat de HEEre my ghesonden heeft, dat ick alle dese wercken doen soude, ende niet wt mijnder herten.

29

Ist dat si steruen, so alle menschen steruen, oft besocht worden, als alle menschen besocht worden, so en heeft my de HEEre niet gesonden.

30

Maer doet de HEERE yet nieus, soo dat de Aerde haren mondt op doet, ende verslintse met allen dat si hebben, dat sy leuendich onderwaert in de Helle varen, so suldy weten,

[p. 56v]

dat dese Lieden den HEEre ghelastert hebben.

31

^+† Ende als hy dese woorden alle wtghesproken hadde, schuerde de Aerde onder hen,

+ E vers 31

† Deut. 11.a.6. Nu. 26.b.10. Psa. 106.b.17 Eccl. 45.d.22.

32

Ende dede haren mont op, ende verslontse met haren huysen, met alle den menschen die by Korah waren, ende met alle hare Haue,

33

Ende voeren leuendich onder in de Helle, met al dat si hadden. Ende de Aerde ouerdecktese, ende si verginghen vander Menichten.

34

Ende dat gantsche Israel dat rontsom hen was, vloot van haren roepe, want si spraken: Dat ons de Aerde ooc niet en verslinde.

35

Daer toe^† voer dat vier wt vanden HEEre, ende verslinde de twee hondert ende vijftich mannen, die dat ruecwerck offerden.

† ghinck.

36

Ende de HEEre sprack met Mose, segghende: Seght Eleazar Aarons des Priesters soon, dat hy de pannen op neme wten brant, ende stroeye dat vier hier ende daer.

37

Want de pannen sulcker Sondaren, zijn geheylicht door haerder sielen,

38

Datmense tot bredt bleck slae, ende den Altaer daer mede behange. Want si zijn gheoffert voor den HEEre, ende geheylicht, ende sullen den kinderen Israels tot een Teecken zijn.

39

Ende Eleazar de Priester, nam de metalen pannen, die de verbernde gheoffert hadden, ende sloeger bleck af, den Altaer mede te behanghen,

40

⁺ Tot een ghedachtenisse der kinderen Israels. Dat niemant vreemts daer toe en ghenake, die niet en is van Aarons sade, om te offeren rueckwerck voor den HEEre. Op dattet hem niet en gae, gelijck Korah ende zijnen Rotte, so de HEEre hem gheseyt hadde door Mose.

+ F vers 40

41

Maer des anderen morgens murmureerde de geheele Menichte der kinderen Israels, tegen Mose ende Aaron, ende spraken: Ghy hebt des HEEren volck ghedoot.

42

Ende doen de Menichte vergaderde tegen Mosen ende Aaron, keerden si hen totter Hutten des ghetuychenis. Ende siet, doen bedecktet de wolcke, ende de heerlicheyt des HEEren openbaerde.

43

Ende Mose ende Aaron ghingen in, in de Hutte des ghetuychenis.

44

Ende de HEEre sprack met Mose, segghende:

45

Maeckt v wt deser Menichten, Ick wilse terstont verdoen. Ende si vielen op haer aensicht.

46

Ende Mose sprack tot Aaron: Neemt de panne, ende doet daer vier in vanden Altaer, ende leght daer ruecwerck op, ende gaet haestelijck totter Menichten, ende versoentse. Want^† de toornighe gramschap is vanden HEEre wt ghegaen, ende de plage is aengegaen.

† Dat woeden.

47

Ende^* Aaron namt soo hem Mose gheseyt hadde, ende liep midden onder de Menichte. Ende siet, de plage was aengegaen onder den volcke.

* Sap. 18.d.21.

48

Ende hy maecte ruec, ende versoende dat volck, ende stont tusschen de dooden, ende leuenden. Doen wert de plage gekeert.

49

Maer der ghener, die aen dier plaghen ghestoruen waren, waren veerthien duysent ende seuenhondert, wtghe-nomen die, die met Korah storuen.

50

Ende Aaron quam weder tot Mose, voor de duere der Hutten des ghetuychenis, ende de plage wert^* ghekeert.

* oft, hielt op.